LogowanieZarejestruj się
News

Alternatywa dla PC: Zidoo X10 & MATRIX Mini-i Pro 2S

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20180209_141839649_iOS

Alternatywa, bo dzisiaj po pierwsze i najważniejsze tylko stream (a to ta androidowa skrzynka koncertowo nam „ogarnie”), w drodze integracja Andka w ROONie (like iOS vide nasz wpis) – to po drugie, a po trzecie możemy stworzyć na bazie tych skrzynek coś, co przyjmie strumień także z wszelkiej maści handheldów i to nie tylko via Bluetooth (tu w bardzo zaawansowanej wersji BT 4.0 z kodekiem aptX i modułem o późnieniach <20ms), ale także CAST (24/96) lub AirPlay. Odnośnie tego ostatniego, na razie kiepski (tak kiepski!) pierwszej generacji z obsługiwany za pomocą pluginów, tylko 16/44, tylko 2 sekundowy bufor, opóźnienia na nieakceptowalnym poziomie w przypadku synchro obrazu z dźwiękiem itd itp, ale… nowy AirPlay 2 ma być po pierwsze czystym kodem (żadne tam hardware, wymagające testów u Apple, osobnej certyfikacji… przynajmniej teoretycznie), po drugie ma mieć to wszystko czego nie ma poprzednik, a więc obsługę stref, brak konieczności utrzymywania aktywnej aplikacji odtwarzającej (tylko sterownik), choć tutaj wydaje się że dotyczyć to ma tylko własnego ekosystemu (sic!) czytaj HomePoda i Apple Music, wreszcie po trzecie bufor gwarantujący znacznie lepsze działanie całości (zapas na co najmniej wielominutowe odtwarzanie treści, a nie jak teraz dwu sekundowe O_o).

Odnośnie jakości to Apple nadal nie ujawniło, czy AP2 będzie hi-reso lubny, także jeszcze hold your horses jabłkoluby ;-) Oczywiście bankowo pojawią się odpowiednie apki (obsługa) na Google Play, nie mam najmniejszych wątpliwości, że tak się stanie. Dodajmy do tego cast, miracast i w ogóle wszystkie możliwe protokoły bezprzewodowe jakie nam tytułowy X10 może potencjalnie obsłużyć i już wiemy, że można to, to wykorzystać z powodzeniem w salonie zamiast HTPC (ekrany niekoniecznie muszą być na kablu, a jak już jesteśmy przy projekcji… wiadomo, stream dwukierunkowy obrazu i dźwięku bardzo by się przydał… softwareowo te multimedialne skrzynki są na to gotowe, także hware z modułami 801ac powinien „dać radę”). Dobrze, zagalopowałem się trochę, bo w przyszłość wybiegam nieco, a tu trzeba skupić się na tym co tu i teraz.

Kino i stereo. Preferuję to drugie, ale kto co lubi i akurat ma ochotę. Tu da się te dwa światy na wyczynowym poziomie pogodzić.
Btw widzicie, że obraz wychodzi poza ekran?
Pięć sekund w konfiguratorze i wszystko gra/buczy. Znakomicie przygotowana od tej strony skrzynka, multum opcji (w recenzji szczegóły) 

Tu i teraz mamy mocno unikalną skrzynkę nie tylko obsługującą wszystko jak leci, ale X10 potrafi także przyjąć sygnał via HDMI, bo ma wejście. Także w oparciu o tego klamota, możecie wzorem Xbox-a, stworzyć sobie kompletne rozwiązanie z dodatkowym źródłem video, który będzie via Zidoo zintegrowany z Waszym ekranem. Fajnie. PIP, nagrywanie… to wszystko jak najbardziej. Lepiej – możecie to wszystko także w jakości 4K. Po mojemu idealny tandem to pozbawiony streamu Oppo UDP-205 lub 203 pożeniony z tą skrzynką właśnie (do wejścia w Oppo podpinamy jakąś konsolę, jak ktoś ma na to czas i voilà). Także możliwości dla wideofila otwierają się naprawdę bezkresne, bo poza ewentualnym, fizycznym nośnikiem, macie tutaj dowolny stream z sieci, także obsługę treści 4k (YT)… jedyna kwestia do uregulowania, przy czym bardzo istotna to HD, uHD z serwisów (patrz tabelka). Natomiast w kwestii obsługi wideo (Ultra-HD 4K 60fps &HDR 10 bit) oraz audio z pliku jest wszystko i to zarówno w kontekście obrazu (BD-ISO, uhd BD ISO; dwa front-endy multimedialne, w tym jeden oparty na XBMC), jak i dźwięku (DSD 64/128/256 native, PCM 24/192, wszelkie formaty). To ostatnie oczywiście dzięki może topornemu nieco, ale niezawodnemu i bardzo mocno konfigurowalnemu USB Audio PRO (integruje nam się od razu Tidal, bo w apce jest taka opcja btw). Pobieramy i już bezkompromisowo via X10 gramy. Na Mini-i Pro 2S rzecz jasna…

Co i jak ogrania, a czego nie. Jak widać Android w wersji skrzynkowej czeka jeszcze na obsługę streamu wideo w opcji no limits (rozdzielczość)

Tak, Matrix. Najlepszy z rodziny Mini-i, na nowej kości ESS9026PRO. A te nowe kości Sabre to wg. mnie (to będzie czwarta skrzynka z nową generacją, mogę więc trochę sobie pouogólniać ;-) ) inna charakterystyka, nie taka cyfrowo-analityczna, zimno-obojętna jak w poprzednikach (przy czym, raz jeszcze, to tylko jeden z elementów całości, można tak doprawić, tak zaprojektować całego klamota, że będzie grał „jak na Wolfsonach” ;-) ). Swoboda, niebywała wręcz rozdzielczość, świetna dynamika pogodzone z muzykalnym, angażującym przekazem. Takie mam doświadczenia, póki co. Brzmi to nie tylko inaczej, ale wyraźnie ciekawiej, bardziej przykuwa, jest przyjemniejsze w odbiorze. Ten mini-i Pro 2S ma wszystko co trzeba, by stać się cyfrową centralką i połączyć nam cały sprzęt audio i audio/video (z zastrzeżeniem, rzecz jasna, opcji multichannel). Ważne: od teraz macie DSD na każdym interfejsie, także SPDIF, także @ AES (DoP64), z wyłączniem, co oczywiste, BT, przy czym sinozębny poza wspominanymi usprawnieniami potrafi jeszcze obsłużyć kodek AAC (jabłkoluby się cieszą, bo mogą z telefonu oraz tabletu słać w lepszej jakości strumienie, mogą). USB jest wyczynowe, bo nawet 32 bity (Mac ogarnia takie coś), DXD (384kHz)… no magia cyferek. Dla mnie istotne jest to, że jw. gra to dla mnie ewidentnie ciekawiej. Reszta jest przyjemnym dodatkiem.

Mmm :)
Jest dobrze, szczególnie na materiale 1 bitowym, granym via ROON (tor: Core/ThunderboltowyDock/Matrix)

Z przodu mamy dużego jacka, a samo wyjście słuchawkowe obsługuje nam osobna kość TPA6120, także będzie można swobodnie podpinać także te najtrudniejsze nauszniki – to właśnie obiecuje nam producent w specyfikacji. Sprawdzimy. Podobnie jak w innych DACampach z linii Mini-i także tu do wyboru jest praca jako PRE (potencjometr pracuje) albo jako czysty DAC (wtedy na wyjściach mamy stały poziom, a wyjście słuchawkowe jest odłączone). Pamiętacie uberDACa X-Sabre Pro gen 2? Menu konfiguracyjne wygląda znajomo, jest podobnie rozbudowane, a wisienką jest 7 filtrów dla PCM (tak aż siedem) i 4 dla DSD. Także całkiem konkretny moduł DSP tam pracuje, jak widać. Jest jeszcze opcja redukcji jittera (załączamy sprzętowo dla USB ultraniskie opóźnienia) i parę innych rzeczy, które omówię we właściwej recenzji. Z sygnałem BT nie powinno być problemów, bo podobnie jak w modelu bez pro dali złączę na antenkę i samą antenkę, będzie zatem inaczej niż w wielu ostatnio testowanych @HDO urządzeniach audio, gdzie brak tego elementu (m2tech choćby) zaowocował dropami, problemami z transmisją …w tym samym pomieszczeniu. Porażka. Tutaj powinno być bardzo dobrze. Pilocik to bardzo ładny, robiony na ich zamówienie, częściowo metalowy sterownik pozwalający na sprawną obsługę klamota. Jak zwykle w czerni i w srebrze skrzynki, a wszystko to za 2650zł. Zidoo zaś to 1099zł. Poziom nie „entrowy”, a nawet nie zwyczajnie hajfajowy plus minus 3800 zł za oba klamoty. Jak aktywne, czy słuchawki to już cały, gotowy tor, a jak nie to można jeszcze ciekawe uzupełnienie od Matriksa dobrać, tj. amp dopasowany do linii Mini-i. Czytaj końcówka na ICEPower ze sterowaniem via Pro 2S w opcji SE, albo dual-mono. Też ładnie.

U nas za końcówkę robi C315BEE z wychyloną na maks. gałą w prawo

A że nie ma natywnego MQA? A że będę z tego powodu rozdzierał szaty? Nie, nie będę. A dlaczego nie będę to patrz tu i tutaj. Także kompletna alternatywa dla PC Audio z czymś, co integruje, obsługuje i jeszcze parę unikalnych zdolności ma (DSD native, nagrywanie 4k via HDMI & PIP, przyszłościowe vide napędzający streamera OS). I jeszcze może „Kino spotyka stereo część 3″? Mhm :)

USB audio ON. Po co komputer, jak można tak? Rzecz jasna full opcja grania via komputerowy interfejs dostępna via USB Audio PRO

Jak PCM to firmowe oprogramowanie będzie w sam raz. Jest 24/192, można sporo ustawić, dla wielu starczy (patrz obrazek „kino i stereo” ;-) )
Jeżeli jednak jw. DSD w dużej ilości i różnorodności to apkę trzeba ściągnąć odpowiednią. Oczywiście po optyku (zdjęcie) też zagra DoP DSD64 

Można? Można.

