LogowanieZarejestruj się
News

VOCO – multistrefowy system dystrybucji obrazu oraz dźwięku już w Polsce

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
systems_5

VOCO, producent unikalnych na skalę światową produktów multiroom z głosowym wyszukiwaniem muzyki zyskał w Polsce oficjalnego dystrybutora, firmę RAFKO. To ciekawy produkt, integrujący nie tylko dźwięk, ale także obraz w obrębie wielu stref, przy czym możemy w katalogu znaleźć zarówno urządzenia dedykowane audio, jak i strumieniowe odtwarzacze wideo. Do tego – oczywiście – sterowanie za pośrednictwem handheldów (odpowiednie aplikacje) oraz, co wyróżnia ten system na tle innych, dostępnych na rynku rozwiązań, zestaw urządzeń VOCO pozwala na sterowanie głosem, w tym także w naszym ojczystym języku.

Oprogramowanie VOCO VTUI (Touch User Interface) wraz ze sprzętem VOCO umożliwia zmianę dowolnego zestawu hi-fi w super wygodny bezprzewodowy system domowej rozrywki, który jednocześnie może stanowić część kilku strefowego systemu multiroom.  Źródłem plików audio będzie zaś każde urządzenie (z zainstalowaną aplikacją VOCO) zdolne do wysłania sygnału Wi-Fi lub podłączone kablem ethernet do routera. Aplikacja VOCO Controller dla urządzeń Apple oraz Android pozwala na szybkie przeszukiwanie biblioteki multimediów za pomocą głosu – także jw. w języku polskim. Cena urządzeń oferowanych w ramach tytułowego systemu jest niższa od tej, która cechuje dedykowane systemy dystrybucji A/V w rozwiązaniach wielostrefowych proponowanych przez konkurencję. Więcej informacji, także o cenach znajdziecie na: http://myvoco.pl/

Postaramy się niebawem przetestować zestaw tych urządzeń, konfigurując system trójstrefowy, zdolny do przesyłu dźwięku wysokiej rozdzielczości oraz (salon) wideo, ze źródeł w postaci naszego redakcyjnego serwera Synology.

AKTUALIZACJA: Będziemy testować cały system na HDO. Poniżej ważne uzupełnienie dotyczące jednego z kluczowych elementów zestawu multiroom opartego na produktach VOCO (chodzi o głośnik bezprzewodowy V-Spot)…

» Czytaj dalej

Nowe monitory Pylona, nowe Perły

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
pearl_monitor_pylon_audio_wenge_3

Nowe monitory Pearl Monitor, które pojawiły się właśnie w ofercie producenta kolumn głośnikowych, firmy Pylon Audio nawiązują konstrukcyjnie do przetestowanych przez nas podłogówek Pearl 25. Zastosowano te same przetworniki, konstrukcyjnie oba modele – poza rozmiarem obudów oraz liczbą głośników – nie różnią się znacząco. Pewnie w tym przypadku mamy do czynienia z analogiczną sytuacją jak w przypadku poprzedniej generacji Pereł – kolumny zagrają z podobną manierą, w sposób zbliżony, przy czym podłogówka (w odróżnieniu od wcześniejszego modelu) dysponuje większą mocą, potrafi zagrać potężnie, co związane jest z zastosowaniem dwóch przetworników nisko-średniotonowych w każdej z „paczek”. Oto, co napisał Pan Mateusz Jujka, prezes Pylon Audio, o swoim najnowszym modelu monitorów: „Pearl Monitor oferuje dźwięk, który może kojarzyć się ze znacznie większymi kolumnami, przekaz jest odpowiednio wypełniony i jednocześnie przejrzysty, oddający pełny klimat nagrań. Zestaw ten dedykowany jest do niedużych pomieszczeń jako pełno pasmowy system stereo lub do pracy w Kinie Domowym jako głośniki efektowe. Pearl Monitor to dwudrożna konstrukcja oparta o starannie dobrane przetworniki. Głośnik wysokotonowy posiada tekstylną kopułkę, natomiast głośnik niskotonowy ze sztywną membraną z włókna szklanego ma dodatkową wentylację pod dolnym zawieszeniem, redukującą zjawisko kompresji przy większych poziomach głośności. Te monitorki nie boja się ciężkiej muzyki, ale też w odpowiednio wyrafinowany sposób odtwarzają spokojne klimaty dopieszczonych realizacji.

