Szkoda, że nie w Polsce, chciałoby się powiedzieć. Ano szkoda, pozostaje pogratulować czeskiej Pradze, w której zostanie zlokalizowana prestiżowa, główna siedziba europejskiego systemu nawigacji satelitarnej Galileo. Europejski odpowiednik amerykańskiego GPSa rodzi się co prawda w bólach, już dawno przekroczono terminarz oraz znacznie wzrosły koszty uruchomienia, ale ze względu na to, że jest to projekt absolutnie priorytetowy, Komisja Europejska uruchomiła kolejne środki aby móc dokończyć prace i finalnie wdrożyć system do eksploatacji.

Warto nadmienić, że w odróżnieniu od amerykańskiego GPSa, w tym wypadku mamy do czynienia przede wszystkim z cywilnym, a nie wojskowym projektem, co pozwala uniknąć wielu ograniczeń, z których najpoważniejszym jest celowe zmniejszanie dokładności do użytkowników cywilnych, typowe dla systemu stworzonego przez Amerykanów. Obecnie jest jeszcze co najmniej jedna alternatywa dla Galileo oraz GPSa – rosyjski Glonass. Pełne uruchomienie europejskiego oraz rosyjskiego systemu pozwoli na znaczący wzrost niezawodności nawigacji, a także pewien, zauważalny wzrost precyzji. Jednak najważniejsza będzie pewność działania, także w trudnych lokacjach, takich jak tereny górskie, wnętrza budynków a nawet tunele, podziemia.

W sumie Galileo będzie działał w oparciu o 30 satelitów, które mają zostać skompletowane na orbicie do końca 2014 roku. W przypadku Glonassa system ma składać się z 27 sputników, jedną z pierwszych firm oferujących uniwersalne odbiorniki nawigacyjne (GPS+GLONASS) jest Qualcomm z układami S2 i S3, pewnie niebawem nowy krzem będzie umożliwiał korzystanie z trzech, albo nawet… czterech systemów. Nie zapominajmy o Chińczykach, którzy także powoli tworzą swój system satelitarnej nawigacji BeiDou, który w pełni skompletowany ma liczyć 35 satelitów (tylko w tym roku wystartuje 6).