 

BTW.: Matrix ostatnio otrzymał certyfikat Hi-Res Audio, przyznawany przez Japan Audio Society. Biorąc pod uwagę SQ, jakość produktów w pełni zasłużenie. Gratulujemy!

Poniżej jeszcze „trochę” zdjęć z opisem obu klamotów:

» Czytaj dalej

PrimeSeat: pierwszy stream DSD na serio

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Zrzut ekranu 2018-01-30 o 15.21.33

Na serio, bo choć początki (jeszcze w 2016) były mizerne, bardziej była to ciekawostka przyrodnicza, u nas działająca gorzej niż źle, to dzisiaj sytuacja przestawia się zgoła inaczej. Wystarczy wdepnąć tutaj, pobrać aplikację dostępową, poświęcić chwilkę na konfigurację i już. Działa to zarówno pod Win jak i macOS, wymagane jest odpowiednio szybkie łącze, najlepiej w okolicach 11-12Mbps minimum, co dzisiaj nie powinno być problemem. Ważne, to łącze musi być stabilne, pewne, bo stream 1 bitowy wymaga skokowo wyższej przepustowości od takiego Tidala (gdzie, dzięki kontenerowi MQA, transfer jest na poziomie 1400-1500kbps maks.) i jw. trzeba zapewnić odpowiednie zaplecze. Ważna uwaga praktyczna, jak WiFi to gigabitowe (5GHz), bo sieć (2,4Ghz – draft n/n) nie za bardzo się nadaje do zabawy w słuchanie takiego strumienia. Będzie rwało, sprawdziłem u siebie (WiFi taktuję zawsze jako pomocnicze medium, główne to gigabitowy LAN) także po drucie te 1 bitowe streamy uskuteczniamy. Każdego dnia mamy zmieniający się repertuar, całość oparta jest na paru strumieniach do wyboru, prezentujących przede wszystkim klasykę (choć była też ambientowa muzyka w steamie dostępna). Głównie wytwórnia Blue Coast Music, ale także koncerty live , raczej duże składy, symfoniczna… trudno się dziwić takiemu repertuarowi, bo właśnie klasyka i jazz stanowią główne gatunki wydawane w formacie DSD dzisiaj (i wczoraj, w czasach płyty SACD).

Krótko i na temat

Link: PrimeSeat

Każdy stream to określone parametry, mamy zazwyczaj dwie wersje 1 bitowego strumienia (64/2,8 oraz 128/5,6) oraz, czasami hi-resowe PCM (88,4 / 176,8). Strumień się buforuje, generalnie, nawet przy szybkim łączu trzeba chwilkę odczekać na rozpoczęcie odtwarzania. Jak nie mamy stabilnego, szybkiego łącza to cała zabawa mija się z celem… dropy, oczekiwanie na wznowienie. Nie polecam. Także trzeba zadbać o zaplecze, by móc się cieszyć znakomitym jakościowo materiałem strumieniowanym z serwerów w Japonii. W sytuacji, gdy dysponujemy dobrym, pewnym łączem możemy porozkoszować się naprawdę doskonałej jakości streamem audio. Twórcy serwisu bardzo polecają japońską (jakże by inaczej ;-) ) elektronikę, ale jak wspomniałem wcześniej, nie chodzi tutaj tylko o lokalny patriotyzm. Akurat DSD w Japonii jest bardzo popularne, wielu producentów specjalizuje się w tematyce, sprzęt często stworzony jest właśnie na potrzeby tego formatu. I nie mam na myśli odtwarzaczy SACD (tu wręcz można mówić o dominacji Samurajów), ale także DACów czy streamerów, bo choć obsługa DSD jest dzisiaj praktycznie w każdym przetworniku dostępna, to właśnie Japończycy robią to na najlepszym możliwym poziomie. Nie raz, nie dwa udowodnili to, bo nie tylko KORG, ale także przykładowo Furutech, czy rozwiązania z segmentu pro-toolsów oferowały i oferują najbardziej rozbudowane opcje odtwarzania takiego materiału. Tak, mówimy o trybie native (bez konwersji, bez DoP), mówimy także o specjalnym oprogramowaniu i wyspecjalizowanych sterownikach (Korg z AudioGate). Nie dziwi zatem to, że ten pierwszy, tego typu serwis, działa właśnie tam… w Japonii.

Strumień DSD, poza opcjami w tabelce, można wybrać nawet DSD256 (11.2)…

Polecam szczerze, bo plikowego 1 bitowego materiału jak na lekarstwo, jest to nisza, oczywiście można grać obrazy płyt DSD, można użyć zmodyfikowanej PS3 (model fat – grubaska) z opcją rippera, można zakupić nieco muzyki w paru kramikach, ale generalnie jest tego mało. Stream popularyzujący alternatywę dla PCM, generalnie popularyzujący muzykę w wysokiej jakości to coś, czemu warto przyklasnąć, szczególnie wtedy, gdy ta popularyzacja jest ogólnie dostępna, darmowa, ma służyć każdemu zainteresowanemu. Każdy DAC z obsługą (DoP) odtworzy nam te strumienie, choć jw. producent poleca, wyróżnia na swojej witrynie przetworniki KORGa. Aplikacja nie ma jakiejś wyszukanej formy, pewne elementy UI wskazują na współpracę z KORGiem (nie byłoby to nic zaskakującego, patrząc przez pryzmat kto kogo), najważniejsza jest w tym wszystkim oczywiście muzyka, a tu nie ma to, tamto, tylko faktycznie mamy naj, naj. Blue Coast Records to specjalista formatu DSD, label wydający w tym formacie, z chyba poza 2L największym doświadczeniem w tej dziedzinie. Pamiętam unikalny stream SACD/DSD/fullHD z serwisu Deutsche Grammophon na odtwarzaczach Oppo (105D – patrz test). Szkoda, że z tego zrezygnowano w nowej odsłonie (patrz test 205), wielka szkoda, to chyba jedyna rzecz jakiej żałowałem egzaminując nowy player Oppo (Netflix jest dostępny praktycznie wszędzie, jego brak w takim źródle, choć zauważalny, jest łatwy do niwelacji, o DG nie da się powiedzieć tego samego …niestety).

Elektronika rodzimego Sony… 

Oczywiście posłuchałem sobie na nowych Sundara i były hektary przestrzeni, oj były, generalizując trochę, podchodziłbym do tematu ze słuchawkami pozwalającymi na uzyskanie maksymalnie przestrzennego przekazu, takimi które to pokażą. Planary i elektrostaty są tutaj naturalnym wyborem, choć i wśród dynamicznych konstrukcji znajdzie się kilka, które na pewno pokażą o co chodzi. Spokojnie. Rzecz jasna nikt nie zabroni strumieniowania na tor stacjonarny, można posłuchać na kolumnach, ba może to być wręcz podstawowa opcja. W końcu to dobrej klasy HiFi może nam najpełniej pokazać zalety 1 bitowego formatu, a jeżeli jeszcze mamy możliwość skorzystania w torze z opcji mch to …też warto, choć z tego co widzę, stream jest głównie stereofoniczny (ale może natrafiłem na takie materiały). Zasadniczo nowości pojawiają się co dwa, trzy miesiące, także kolekcja póki co dość skromna, ale myślę, że to się w przyszłości zmieni. Jest wielu zwolenników tego formatu i choć nie ma mowy o popularyzacji porównywalnej np. z MQA, to plikowe DSD będzie sobie egzystowało, nie mam co do tego żadnych wątpliwości. W końcu, kto jak kto, ale Japończycy nie pozwolą zapomnieć o 1 bitowym graniu i tak to się będzie przewijało.

Polecany KORG (native DSD)

Polecam, jako ciekawostkę…

» Czytaj dalej

ROON, aktualizacja świąteczna… iPad, iPhone pełnoprawnym źródłem audio!!!

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
tyt

Co za ludzie, no nie dadzą człowiekowi odpocząć, tylko zmuszają do nawalania w klawiaturę! ;-)  Roon aktualizacja świąteczna 1.4 a w niej prawdziwa petarda… iPad, iPhone lub iPod Touch stają się od teraz takim samym źródłem audio (end-pointem) jak PC! Wiecie co to oznacza? Pewnie, że wiecie. Każdy klamot kompatybilny z iCośtam pozwala na utworzenie strefy BEZ KOMPUTERA. Wystarczy to co w kieszeni, wystarczy tablet i już. Wspominałem o świetnym iPengu, dawał nam możliwość integracji w ramach protokołu LMS (Logitech) iOSowego urządzenia, działało to bardzo dobrze, ale z oczywistymi ograniczeniami (jak: downsampling, maks. 16/44-48). Nie mieliśmy możliwości wykorzystania pełnych możliwości przykładowo iPada, bo nie dało się uzyskać bitperfect (grając hi-resy), nie można było wykorzystać handheldów Apple jako odpowiednika PC/Mac z oprogramowaniem ROON BRIDGE (niezależny end-point, z pełną możliwością konfigurowania, sterowania, obsługi dźwięku oraz wykorzystania silnika DSP). Teraz, moi drodzy, z chwilą wprowadzenia oprogramowania 1.4 macie wspomnianego iPada w takiej właśnie, jak opisałem powyżej roli – autonomicznego źródła, końcówki bez ograniczeń funkcjonalnych. BOMBA! To fantastyczna wiadomość dla użytkowników elektroniki mobilnej spod znaku jabłca, bo mogą od teraz tworzyć multistrefy oparte o swoje urządzenia, a po podpięciu kompatybilnych DACzków możemy mieć hi-resowy end-point z opcją załączenia DSP, bez ograniczeń w SQ. Najlepiej podpinać iCośtam do audio elektroniki przez ACK (Apple Connection Kit), alternatywne rozwiązania innych firm niestety często ograniczają możliwości przesłania dźwięku z urządzenia do przetwornika maks. do 48KHz… adapter jabłca nie ma takich ograniczeń, co można zobaczyć na załączonych obrazkach. Jest też inna ewentualność – są na rynku DACzki, które identyfikują się bezpośrednio (bez adaptera) z naszym, przykładowo iPadem. Testowaliśmy niejedno takie ustrojstwo, jak choćby małego AK10 Astell&Kern vel A200p Beyerdynamic.