Niebawem sami przekonamy się jak to jest z tymi kolumnami, ustawiając je zarówno w salonie, jak i mniejszym pomieszczeniu. Skonfigurujemy zestaw z subem oraz – być może – poeksperymentujemy z kwadrofonią (cztery kolumny Pearl z najnowszej serii – podłogówki na froncie oraz nowe monitory z tyłu). Poza kinem będziemy starali się sprawdzić jak takie zestawienie sprawdza się w odtwarzaniu muzyki. Mam całkiem sporo materiału wielokanałowego (SACD, downloady), ciekawe będzie przekonać się o zaletach tego typu odsłuchu. Wcześniej parę razy próbowałem takiego zestawienia i efekt był bardzo pociągający, problemem jest zazwyczaj wygospodarowanie miejsca oraz pociągnięcie kabli do tylnych zestawów. Tutaj widzę pole dla takich produktów jak S5BT – czegoś, co pozwala na rezygnację z okablowania na rzecz bezprzewodowej transmisji… oczywiście musi być tutaj zapewniona zgodność w ramach takiego systemu, niektórzy już oferują takie produkty (KEF), do tego odpowiednia technologia bezstratnego przesyłu skompresowanego dźwięku w eterze.

Powracając zaś do nowych Pereł. Kolumny prezentują się bardzo okazale. Widać, że firma stara się zadowolić różnorodne gusty, oferując liczne wybarwienia, w tym te modne, obecnie najczęściej wybierane. Monitory będą zatem dostępne w wybarwieniach: wenge, orzech, czarny, dąb mleczny, calvados, biały high glass. Niewykluczone, że pojawią się także inne opcje wykończenia. Ponowinie cena zaskoczy in plus – zestaw ma kosztować 899 złotych. Ciekawe jak wypadną nasze stare, podstawkowe, redakcyjne Perełki w konfrontacji z tytułowymi, nowymi Pearl Monitor? Poniżej galeria…

» Czytaj dalej

Polska premiera wzmacniacza słuchawkowego Oppo HA-1

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
HA-1-and-PM-1-hr

Chwilę po debiucie słuchawek planarnych PM-1, OPPO wprowadza do sprzedaży kolejnego członka z rodziny urządzeń grupy Audio – wzmacniacz słuchawkowy HA-1. Dotychczas OPPO było znane z referencyjnej jakości uniwersalnych odtwarzaczy Blu-ray. Stąd nie dziwi, że wzmacniacz HA-1 powstał na bazie doświadczeń zdobytych przy budowie audiofilskich odtwarzaczy uniwersalnych BDP-95EU oraz BDP-105EU/D. Analogowy tor audio w HA-1 ma w pełni zbalansowaną konstrukcję z naciskiem na utrzymanie sygnału audio w domenie analogowej po wyjściu z przetwornika. HA-1 jest zasilany przez potężny transformator toroidalny. Liniowe stabilizatory oraz filtry z wykonanymi na zamówienie OPPO kondensatorami zapewniają czyste źródło zasilania z potężnym zapasem mocy. Stopień końcówki mocy wykorzystuje ręcznie dobierane i parowane elementy dyskretne aby zapewnić idealną symetrię. Napędzany silnikiem precyzyjny potencjometr głośności pozwala zarówno na ręczną regulację głośności jak przy użyciu pilota utrzymując sygnał na czysto analogowej ścieżce.

Użytkownicy mają możliwość podłączenia słuchawek ze zbalansowanym 4-pinowym złączem XLR oraz tradycyjnym złączem słuchawkowym jack 6,3mm. Analogowe wejścia i wyjścia liniowe są dostępne w formie gniazd RCA oraz zbalansowanych gniazd XLR. Wbudowane obwody monitorujące i zabezpieczające chronią przed niechcianymi zdarzeniami takimi jak zwarcia, przeciążenia czy stała składowa na wyjściu mogącymi doprowadzić do pogorszenia parametrów urządzenia.

