Firma ostatnio notuje bardzo kiepskie wyniki, czasy bajecznych notowań, gdy Wii rozchodziło się jak ciepłe bułeczki to zamierzchła przeszłość. Japończycy zdają sobie sprawę z obecnych na rynku trendów, wiedzą że dzisiaj granie jest coraz częściej domeną smartfonów oraz tabletów. System kieszonkowy 3DS nie okazał się przebojem na miarę poprzednika, jak wyżej, coraz mniej pudełek z Wii trafia do klientów. W sumie firma sama strzeliła sobie w stopę, bo nie udało jej się stworzyć mocnego zaplecza developerskiego.

Nintendo wyciąga wnioski. Nowy stacjonarny system jest po pierwsze nastawiony na współpracę, integrację z handheldami (telefony, tablety), jego idea zasadza się na mobilności… tak dziwnie to brzmi, ale kluczowy element – bezprzewodowy kontroler przypomina niewielki tablet. Interakcja z gadżetami via NFC, harmonijna symbioza z domowym systemem rozrywkowym z telewizorem na czele, coś na kształt ekosystemu (rozrywkowego) Miiverse (avatary, komunikacja), telekonferencje… to wszystko tworzy dość przemyślaną platformę, która może zdobyć uznanie na rynku. Sam sprzęt nie będzie odstawał technologicznie od tego, co dzisiaj można uznać za rynkowy standard. Grafika 1080p, dźwięk wielokanałowy, solidna konfiguracja sprzętowa zapobiegną sytuacji, w której znalazło się Wii – już na starcie odstawało możliwościami od Xboksa oraz PS3, co przez dłuższy czas nie stanowiło może problemu (dzięki nowatorskiej kontroli za pomocą ruchu sprzęt zdobył ogromne uznanie na rynku), jednak po pewnym czasie zaczęło stanowić poważną barierę w rozwoju systemu.