Widzicie ten pasek na górze? Tak, tak to już nie działa w trybie Remote (jak włączone to działa jak na stałe odpalony program, a nie że musi nam się apka łączyć każdorazowo z Core, np. po wyjściu na pulpit).
Innymi słowy macie ROON Playera na iOSie! Full opcja, pełna obsługa, żyć nie umierać. iPad jako end-point. Pełne DSP, DSD, MQA (jak komuś to robi ;-) ), z możliwością migrowania do dowolnego miejsca w chałupie… 
…tak wiem, też o tym pomyślałem, a dlaczego by nie od teraz na wynos, gdziekolwiek bądź. Stałe IP to oczywista, oczywistość, teraz droga do tego jest w pełni otwarta. Wow! 

iPad Air 2 ROON READY!

Działa to bez najmniejszych problemów, stabilne jak skała, ale do tego Roon Labs zdążyło nas już przyzwyczaić. Możliwości są ogromne, możecie sobie podpiąć iPada, podłączyć jakiegoś DACa, skorzystać z opcji DSP i – dysponując słuchawkami Audeze – ustawić działanie end-pointu pod swoje nauszniki. Albo, możecie (patrz obrazki) posłuchać sobie wyczynowych hi-resów (obsługa bit-perfect, wychodzimy czystą cyfrą, omijając całkowicie układy iPada), nawet DSD via DoP lub PCM nawet do 384KHz! Ale że jak?! Wystarczy odpowiedni, działający ze sprzętem Apple klamot, jak choćby redakcyjny hiFace DAC (M2Tech), którego mocno katowaliśmy z Air 2 oraz kilkoma modelami słuchawek. Identyfikacja bezproblemowa, DAC pozwolił na obsługę plików DXD oraz (tu z pewnym ograniczeniem, ale leżącym wyłącznie po stronie Włocha) DSD. Grał zatem 1 bitowy materiał, przy czym cicho, ale to – podkreślam – żadne ograniczenie iPada jako źródła, bo identycznie jest z komputerami… po prostu ten typ tak ma, zresztą specyfikacja podaje, że plików 1 bitowych hiFace nie obsługuje, co nie jest do końca prawdą, a wręcz jest bujdą, bo obsługuje. DAC ma takie możliwości, gra takie pliki, robi to w trybie DoP, tylko – właśnie – cicho. Także sprawdziłem z materiałem wyczynowym i tak, jak najbardziej iPad (bo to raczej tablet będzie najwygodniejszym, najsensowniejszym handheldem podpinanym pod roonowy tor) może być zamiast komputera. Idealne rozwiązanie do salonów, jakiś stref gdzie zwyczajnie nie mamy ochoty na PC (a jednocześnie nie chcemy rezygnować z systemu stereo, a nie takiego opartego o jakiegoś głośnikograjka RoonReady). Dodajmy do tego wygodę obsługi (dotykowy interfejs) i cóż… ROON jest, cholera, nie do pobicia! Zamiast korzystać z erzaców (AirPlay – np. AirPorty czy AppleTV identyfikowane wcześniej w ROONie, który dysponuje obsługą tego protokołu) można teraz mieć jabłczane źródło o nieograniczonych możliwościach, takich jak komputer, korzystać z potęgi trybów DSP, dostosowania do efektora, pomieszczenia… WOW! Wprowadzenie pełnego wsparcia dla mobilnego systemu (iOS) to fantastyczna rzecz, już nie tylko Win, nie tylko macOS czy Linux, ale od teraz także iOS może być w pełni Roon Ready!!! Ważne, żeby skorzystać z opcji pełnego wsparcia ROONa w iOSie trzeba zainstalować wersję 11. Niestety bez najnowszego, nadal zabugowanego systemu mobilnego Apple się nie obejdzie. Przy czym na szczęście, wszystkie urządzenia z poprzednią wersją systemu (iOS10) niczego nie tracą, odnośnie dotychczasowej funkcjonalności. Nadal działa to jako Remote, nadal możemy sterować odtwarzaniem na innych urządzeniach, konfigurować etc. po zaktualizowaniu Core do 1.4.

I co Wy na to? iPad jako pełnoprawne źródło w ROONie. Już nie trzeba iPenga (ograniczenia), mamy dokładnie to samo, co daje nam PC/Mac w opcji ROON Bridge!
Tutaj, jak widać, leci sobie DSD via DoP

Hi-resy 

…w dowolnym miejscu, słuchawki, ale i stacjonarny tor, w którym end-pointem będzie iPad

To nie jedyna rzecz, którą wprowadzili pod choinkę. W najnowszej wersji 1.4 przebudowano interfejs zarządzania strefami, nawigowania po opcjach sprzętowych… i zrobiono to przegenialnie. Nie dość, że szybciej, nie dość że wygodniej, to jeszcze dostajemy rozbudowane opcje sterowania natężeniem dźwięku. To bardzo istotne, bo ROON, jako jedyne tego typu oprogramowania na rynku, pozwala dopasować swoją pracę nie tylko do podpiętego sprzętu, ale nawet do określonej muzyki! No REWELACJA Panie, Panowie. Możemy dokładnie dopasować sposób odtwarzania, popatrzcie na obrazki… niesamowite! Ustawiamy w zależności od utworu, albumu, danego źródła, można zdać się na auto dopasowanie…. można dokładnie wszystko ustawić pod kątem materiału (o ile znamy jego parametry, jak znamy to je nam ROON btw wyświetli pod okładką albumu …z górką od paru miesięcy to potrafi). Dla purystów to niezwykle istotna sprawa, bo można korygować to co ostatecznie dobiegnie do naszych uszu, dzięki możliwościom oprogramowania dokładnie ustawić całość i cieszyć się doskonale zsynchronizowanym (z materiałem) odtwarzaniem. BOMBA! Do tych kluczowych nastaw oraz do crossfade’a i limitera głośności (można takie coś od teraz wymusić, co może okazać się wielce przydatne, szczególnie z wrażliwą elektroniką oraz słuchawkami) po wyświetleniu pierwszej zakładki informującej nas o parametrach danego urządzenia / strefy. Mamy zatem dokładnie podane co gra, jak jest ustawione i szybko możemy to pozmieniać w setupie (na dole wyświetla się opcja). Proste? Proste, genialnie proste, a jednocześnie dające TAKIE możliwości. Innymi słowy, jak macie pliki DSD (zazwyczaj gra to ciszej) to ustawiacie pod nie reakcję, jak gra materiał PCM to ustawiamy sobie inaczej i nam się ładnie dopasowuje, jak chcemy wyłączyć wszystko, to wyłączamy, jak zamieszczono dokładne informacje nt. parametrów (podano parametr Dynamic Range) to sobie odpowiednio dopasowujemy nastawy.

Ja cież… tak, wiecie co to oznacza… można precyzyjnie dopasować poziom. Super precyzyjnie!

 K.O. :)

No dobrze, to może już wystarczy tych prezentów? A gdzie tam! Przebudowali także moduł odtwarzania po zakończonej liście zaplanowanej przez użytkownika oraz rozbudowali samą listę odtwarzania. Ten moduł, zwany – po prostu – Radio, od teraz jest w wersji 2.0 i choć jeszcze (ale to się niebawem zmieni :) ) odtwarza nam dźwięki „tylko” z naszej kolekcji plików (Tidal / NAS), to robi to od teraz na parę sposobów. Z playlistą podobnie… jest więc pętla, inteligentna pętla, mieszanie, a do tego (w obu przypadkach) pełna informacja na temat odtwarzanych utworów, wykonawców, twórców z odnośnikami do …zewnętrznych źródeł. Dodajmy, że to wszystko w ramach inteligentnego dopasowania pod nasze gusta, w nawiązaniu do wcześniej odtwarzanej muzyki, z wyszukiwaniem inteligentnym po naszej kolekcji, a niebawem (jw) w przepastnych zasobach Internetu (będzie Tidal co oczywiste, ale nie tylko, bo rozgłośnie też się pojawią). Co więcej, to Radio będzie można konfigurować (albo auto, albo określone preferencje, jakościowe, gatunkowe, realizatorskie etc. etc. etc.). Dodam tylko, że mówimy tylko o dodatku, czymś co gra, jak nam się inwencja twórcza odnośnie własnej listy odtwarzania, playlisty skończy.

Wreszcie ponownie zoptymalizowano działanie RAAT, jest szybciej, wydajniej, faktycznie widzę, że mniej zasobów nam połyka (a przecież było dobrze, ale …he, he, zawsze może być lepiej ;-) ). Są jeszcze pewne, kosmetyczne zmiany oraz garść poprawek. Od paru dni testuje (soft dostępny jest właściwie od przedwczoraj) i powiem Wam jedno: ja już prezent pod choinkę dostałem! :-D

Znakomicie… mamy szybki dostęp w zakładce strefy do wszystkiego

Świetny UI jest od teraz jeszcze lepszy!

