Od niedawna w branży karierę robi hasło: „Smart TV”. Mówi się o inteligentnych odbiornikach, które niebawem zastąpią większość domowego sprzętu AV, stając się swoistymi hubami multimedialnymi, urządzeniami wszechstronnymi, zdolnymi do odtwarzania wszelkich treści cyfrowych, dodatkowo pozwalając na wygodny dostęp do Internetu. To właśnie globalna sieć stanowi główny element, najważniejszą z możliwości jakie serwuje nam „Smart TV”. Początkowo chodziło o korzystanie w dość ograniczony sposób z paru przygotowanych przez producenta witryn / portali, dzisiaj możliwości nowoczesnych odbiorników są daleko większe, faktycznie sieć staje się alternatywą dla fizycznych nośników oraz tradycyjnych sposobów dystrybucji treści (platformy cyfrowe, telewizja naziemna). Dzięki syntezie tradycyjnej telewizji (ramówka, określony profil stacji) z praktycznie nieograniczonymi możliwościami jakie daje Internet (interakcja, współdecydowanie, komunikacja, media społecznościowe) tworzy się nowa jakość (IPTV), coś co faktycznie pozwala mówić o „inteligentnym odbiorniku”. Eksplozja popularności mediów społecznościowych pokazuje jak ważna jest nieskrępowana wolność wyboru oraz możliwość kreowania treści przez odbiorcę.

Dzisiaj „Smart TV” to coraz częściej cały ekosystem usług oraz współpracujących z odbiornikiem telewizyjnym urządzeń, zazwyczaj mobilnych, pozwalających na ciągły dostęp, na komunikację, wreszcie znacznie rozszerzoną interakcję z odbiornikiem. Telewizja przestaje być „pasywnym” medium, staje się w pełni interaktywna, nowoczesny telewizor podłączony do Internetu pozwala na skorzystanie z dobrodziejstw cyfrowego świata na wielkim ekranie, dodatkowo umożliwiając podzielenie się tymi doświadczeniami np. w gronie rodziny, a nie (jak ma to miejsce w przypadku PC czy handhelda) wyłącznie indywidualnie. Jednym z elementów rozszerzających możliwości są aplikacje, często dostępne w ramach specjalnego, wirtualnego sklepu, pozwalające na praktycznie dowolne rozszerzanie funkcjonalności TV. Dodatkowo pojawienie się sprawdzonego w mobilnej elektronice modelu płatności pozwala zaoferować treści premium.

Dzisiejsze Smart TV to albo autorskie opracowania takich firm jak Panasonic, Toshiba, LG czy Samsung, albo odbiorniki korzystające z uniwersalnego oprogramowania, które wykorzystywane jest między innymi przez urządzenia mobilne. Na razie chodzi głównie o Androida, który stanowi fundament najnowszej odsłony Google TV – ekosystemu tworzonego przez internetowego giganta. Póki co na takie rozwiązanie zdecydowała się firma Sony. Smart TV staje się coraz bardziej smart, to znaczy poza dostępem do kontentu nowe funkcje, usługi pozwalają na interakcję, komunikację, na wykorzystanie odbiornika jako uniwersalnego terminala sieciowego, który służy nie tylko do konsumowania multimediów, ale także umożliwia to, co do tej pory było zarezerwowane dla handheldów oraz PC. Rośnie liczba mobilnych aplikacji pozwalających nie tylko na sterowanie, ale także na np. rozszerzenie prezentowania informacji na dwa ekrany, czy też na pełną interakcję.

Patrząc na rozwój internetowych platform telewizyjnych nie dziwi poszukiwanie nowych możliwości komunikowania się użytkownika z telewizorem – tradycyjny pilot przestaje być wystarczającym narzędziem pozwalającym na pełną obsługę rozbudowanych funkcji. Nie dziwi zatem fakt prowadzenia szeroko zakrojonych poszukiwań nad najlepszym sposobem obsługi nowoczesnego odbiornika, która pozwalałaby na wygodne korzystanie z nowych możliwości. Plotki na temat Apple TV, nowego telewizora z logo jabłka, dotyczą także (kto wie, czy nie jest to kluczowy element tego projektu?) nowego interfejsu, na wprowadzeniu znanego z najnowszego modelu iPhone inteligentnego systemu rozpoznawania mowy Siri. Podobny w założeniach system wprowadzi niebawem Microsoft (konsola Xbox, sterowanie głosem oraz gestami). Poza wymienionymi powyżej, mamy obecnie na rynku parę alternatywnych pomysłów: od integracji telewizora z tabletem poprzez rozbudowane sterowniki (piloty z klawiaturą, dotykową płytką, akcelerometrem), czujniki wykrywające ruch wbudowane w telewizor (sterowanie gestami), po warstwy dotykowe zamontowane na ekranie.

Podsumowując, Smart TV to jeden z najważniejszych, o ile nie najważniejszy etap rozwoju współczesnych telewizorów. Telewizor przestaje być de facto odbiornikiem – staje się centralnym hubem, urządzeniem umożliwiającym dostęp do wszelkich cyfrowych treści, dodatkowo pozwalając na interakcję, kreowanie oraz wykonywanie wielu czynności, które do tej pory zarezerwowane były głównie dla komputera. Czynnikiem determinującym rozwój tej technologii jest poszukiwanie optymalnych rozwiązań w dziedzinie sterowania, interakcji użytkownika z telewizorem. „Inteligencja” odbiornika jest natomiast nierozerwalnie związana z możliwościami jakie oferuje nam producent w ramach tworzonego przez siebie ekosystemu. Różnorodne aplikacje, usługi komunikacyjne, kreowanie ramówki czy podpowiadanie nam co najlepiej pasuje do naszego gustu, upodobań, łatwość dostępu do multimediów, czy wreszcie możliwość tworzenia treści przez nas samych prawdopodobnie przesądzą o rozwoju całej branży. To logiczna ewolucja telewizji, której odzwierciedleniem jest pojawienie się Smart TV.

Autor: Antoni Woźniak