Skondensowane informacje w zakładce strefy/wybrane urządzenie z kluczowymi nastawami oraz wejściem do setupu

Poniżej, w rozwinięciu sporo materiału zdjęciowego z opisem, obrazujące zmiany jakie zaszły w oprogramowaniu…

» Czytaj dalej

Prawdziwa okazja? Questyle CMA600i po pierwsze amp, po drugie… też amp

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20170626_135813646_iOS

Chiny wyrastają na prawdziwego potentata w produkcji sprzętu audio. To już nie jest wytwórca, oferujący tanią siłę roboczą (ta, przestała być na marginesie tania, czy na tyle tania, by kierować się li tylko tym parametrem w doborze partnera przemysłowego), to już nie bezwstydny kopista, to już nie tandeta. Od dawna już nie, a od niedawna chińskie, rodzime marki potrafią sprowadzić do parteru specjalistów z umownego Zachodu. Po prostu robią to lepiej, oferują więcej, dbają bardziej i …jeszcze, choć pytanie jak długo jeszcze, to co wprowadzą na rynek dają w konkurencyjnej cenie. Od dłuższego czasu nie tylko nie reaguje podejrzliwie na „Made in China”, ale wręcz przeciwnie – z zaciekawieniem badam wytwory rodzimej, chińskiej myśli technicznej. To – właśnie – nie są kopie, naśladownictwo, a własne projekty, własne opracowania, coś co pewnie do pewnego stopnia jest wynikiem doświadczeń zebranych przez lata produkcji czegoś, co zaprojektowano na Zachodzie, co zamówiono w chińskiej fabryce, ale też (coraz częściej!) własne, autorskie pomysły.

Wiele z tego, co trafia do Europy wywołuje zdziwienie, zachwyt, a przecież to zaledwie wierzchołek góry… gdybyście odbyli podróż po azjatyckich sklepach, albo sklepach (specjalistycznych) w Australii i Oceanii to… szybko doszlibyście do wniosku, że dzisiaj to, co najciekawsze, najbardziej innowacyjne powstaje wcale nie w Europie, wcale nie w Ameryce, a właśnie tam – w Chinach. Jest tego ogrom (kolega wrócił ostatnio z Antypodów, zahaczył też o Koreę i Tajwan), nieprzebrane morze produktów, z których część uznalibyśmy za awangardowe, za wyznaczające kierunki rozwoju branży. Tyle, że o nich wszystkich na Starym Kontynencie nigdy nie usłyszycie, a nawet jeżeli, to tylko jako wzmiankę, coś na marginesie. Powiem wprost: technologiczne serce globu bije w tych kontynentalnych i tych wyspiarskich Chinach, dodajmy do tego jeszcze hi-techową Koreę i mamy komplet, przy czym ogromny, gigantyczny potencjał przemysłowy, najpotężniejsze możliwości wytwórcze na planecie, jakie ma CHRLD, powodują, że te setki (precyzyjniej to nawet tysiące) marek audio (wyspecjalizowanych, tak, tak wyspecjalizowanych marek audio) to coś, czego nigdzie indziej, w takiej skali, nie ma, nie występuje. Wielkie korporacje, które dzisiaj królują na Zachodzie, siłą rzeczy są zachowawcze, maja globalny asortyment / ofertę, która jest w porównaniu z Państwem Środka mikra, malutka. Tak to obecnie wygląda. Z opowieści osoby nieźle zorientowanej, która dodatkowo miała możliwości zapoznania się nie tylko z rynkową ofertą, ale także zapleczem produkcyjno-projektowym wyłania się obraz prawdziwej potęgi. Dzisiaj to tam powstają innowacyjne pomysły, to tam „się dzieje”. Niebawem odczujemy to wszyscy, bo lokalność (jeszcze) wielkich chińskich wytwórców elektroniki użytkowej za moment przejdzie do historii, za moment to właśnie te wielkie marki będą w centrum, a wraz z nimi pojawią się mniejsze, specjalistyczne, które już dzisiaj mogą zawstydzić asortymentem i pomysłami wielu europejskich oraz amerykańskich producentów sprzętu IT/audio.

Słuchawkowa nirwana


Ten przydługi wstępniak o podróżach i wrażeniach ma uzasadnienie, głębokie uzasadnienie, w kontekście bohatera naszej najnowszej publikacji. Questyle to właśnie taka firma, która nie ogląda się na innych, tylko robi swoje. Robi to na poziomie najlepszych, zachodnich produktów, oferuje produkty na poziomie wysokiej klasy HiFi oraz high-endu w ….bardzo, bardzo atrakcyjnej cenie. Pamiętacie zapewne liczne publikacje na HDO opisujące wybitne klamoty Matriksa? To był (poza topowcami) poziom dobrego, solidnego HiFi, a tutaj mamy rzeczy, które mogą stanowić element dowolnego, nawet wyczynowego toru, bez ujmy dla podpinanych elementów. Aż tak dobrze? Ano, CMA600i w jednej z głównych funkcji, czy (moim zdaniem) kluczowej funkcjonalności, jest urządzeniem, które może swobodnie konkurować z uznanym za najlepszy (taa… rankingi) słuchawkowy amp Bakoonem HPA-21. Też Azja, na marginesie, słuchany przeze mnie niedawno (jak uda się wypożyczyć na dłużej to będzie recenzja), wykorzystuje podobny patent na granie, korzysta z tej samej technologii co tytułowy CMA. Bakoon był „pierwszy” (takie konstrukcje to nic nowego btw, kiedyś tak się wzmaki robiło), Koreańczycy zaoferowali swój produkt parę lat temu (o ile mnie pamięć nie myli AD 2013), parę firm próbowało stworzyć podobne urządzenia, ale dopiero Questyle zaoferował coś, co można uznać za odpowiednik, tyle tylko że w formie rozbudowanej funkcjonalnie, z dodatkiem symetrycznego toru dla słuchawek (HPA-21 jest konstrukcją SE). Zresztą, mniejsza o rankingi i prześciganie się kto bardziej, powiem już na wstępie, niech strzelba wypali, że CMA600i to jeden z najlepszych w skali bezwzględnej wzmacniaczy słuchawkowych, jakie są dostępne na rynku, to przede wszystkim amp, to też bardzo dobry (i na całe szczęście, bo właśnie to stanowi konieczne uzupełnienie tego produktu) pre i dopiero na końcu DAC. Jako przetwornik wypada średnio, to znaczy w cenie 4000 (co to za cena!? Dumping?! Za tyle w Polsce, właśnie za tyle, dzięki dystrybutorowi i chwała mu za to, bo gdzie indziej drożej) to przetwornik bardzo solidny, ale spora konkurencja w tym zakresie cenowym i zwyczajnie można lepiej. Mówię o komputerze, bo SPDIF jest tu niczego sobie. Ale to nieważne, zupełnie nieważne, bo amplifikacja jest tu znakomita i w przypadku pewnych redakcyjnych słuchawek to po prostu „must have”. Idealnie dopasowany partner. Z innymi też pysznie. Także, tak CMA600i wielkim wzmacniaczem nausznikowym jest.

 

A teraz to jeszcze, poniżej, uzasadnię…

» Czytaj dalej

IFi iDSD Nano LE …mały, ale wariat?

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20170524_180212593_iOS

Dzisiaj, nie oszukujmy się, liczy się przede wszystkim to, co w kieszeni. Liczy się mobile. Owszem, ludzie słuchają muzyki z (umownie) komputera, ale przede wszystkim słuchają streamingu na jakimś handheldzie. Nikt nie zabiera ze sobą laptopa do biegania, przemieszczania się z pkt A do pkt B, nie słucha przykuty do desktopa, tylko ma w kieszeni coś, co mu gra. Bezprzewodowo (efektory w postaci słuchawek, całych systemów z transmisją, kolumn… wszystko bez druta), albo (jeszcze) przewodowo. I tak to wygląda, nie inaczej. Rzecz jasna dźwięk z samego telefonu, czy tabletu zazwyczaj jest co najwyżej akceptowalny, na pewno nie da się sensownie pożenić takiego źródła z dobrej klasy słuchawkami (pomijając konwersję, chuda amplifikacja zaszyta w takim fonie nie da im rady), często (gęsto) układ zamontowany w środku to kosteczka za parę centów, która niczego nie wyczaruje, bo niby jak? Dodajmy do tego niejako zakładany przez projektantów tandem z wysoceefektywnymi IEMami (implikuje to walka o jak najmniejsze drenowanie baterii… o to toczy się bój, to jest w centrum uwagi) i już wiemy, że 99% tego co oferuje obecnie rynek wymaga „usprawniacza”.

No właśnie. Usprawniacza. Można oczywiście kupić wyspecjalizowanego DAPa, ale gdzie tu ergonomia takiego rozwiązania? Gdzie wygoda? Kolejny byt, wyspecjalizowany, utrudniający albo wręcz uniemożliwiający równoczesną komunikację ze światem (to przeklęta konieczność w obecnych czasach, coś co jest z jednej strony wymogiem, z drugiej – jednoczesnym – uzależnieniem), coś dla amatorów bezkompromisowości, absolutnych maniaków dobrego brzmienia. Innymi słowy – nisza, niszy. Można jednak inaczej, można coś wpiąć, by było lepiej, albo w ogóle było bardzo lepiej… mieć ciasteczko i zjeść ciasteczko (no prawie ;-) ). Tym czymś są właśnie wszelkiej maści USB DACzki, uzupełnione solidnym ampem, do tego z autonomią zasilania (bateria) i zakładaną kompatybilnością z mobile. To ostatnie to nie błahostka, bo raz że standardy różne, dwa że jak z komputerem to zawsze, to z handheldem wcale nie koniecznie zawsze (działa), trzy sterowanie, możliwości uzależnione są ściśle od współpracy producenta wspomagacza z gigantem IT (software, interfejsy, ciągłe i częstsze niż w PC/Mac aktualizacje). Także to potencjalna mina i wcale nie takie „wystarczy podpiąć”.

Wspominałem wczoraj o V30. Nowym flagowcu LG, który ma łączyć światy, być kompletnym (w dziedzinie jakości audio) smartfonem, który takiego wspomagacza, jak tytułowy, zwyczajnie nie będzie potrzebować. Fajnie, problem w tym, że szanse na to, że takie dopieszczone konstrukcje (pod kątem SQ) staną się standardem na rynku są nikłe. I nie chodzi tu o to, że temat jest marketingowo be. Wręcz przeciwnie. Wspominałem o tym we wpisie, to temat nośny i może nawet znajdzie naśladowców i tylko się cieszyć, ale będzie ich mało i telefonów tak wyposażonych będzie niewiele i będą to te najdroższe, bo… Apple to widzi i inni też to widzą – królować będzie wireless. Tylko. Napisałem, że nie nastąpi to zaraz, za moment, ale też nie nastąpi to za dekadę, a nawet pół. Nastąpi to szybciej. Jak ktoś się pyta, dlaczego nawet w klamotach za 20k i więcej implementują Bluetooth, to ja mu odpowiadam krótko – a co, dziwisz się? Przecież to jest przyszłość, przecież dzisiaj muzyka to fruwa sobie, strumieniem leci do i z. Dlaczego zatem ludzie mieliby rezygnować z wygody? Bo jakość?

Na łamach nie raz, nie dwa czytaliście jak wiele się zmieniło i jak wiele się zmienia w zakresie jakościowym odnośnie transmisji bezprzewodowej. Konieczność wymusza postęp, a ten dokonuje się na naszych oczach, jest realny. Nie chcę przez to powiedzieć, że bohater naszego najnowszego tekstu nie ma czego szukać, że jest „przestarzały”. Nie, to jeszcze nie nastąpiło, to jeszcze jest potrzebne, chciane, co więcej takie wspomagacze jako rozwiązanie uniwersalne (w sensie, że zagra sobie na wynos, ale i w domu się sprawdzi podpięte pod jakiegoś PC, na stacjonarnym torze znaczy się popracuje) mają jak najbardziej rację bytu. Choć i tu widać, że producenci czują, że idzie to nowe, także IFi doskonale to wyczuwa (nowa linia produktów z modułem bezprzewodowej łączności to naprawdę nie przypadek) i trudno się dziwić. Trochę bawiąc się we wróżkę, wywróżę że za dwa, trzy lata standardem będzie bezprzewodowy moduł wielokierunkowy obsługujący każdy rodzaj transmisji. Mhm, tak to będzie wyglądało. Dobra, czas zejść z obłoczków i przejść do meritum, do naszego malucha, do iDSD Nano LE. O firmie już pisałem (patrz tutaj oraz w zajawce), nie będziemy zatem się rozwodzić kto zacz, nadmienię tylko, że to jeden z najbardziej ekspansywnych, najszybciej zdobywający uznanie użytkowników, producentów z segmentu PC Audio. I nie tylko PC Audio, bo ma ambicję oferować kompleksowe, pełne rozwiązania, gdzie znajdzie się miejsce dla czarnego krążka, gdzie cały tor będzie by IFi (no efektorów brakuje, bo w elektronice siedzą, ale kto ich tam wie, zobaczymy co przyniesie przyszłość…)

» Czytaj dalej

Origami audio ;-) Encore mDSD czytaj USB DAC za grosze

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20170710_095405979_iOS

Przyjechał i od razu zjednał sobie moją sympatię. Przedwczoraj była mowa o ultra-endach, to dzisiaj dla odmiany mamy coś z zupełnie innej beczki, z przeciwległego brzegu oferty dla miłośników dobrego brzeminia… to produkt low-price audio. Nie low-end, bo patrząc na specyfikację, możliwości tego „pena”, wyraźnie widzimy, że niczego tutaj nie brakuje, a nawet jest coś ekstra (konwerter cyfrowy USB/(SPDIF)Toslink oraz prawdziwie wyczynowa obsługa hi-resów). Nie dziwię się, że Francuzi z Qobuza zachwycili się tym maluchem, tam (wiecie) bardzo lubią produkty wycenione bardzo rozsądnie (świetne oceny zbierały u niech Korgi), jednocześnie oferujące ponadprzeciętne możliwości. Co prawda nie mamy tutaj najnowszych kości C/A (jest ESS Sabre 9010K2M), ale upichcono z tego, co na płytce mocarnego zawodnika, bo interfejs USB działa na kości XMOS i jw. jest jeszcze konwersja C/C co rozszerza możliwości tego grzdyla. To USB DAC, co oznacza że pobiera energię z transportu. Na szczęście nie ma wyśrubowanych wymagań w tym względzie (ważne, bo jest iOSo lubny, a tam za duży drain power to komunikat i koniec kozaczenia, koniec zabawy). Plus, minus 20mA. W przypadku ultrabooka będzie to prawie niezauważalne, w przypadku handhelda zależy czy tablet, czy telefon. Tak czy inaczej można spokojnie pożenić z kieszonkowym komputerem.

Bardzo podoba mi się sposób, w jaki producent zaoferował swój produkt nabywcy. Bardzo. Pudełko niczym tytułowe origami odsłania najważniejsze informacje nt. sprzętu, widzimy z czym i jak podpinać, jak obsłużyć, skąd pobrać, jakie parametry to, to ma, a wszystko czytelnie rozrysowane na wew. i zew. stronie opakowania. Proste, skuteczne, sensowne rozwiązanie, w końcu z definicji nikt papierków dołączanych do produktu nie czyta, a tu mimochodem zapoznać się, zapozna i już wie. Mocno podkreślono obsługę DSD, co w tak budżetowym rozwiązaniu zasługuje na podkreślenie, szczególnie że nie jest to tylko obsługa dodana przy okazji, a konkret (DSD64/128), w pełni wspierany przez umieszczone na PCB układy. Na wyjściu analogowym w formie mini jacka nie tylko podepniemy jakieś słuchawki (sprawdzimy, czy także te trudniejsze), ale bez żadnych problemów aktywne monitorki (wspomnę jeszcze o nowych Fosteksach… tak, tak słuchawkowy Fostex wchodzi w kolumny moi drodzy, aktywne), jakiegoś DACa (optyk), ampa (dopasowali wyjście do różnych okoliczności… podobno). Dzięki DSD (DoP) będzie można via ROON z użyciem DSP wymusić granie wszystkiego jak leci w konwersji 1 bitowej. Fajnie. Fajne jest też to, że maluch da się bezproblemowo pożenić z Androidem/iOSem (via adapter CCK). To też sprawdzę, szczególnie że w zanadrzu czai się prawdziwa petarda ściśle powiązana z możliwością współpracy z jabłczanymi handheldami. Niebawem duży wpis o tym na HDO.

Konkretnie i na temat :) Niech inni biorą przykład jak można skutecznie zaaplikować niezbędne, użyteczne info nabywcy audioklamota. Bardzo!

Plastik fantastik? A gdzie tam, jest metalowe body, solidna konstrukcja, trochę to pękate (bo i konkret na płytce PCB siedzi), nawet jakąś regulację poziomu dali. Ta regulacja wygodą nie grzeszy, ale mniejsza, ważne jest to, że ten maluch może nam zapewnić obsługę plikowego audio, obsługę hi-resów na poziomie dużo lepszym* od wielu konkurencyjnych rozwiązań w zbliżonej cenie (gdzie zazwyczaj jest 24/96, nie ma DSD itp. rzeczy). Tak, mam tu na myśli m.in. bardzo fajne ważki, tj. Dragonfly’e Audioquesta. Testowaliśmy u nas pierwszą generację i wnioski były takie, że to świetne pod laptopa rozwiązanie, że stanowczo za drogo (Audioquest poszedł po rozum do głowy i obecna wersja czarna oraz czerwona wyceniona jest już znacznie bardziej rozsądnie). Mieliśmy także wiele innych USB DACów, teraz gra u nas nieco droższy iFI Nano LE i generalnie ten kierunek rozwoju PC Audio bardzo sobie chwalimy (ma to sens, także pod kątem popularyzacji lepszego brzemienia wśród osób, które nie mają najmniejszej ochoty wydawać średniej krajowej na klamoty). Encore mDSD wpisuje się w ten segment i to od razu na zasadzie „za mniej, ale więcej”. Doceniamy takie coś, bo w niewielkim budżecie zrobić coś dobrze to zawsze wyzwanie, to sztuka. Sprawdzimy na ile się Encore udało tym razem. Pamiętam ichnie słuchawki, które do nas trafiły, które przetestowaliśmy na HDO. To był już typowy low-end, ale też użyteczna, nie tandetna, całkiem sensowna propozycja dla kogoś, kto chce zapłacić „dyskontowo” za efektor.

 

mDSD (w detalu 499zł):

Słuchawki, głośniki, DACzki, amplitunery A/V i co tam jeszcze…

Regulacja poziomu realizowana fizycznie (w Audioquestach jest 64 stopniowa, przy czym w oprogramowaniu odtwarzającym sterujemy). Okazuje się, że żaden pic na wodę fotomontaż, a użyteczna wielce sprawa.
Szeroka regulacja, można zarówno z trudnymi (nausznikami), jak i IEMami pożenić i sterować z DACa. Opcja dla aktywnych kolumn? Takoż. Fajnie!

Micro dioda LED informująca o tym, czy leci PCM, czy może DSD jednak

A tak to wygląda w środku…

 

* USB: PCM 32/384 oraz DSD 64/128 DoP, via optyk 24/192 & DSD64 DoP

PS. Testuję właśnie coś, co zmienia reguły gry. Definitywnie. Chodzi o software. Niebawem dłuuuugi wpis z bardzo rozbudowaną fotogalerią. Rewelacja. Bez dwóch zadań. Rewelacja!

PPS. Wspomniany Qobuz pracuje mocno nad wprowadzeniem, jak zapowiadali, swojej oferty streamingowej w Polsce. Ma być w wakacje. Mają jeszcze plus, minus sześć tygodni na to. Czekamy!

Wielka rzecz, a cisza… obsługa USB audio 2.0 w Windows!

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
ScreenHunter_15 Jul. 06 11.55

Serio, nie rozumiem. Przeszło to zupełnie bez echa, a przecież mówimy o czymś bardzo ważnym. Po wielu latach Windows doczekał się NATYWNEJ OBSŁUGI UAC 2.0 (USB AUDIO 2.0)! Owszem, dzisiaj nie robi to już takiego wrażenia jak 7 lat temu (to wtedy MacOS otrzymał wsparcie dla lepszego audio właśnie, a dokładnie 15 czerwca 2010 roku, kiedy to premierę miał Snow Leopard 10.6.4), ale nadal jest to coś, co robi sporą różnicę. Od wersji Windows 10 Creators Update, dystrybuowanej od maja br., możecie zapomnieć o instalacji sterowników dla DACa. W końcu, wreszcie, nareszcie.

Tuż po instalacji Creators Update – mamy UAC 2.0 natywnie!

Nie robi to takiego wrażenia w 2017, ale upraszcza sprawę. Podobnie jak pod macOSem oraz Linuksem (też od dawna ma USB audio class 2) możecie podłączyć zewnętrzny interfejs audio bez konieczności instalowania dodatkowego sterownika. Ten staje się zbędny, co oznacza, że „pod Windą” od teraz mamy plug&play, a nie zabawę z dodatkowym oprogramowaniem, koniecznym (jak to było do niedawna) do działania (w pełni) urządzenia. W systemach MS mogliśmy liczyć na obsługę UAC 1.0, co oznaczało dźwięk o parametrach maks. 24/96 odtwarzany natywnie przez OS. Teraz można grać pliki PCM 24 bit / 384 kHz oraz DSD (DoP) aż do DSD256 (niewykluczone, że dźwięk o wyższych parametrach też system obsłuży… tak obsłuży vide obrazki).

Wersja 1703 z pełną obsługą audio 2.0 via USB. Ile trzeba było na to czekać… 

Czy to oznacza automatycznie, że każdy DAC będzie działał po podłączeniu do PC z powyższym oprogramowaniem bez wsparcia ze strony dodatkowego oprogramowania? Nie. Większość pewnie tak, ale niektóre niekoniecznie, mogą nadal potrzebować wsparcia ze strony sterownika dedykowanego konkretnemu modelowi przetwornika (tak na pewno będzie np. z KORGiem, głównie przez wzgląd na natywną obsługę 1 bitowego strumienia audio / formatu DSD). Przy czym dzisiaj interfejs USB w DACach najczęściej obsługiwany jest przez raptem parę popularnych rozwiązań i tutaj nie powinno być problemu. Takie rozwiązania jak software Thesycon-a (XMOS), autorskie stery M2Techa… to wszystko przestanie być potrzebne z jednym zastrzeżeniem.

Obsługa UAC 2.0 realizowana jest przez systemowe WASAPI, co w sumie nie dziwi, co jest zrozumiałe. Windows 10 UAC2 działa via WASAPI (implementacja wyłącznie tego protokołu), nie ma mowy o ASIO. Cóż, ASIO to nie MS, to licencja Steinberga (zdaje się, że nadal wymagane jest uiszczanie opłat za wykorzystanie). Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by w najnowszej wersji systemu MS nadal korzystać z alternatywnego rozwiązania. W takiej sytuacji będzie jednak zachodziła konieczność rekonfigurowania programowego odtwarzacza (zmiana z WASAPI na ASIO) wraz z instalacją sterowników dostarczonych przez producenta sprzętu audio (względnie zostanie przeprowadzona automatyczna instalacja w ramach bazy zaszytej w systemie operacyjnym). Pozostaje taka alternatywa, także bez obaw – jak komuś zależy na zachowaniu dotychczasowych ustawień DACa w systemie to będzie mógł nadal z tego, co miał, korzystać.

Oczywiści żadnych informacji na temat UAC 2.o w opisach „co nowego” nie znajdziemy. MS uznał, że nie ma czym się chwalić. Biorąc pod uwagę 2017 rok, faktycznie nie ma specjalnie czym się chwalić (sto lat za…). Jednak dla branży, dla użytkowników to ważne wydarzenie i pewna wskazówka dotycząca przyszłości dystrybucji muzyki oraz rozwoju PC Audio

Wprowadzenie hardwarowego interfejsu (protokołu) UAC 2.0 do systemu operacyjnego nie przekreśla zatem możliwości użytkowania niektórych DACów w oparciu o ich specyficzne rozwiązania, wymagające (aby móc skorzystać z całego potencjału podpiętego przetwornika) dodatkowego sterownika. Jak ktoś ma ochotę na niskopoziomowy interfejs ASIO4ALL stworzony właśnie na potrzeby Windowsa to bardzo proszę, nie ma przeciwwskazań. To (na marginesie) wcale nierzadka sytuacja, gdy DAC dopiero z AISO pozwala odtwarzać materiał o wyższych parametrach (np. obsługa DSD).

Można, ale z czasem (wydaje się) nie będzie sensu bawić się w takie konfigurowanie. Do tej pory obsługa audio w Windows daleka była od doskonałości – nie, to za delikatne stwierdzenie – to był totalny chaos i bałagan, prowadzący często do problemów z odtwarzaniem dźwięku. Dropy, brak komunikacji system-sprzęt, artefakty… któż tego nie doświadczył? Prawda? Teraz moi drodzy mamy wreszcie to, co trzeba. Systemowe rozwiązanie. Producenci muszą jedynie dostosować swoje produkty do tego, co oferuje Microsoft w najnowszym wariancie 10-ki i zamiast bawić się w konfigurowanie sprzętu (różne wersje ASIO, WASAPI, Directaudio, KS…no straszny mess!). Mamy bitperfect natywnie, bit po bicie, w dowolnej, spotykanej na rynku obecnie jakości oferowanej przez dostarczyciela treści.

Natywnie!

Czy to oznacza, że (jednak) plikowe audio nieuchronnie zmierza do optymalnej z naszego punktu widzenia formy? Muzyki bezstratnie skompresowanej, często o parametrach wyczynowych (hi-res), dostępnej w streamie? UAC 2.0 w Win właśnie to sugeruje, widać, że do tego zmierzamy. I dobrze! Bo plikowe audio, które jest przyszłością dystrybucji muzyki musi dążyć do perfekcji. Do stania się bezsprzecznie, bezdyskusyjnie najlepszym medium dla sygnału audio. Czekamy na ruch producentów sprzętu audio oraz dystrybutorów treści. Niech strumień o jakości (co najmniej) płyty CDA stanie się standardem, a hi-res (także to wyczynowe tj. DXD/DSD) będzie nie tylko ciekawostką, a ogólnie dostępnym dobrem dla zainteresowanych. Najlepsze realizacje, najlepsze materiały źródłowe… dzięki Internetowi każdy będzie mógł spróbować. Jak mp3 wystarczy, to wystarczy, a jak nie… to włączymy sobie usługę streamingową lub wdepniemy do sieciowego kramiku i hulaj dusza.

No to gramy hiresy na PC bez kombinowania :)

Poniżej (&powyżej) zdjęcia po upgrade naszego redakcyjnego PC. Z niepodpinanym wcześniej (a więc nie identyfikowanym, bez wgranych sterów) przetwornikiem iFI nanoDSD LE. Plug&play. Wreszcie.

» Czytaj dalej

HiFiMAN SuperMini – hiresowy iPod Nano. DAP nie musi być cegłą

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20170512_185630342_iOS

Audiofilskie DAPy są w większości koszmarnie nieergonomicznymi klockami. Na bakier z wygodą, na bakier z czasem pracy na baterii, na bakier z obsługą… To wszystko jest rzekomo mniej istotne od dźwięku. Tak, dźwięk, jego jakość ma nam niejako wynagrodzić niedostatki w zakresie użytkowym, pozwolić na wymazanie z pamięci tego, co powyżej. Powiem wprost i może nawet nieco brutalnie – to nie działa. Nie działa, bo mówimy o elektronice UŻYTKOWEJ, gdzie liczy się suma elementów, a nie jeden element. To nie stojący w pokoju, może koszmarnie za duży, może strasznie ciągnący prąd z sieci, może z jakimś idiotycznie nieergonomicznym właśnie pilotem klamot, który jednakowoż przenosi nas do krainy szczęśliwości, natychmiast gdy tylko go odpalimy. Taki DAP to sprzęt, który musi sensownie się sprawdzić w zupełnie innych okolicznościach przyrody. Nawet jeżeli mówią, że to jedyne źródło (cyfrowego) audio, jakie potrzebujesz, czytaj możesz wykorzystać możliwości mobilnego grajka także w domowych pieleszach. Może przy okazji, ale przecież to ma być na wynos, prawda?

To jedna strona medalu. Druga to coś, co mnie nieodmiennie dziwi i do dzisiaj właściwie nic takiego, masowego, świetnie wykonanego, gdzie przyłożono się do każdego szczegółu, nic takiego na rynku się nie pojawiło. Tak, mam na myśli iPoda. To nie audiofilska maszyna do przeniesienia nas do audionirvany, a masowy produkt, który swego czasu wyznaczał kierunek rozwoju całej branży (bo rewolucja iTunes, bo rewolucja mobilnego słuchania, bo słuchawki). Dzisiaj Apple traktuje iPoda wyraźnie po macoszemu, nie przykłada większej wagi do rozwoju tego segmentu i trudno się dziwić. Sprzedaż spada od wielu, wielu lat, nikt już nie chce, nie potrzebuje osobnego grajka. Nie potrzebuje, bo strumieniuje i ma telefon. Koniec, kropka, amen. Tak, to zrozumiałe, że iPod to już historia (sentymenty na bok), ale zagadką pozostaje dla mnie fakt, że żaden z producentów audiofilskich playerów nie zadał sobie trudu by stworzyć coś tak dopracowanego pod kątem obsługi (łatwość / jednolity interfejs – sposób sterowania / rozbudowany ekosystem) oraz tak zbudowanego (cholera, dlaczego nie można w playerze za 2k znaleźć stalowego, monolitycznego gniazda jack, dlaczego obudowa nie jest unibody, dlaczego ekran pod kątem jest do niczego, dlaczego…). Tego nie jestem w stanie pojąć i dalej czekam na coś, co jest właśnie takie jak iPod – od A do Z dopracowane w zakresie obsługi, budowy, materiałów. Plastik? Jaki plastik do k… nędzy!

No dobrze, to może jednak nerwosolku? A chętnie, a przechodząc do meritum… HiFiMAN SuperMini, bohater dzisiejszego wpisu, to prawie w pełni udana próba stworzenia hi-resowego odpowiednika iPoda Nano. Prawie. Jest blisko, bo metal, bo OLED (tu lepiej), bo ładnie spasowane ale… są pewne ale, o których przeczytacie za moment. Jest dobrze, ale może być (a niewiele brakuje) właśnie tak, jak być powinno. Idealnie – znaczy się. Nie powinniśmy zadowalać się (w przypadku DAPów) półśrodkami, godzić się na kompromis. Nie! Taki grajek ma nas w maksymalnie komfortowy sposób przenieść do krainy dźwięku znanego z dużego stereo, z naszego HiFi toru i tak to ma wyglądać. W dziedzinie dźwięku tak zazwyczaj jest. HiFiMANowe odtwarzacze wraz z tymi od literek A i K wyznaczają niewątpliwie najwyższe kompetencje w tej materii. Testowaliśmy na łamach takie dziwa jak grajek za ponad 10 tysięcy (potocznie tzw. superkałach) i tam faktycznie od strony brzmieniowej NIC nie brakowało. Fajne jest to, że miniaturyzacja (sorry, ale przenośnie cegieł nie uznaje, po prostu to bez sensu) poszła tak do przodu, że stworzenie gabarytowego odpowiednika wspomnianego kilkanaście razy ;-) (oj będzie, będzie co chwila przywoływany) iPoda (Nano) jest osiągalne. SuperMini tego dowodem. Najdojrzalszym i póki co wg. mnie najlepszym (choć AK ma w swoim arsenale parę ciekawych produktów z zakresu małe jest piękne i warto będzie zweryfikować).

Zapraszam do bezkompromisowego tekstu poświęconego najambitniejszemu, prawdziwie kieszonkowemu playerowi hi-res jaki znajdziecie w sklepie. Panie, Panowie HiFiMAN SuperMini…

» Czytaj dalej

Pocket Rocket… testujemy iFI Nano iDSD LE oraz zestaw iDefender & iPower

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
20170524_180614247_iOS

Zgodnie z zapowiedzią trafił do nas ten mały grzdyl i mamy zamiar przetestować go w sposób, w jaki do tej pory nie testował go nikt. Mówią smartfon? Ok, będzie iPhone z Onkyo Playerem (i nie tylko) nafaszerowany plikami hi-res nie wyłączając DSD/DXD. Mówią, że każde bez wyjątku słuchawki? Ok, będzie duet MrSpeakers Ether Flow (otwarte & zamknięte), będą LCD-3, będą łatwiejsze nieco HE-400 oraz bardzo wymagające (mówimy o małym DAC/AMPie zasilanym z wbudowanej baterii) dynamiki HD650 oraz K701. Ma to, to wyjście liniowe z prawdziwego zdarzenia (RCA), także popracuje sobie ten Nano iDSD LE z Questyle CMA600i w stacjonarnym zestawie słuchawkowo/głośnikowym. Podepniemy go pod duży system i sprawdzimy jak wypada w konfrontacji ze znacznie droższymi przetwornikami. Jeszcze mało? Ok, to będzie dodatkowo test / eksperyment z iDefenderem 3.0 (produkt IFi mający wyczyścić energetycznie interfejs USB komputera) w tandemie z ….Jitterbugiem (a tu redukcja opóźnień czasowych) …a czy zadziała i jaki progres to da, to jeden Bóg raczy wiedzieć ;-) . Oczywiście nie zabraknie Roona, w przypadku komputera/ -ów, natomiast ze źródłem mobilnym (także iPadem) skoncentruje się na graniu z najbardziej rozbudowanych w zakresie obsługi hi-res odtwarzaczy softwareowych (poza wspomnianą apką Onkyo jest jeszcze player Korga, który ostatnio został gruntownie zaktualizowany oraz Vox Player z LOOPem… to będzie nasze zaplecze softwareowe w mobilnym graniu). W przypadku Roona gramy nie tylko soute, ale także z załączonymi trybami DSP w Roonie (pierwsze wrażenia – lepiej dosmaczyć granie z Makówy via Nano iDSD LE właśnie z uruchomionym PCM->DSD oraz Crossfeedem (konwersja stereo -> binaural). Także będzie różnorodnie, będzie oryginalnie, inaczej niż w innych recenzjach tego produktu.

Poeksperymentujemy.

Jakby tego było mało (że jak?) iPower zgodnie z sugestiami producenta zastąpi nam zasilanie firmowe w Squeezeboksie Touch EDO mod. Tak, sprawdzimy co wnosi z takim źródłem plikowym taki upgrade, sprawdzimy także jak zareaguje na iPowera zegar M2Techa (EVO 2), wreszcie obadamy (właśnie przepiąłem i zabieram się do testowania) czy ma to sens ze streamerem Google: z Chromecastem Audio. iPower ma całą baterię przejściówek pod różne gniazdka (w sprzęcie, do którego podłączymy ten alternatywny zasilacz), jest także adapter pod microUSB, także z tym zestawem można spokojnie założyć, że podepniemy tutaj wszystko jak leci.

iFI razy 3

Maiłem wcześniej do czynienia z produktami IFi. Jak być może pamiętacie, opisywałem pierwsze wrażenia z tete-a-tete z MicroDSD oraz z poprzednikiem: NanoDSD (btw pozdrowienia dla załogi Premium Sound :) ). Słuchałem tego zaraz po premierze, zaraz po pojawieniu się pierwszych produktów IFi Audio w Polsce. Gigantyczna liczba mocno entuzjastycznych recenzji jakie sypnęła z publicystycznego rękawa, opinie na forach, duży rozgłos jaki towarzyszy tym produktom skłoniły mnie do dokładnego obadania sprawy i zdania przed Czytelnikami relacji z tych badań. Na pewno czymś wyróżniającym już na pierwszy rzut oka jest polityka cenowa, odmienna od tego, do czego przyzwyczaiła nas branża (przy czym obserwujemy pewne zmiany w tym zakresie, pisaliśmy o tym nie raz, choćby ostatnio w kontekście high-endu w wydaniu chińskich firm audio…), wręcz dla niektórych to powód do podważania kompetencji jakościowo-brzemiowych, „bo przecież cyfry (na rachunku) grają”. Jak coś odpowiednio nie kosztuje to… no nie gra, nie ma prawa. Cóż, dla mnie osobiście nigdy cena nie była wyznacznikiem, nigdy nie grało mi od… Nie raz dawałem tego wyraz na łamach HD-Opinie, co nie oznacza że jak coś jest tanie (umownie, choć w przypadku niektórych produktów iFI możemy mówić wprost – że tanie bardzo jest) to jakaś auto taryfa ulgowa, bo wicie, rozumicie, to przecież jest DAC za 6-7 stów, a nie za stów kilkadziesiąt, czy kilkaset. Nie. To nie tak, szczególnie, gdy ktoś bezczelnie ;-) twierdzi, że to konkurencja dla tych duuuużo droższych sprzętów. No ok, niech jest, niech będzie tanio, jak barszcz nawet tanio, ale w aspekcie kluczowym ma właśnie takie coś sporo do udowodnienia. Niech udowadnia…

Pocket Rocket

i(ach te i, wiadomo… iCoś tam prawda)Obrońca

Power! iPower rzecz jasna. Od iFI. i

W publikacjach znajdziecie odpowiedź na pytanie jakie to IFi jest wg. nas, a konkretnie czy faktycznie, czy można dać sobie spokój z szukaniem dużo, znacznie bardziej kosztowanych urządzeń, czy to zagra nam w każdych okolicznościach, a może z czymś jednak bardziej, a może to najlepsze narzędzie do wydobycia dźwięków ze smartfona / tabletu? A może… Jako, że będzie bardzo kompleksowo, podzielimy ten opis, relację z eksperymentowania, recenzję tytułowych produktów na dwie zasadnicze części. Będzie zatem o Nano LE osobno (choć nie wykluczam, że napomknę o akcesoriach) oraz druga publikacja poświęcona  dodatkom modyfikującym nasz system/tor. Przeczytacie zatem osobny tekst, gdzie iDefender oraz iPower będą zarówno w centrum uwagi, jak i obok modyfikowanych za ich pomocą elementów danego urządzenia/systemu audio.

Ciekawe co z tego wszystkiego wyniknie. Bardzo ciekawe :)

 

Poniżej fotogaleria na sterydach ;-)

» Czytaj dalej

Qobuz w Polsce już w wakacje! Alternatywa dla Tidala z dużymi ambicjami

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
t2YTP6hV0Q0Khpptk18U7Mro8OSJNAcLBvOlTeGKxr04m2QKSTlIHE8KxUVv2iQVZKAWqji4E7qBQdkw1370-h907-copie-810x367

No, wreszcie! To jedyna (może poza Pandorą, bo fajne to, można via Puffin/iOS korzystać z tego w .pl btw) usługa streamingowa (oraz sklep z plikami), której brak jest w Polsce mocno odczuwalny. Dlaczego mocno odczuwalny? Bo Francuzi postawili sobie bardzo ambitne zadanie – zbudować coś, co powalczy nie na ilość, a na jakość z dostępnymi na rynku strumieniami. Nawet Tidal, dla którego będzie to w pewnym sensie naturalny konkurent, nawet Tidal nie oferuje takiej jakości jak Qobuz. Tytułowy serwis to strumienie hi-res audio bez sztuczek (vide MQA) z materiałem najlepszej jakości tj. 24/192 oraz – także dostępne w serwisie – pliki DSD. Także tu nie ma miejsca na kompromis, tu jest najlepsza jakość. Co więcej, to właśnie Qobuz bardzo promuje rozwiązania bezkompromisowe odnośnie jakości muzyki granej z pliku. To tam pojawiają się (na ichniej stronie) recenzje co smakowitszych klamotów (jedna z najlepszych recenzji Korga DS-DAC-100… to właśnie ten adres), generalnie bylejakości mówią głośne NIE. To – bez żadnych niedomówień – najlepsze co możecie znaleźć w sieci w zakresie materiału audio zapisanego w plikach, mają podpisane porozumienia z wszystkimi wydawcami, którzy specjalizują się w hi-resach, są na bieżąco (co nie oznacza, że wchodzą w każdy temat vide dalekie od finału rozmowy z Roon Labs, czy wspomniane MQA…). Tak to wszystko prawda, choć jest i druga strona medalu. Ceny. Te są wysokie, bo jak chcecie sobie strumieniować hi-resy (a nie – oferowane w przystępnej cenie – FLACzki 16/44) to przyjdzie za to zapłacić (uwaga, trzymajcie się czegoś mocno, najlepiej jakiejś framugi, solidnego oparcia) ni mniej ni więcej tylko 350 Euro. Rocznie. Tyle wynosi subskrypcja na bogato. Bardzo jestem ciekaw polskiej ceny, czy będzie to proste przeliczenie tej kwoty (co to oznacza, nie muszę chyba mówić), czy też Francuzi czymś nas tutaj (pozytywnie) zaskoczą. Teoretycznie (patrz niżej) trzydzieści euro za miesiąc to jednak raczej zaporowa cena, przyznacie, choć nieograniczony dostęp do wspaniałości jakie oferuje Qobuz (np. albumów w formacie DSD) jest …cóż, jest kuszący. Szczególnie, gdy skonfrontujemy ten koszt z zakupem płyt czy plików (dwa, maksymalnie trzy albumy) dla niektórych może być całkiem dobrym argumentem na TAK. Poniżej szczegóły co, jak i za ile, oczywiście jeszcze bez przełożenia na polskie realia (jak dostanę jakieś potwierdzone info, zrobię aktualizację).

Parę dni temu, a dokładnie 29 marca, w Paryżu miała miejsce konferencja na której zaprezentowano najnowsze plany dotyczące rozwoju serwisu. Całość poświęcona była rozwijanej, unikalnej póki co, subskrybcji QOBUZ SUBLIME+. To właśnie w ramach tego abo macie 60 000 albumów hi-res audio, do pobrania albo do strumieniowania, reszta katalogu w 16/44 oraz… od 2017 wiele albumów do zassania w DSD (wspomniałem naszego redakcyjnego Korga nie przez przypadek, Qobuz to jeden z głównych entuzjastów tego formatu). Nikt inny takiego czegoś zwyczajnie nie oferuje, bo kramiki (takie jak choćby HD-Tracks) to wysokie ceny, to brak streamingu, to brak abonamentu. Trochę ostatnio korzystam z pomysłu Bowersa & Wilkinsa (w ramach subskrybcji można pobierać albumy w doskonałej jakości), miałem styczność z katalogiem Linna (tu też można było liczyć na promocje) – tak – ale to wszystko jest baaaardzo ograniczone, nie ma tego wymiaru co serwisy z przepastnymi bibliotekami. Jakościowo – super, jednak z bardzo ograniczonym repertuarem (co nie dziwi o tyle, że promuje się swoje, to wytwórnie, to własne podwórko). Tak czy inaczej, Qobuz dostępny obecnie w 8 lokalizacjach w Europie chce się rozwijać, chce ekspansji na nowe terytoria i jednym z takich, nowych terytoriów, będzie już niebawem Polska. A dokładnie w wakacje, nie podano czy bardziej w lipcu, czy może jednak w sierpniu, rzecz wystartuje u nas. Szkoda, że wspomniany abo na bogato będzie od maja tylko i wyłącznie w formule „z góry za rok”. To jednak ograniczy wg. mnie zainteresowanie, bo łatwiej byłoby opłacić miesięcznie, nawet sto parę złotych, niż od razu wyskoczyć z ponad tysiąca (?). Dlatego, mimo że to nadal atrakcyjna forma przy zsumowaniu kosztów zakupu albumów na fizycznych nośnikach (tak, nie zapominam o różnicach, dlatego dalej kupuję płyty :-) ) lub/i downloadów to jednak, szczególnie u nas, nie wróżę temu przedsięwzięciu zbyt dużej popularności (delikatnie rzecz ujmując). Poza naszym krajem serwis wystartuje także w Hiszpanii oraz we Włoszech. Będziemy pierwszym krajem z Europy Środkowo-Wschodniej, w którym zostanie uruchomiona usługa.


Na zielono nowi z dostępem do Qobuza, w tym Polska…

No, tanio to, to nie jest. Elitarnie(j) czytaj znacznie drożej (?)

Wokół tego co powyżej, tzn. subskrybcji na bogato, serwis buduje całe zaplecze w postaci zupełnie nowych aplikacji dostępowych na wszystkie najpopularniejsze platformy. Jest zatem nowa apka dla komputerów (PC/Mac), dla Andka oraz iOSa, wreszcie – co ważne – także w pełni funkcjonalny web-player. Co więcej, jak już zdecydujemy się na opłacenie tego Sublime+ to dostaniemy także pełen dostęp do stale powiększanej biblioteki albumów DSD, przy czym to jeszcze nie wszystkie wspaniałości, bo od września 2017 roku będą to także albumy wielokanałowe. Po raz pierwszy będzie można zapoznać się z dostępnymi na rynku zbiorami materiałów multichannel. Wszystko w ramach abonamentu. Qobuz zdaje sobie sprawę z rosnącego stale segmentu strefowych audio klamotów, nie dziwi zatem decyzja o szerokim udostępnieniu serwisu w ramach oferowanych przez branżę produktów. Wsparcie dla Sonosa (tak, można już dodać, wsparcie jest, przy czym tutaj na razie nie można liczyć na nic więcej niż strumienie 16/44) to dopiero wierzchołek góry, bo dzięki DTS Play-Fi już teraz serwis dostępny jest w ponad 30 różnych głośnikach bezprzewodowych, streamerach itp urządzeniach. Do grona wspierających zaliczają się m.in.: Aerix, Anthem, Arcam, Autonomic, Definitive Technology, Fusion Research, Integra, Klipsch, MartinLogan, McIntosh, Onkyo, Paradigm, Phorus, Pioneer, Polk Audio, Rotel, Sonus faber, Wren Sound Systems oraz Yamaha, Mark Levinson, Advance Acoustics, DJ software Djuced (Guillemot Corporation), Musaic, T+A, AVM, Aurender, Moon, Esoteric.

Tak strumienie w strefach, także hi-resowe strumienie, a dla ekstremistów DSD, niebawem także multichannel

Ambicją Qobuza jest nie tylko oferowanie, ale także uświadamianie konsumentów o zaletach muzyki hi-res, najlepszych jakościowo materiałów. Stąd współpraca w ramach TQS. To pomysł na budowę społeczności wokół serwisu, obejmującą partnerów handlowych, sprzedawców w Europie. Odczyty, pokazy… pewnie będzie w tym sporo marketingu, ale sama idea wyjścia do ludzi jest jak najbardziej cenna, sensowna, bo jak tu ktoś ma uwierzyć, że jednak nie samą mp3-ką można, jak mu się tego nie pokaże. Rzecz jasna kluczową sprawą będzie rzetelność oraz w ogóle sposób w jaki będą organizowane spotkania, co ludzie z tego wyniosą. Samo zwrócenie zainteresowania w stronę jakości, tego czego słuchamy, że nie liczy się tylko kilkadziesiąt milionów kawałków, że jednak melomanowi powinno zależeć na dobrej realizacji… tak, pod tym można się bez „ale” podpisać. Tylko czy sprawy merkantylne nie przekreślą tego szczytnego w zamierzeniach (krzewienia wiedzy, poznania) pomysłu? Cóż, zobaczymy, niewykluczone że już niebawem, bo choć na razie na mapce są sklepy wyłącznie w zachodniej części Europy, to wraz z wprowadzeniem serwisu do .pl zapewne TQS pojawi się u nas. I będzie można sprawdzić ocb.

Ciekawe zestawienie: co ludzie u nas (Qobuz) słuchają. Jak widać, mimo pewnej elitarności i tak strumienie popowo/rockowe górą

Także, dzieje się…

PS. Podam niebawem dane na temat lawinowego wzrostu zainteresowania usługami streamingowymi z jednoczesną erozją segmentu CDA/downloadów.

PPS. Dziękuję naszemu stałemu Czytelnikowi za cynk :-)


No to hi-res do siorbania bez ograniczeń ;-)

Alternatywa? Nie, raczej bezpośredni dostęp do katalogów wytwórni. To też jest jakiś pomysł i niewykluczone że Majorsi będą chcieli także w ten sposób dystrybuować muzykę