HA-1 najlepiej pracuje z cyfrowym audio wysokiej rozdzielczości. Jego cyfrowe wejścia koaksjalne, optyczne, zbalansowane AES/EBU oraz asynchroniczne USB wspierają zarówno format PCM jak i DSD. Ten sam przetwornik ESS9018 Sabre32 Reference oraz analogowy stopień wyjściowy jak ten używany w audiofilskich odtwarzaczach Blu-ray serii 105D, zapewniają ekstremalnie niski poziom szumów i zniekształceń. Podłączenie HA-1 z komputerem poprzez złącze USB jest proste i pozwala cieszyć się dźwiękiem pozbawionym jittera używając ulubionego oprogramowania do odtwarzania muzyki. Dla dodatkowej wygody, do transmisji sygnału audio można użyć łączności Bluetooth wykorzystując wysokiej jakości kodek Apt-X który pozwala na uzyskanie lepszej jakości dźwięku z urządzeń mobilnych. OPPO zaprojektowało wzmacniacz HA-1 z tym samym założeniem wielozadaniowości jakie towarzyszyło inżynierom przy projektowaniu odtwarzaczy Blu-ray. HA-1 jest nie tylko wysokiej jakości wzmacniaczem słuchawkowym, lecz także może służyć jako asynchroniczny DAC,  przedwzmacniacz stereo, cyfrowy audio dock dla urządzeń mobilnych, czy też audio transport dla urządzeń wyposażonych w Bluetooth profil A2DP. Urządzenia typu iPhone, czy iPad mogą poprzez Bluetooth przesyłać muzykę bezpośrednio do wzmacniacza słuchawkowego. Ponadto HA-1 w specjalnym trybie (Home Theater Bypass Mode) może być wykorzystany jako audiofilski przedwzmacniacz kina domowego. Dostarczony pilot podczerwieni wraz z aplikacją umożliwiającą sterowanie wzmacniaczem poprzez Bluetooth, zapewniają komfort i wygodę użytkowania. Wzmacniacz w czarnym wykończeniu będzie dostępny w sprzedaży od czerwca w cenie detalicznej 6 596 zł brutto. Srebrna wersja trafi do sprzedaży w lipcu. HA-1 będzie oferowany zarówno w zestawie ze słuchawkami OPPO PM-1 jak i niezależnie. Zapisaliśmy się w kolejce do testów, coś czuję że Oppo znowu pokaże jak robić high-end za rozsądne pieniądze…

Więcej informacji:

O wzmacniaczu (oraz słuchawkach planarnych Oppo) pisaliśmy parę miesięcy temu:

http://hd-opinie.pl/21597,aktualnosci,oppo-idzie-w-audio-nowe-produkty-wzmacniacz-sluchawkowy-oraz-sluchawki.html

» Czytaj dalej

Beats + Apple = $$$ …deal potwierdzony

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Apple&Beats Audio

Ok, zakup Beats przez Apple został właśnie oficjalnie potwierdzony. Teraz tylko zgoda regulatorów rynku, papierki i do października (jesienne konferencje!) powinni się wyrobić. Co to oznacza dla branży? Potencjalnie bardzo poważne przetasowania na rynku, a w dalszej perspektywie finalne zmiany w sposobie dystrybucji i zarabiania na muzyce. To jest cel, dalekosiężny cel Apple, które do tej pory nie kupowało tak dużych, znaczących firm, jak Beats. Wcześniej zakup kończył się przejęciem praw do technologii, patentów, względnie wprowadzeniem pod swoim szyldem danego produktu (głównie software), teraz będzie zupełnie inaczej… Jak już wcześniej pisałem, Apple za 3 miliardy dolarów (nie jest to wcale przesadzona kwota, powiedziałbym nieźle wydane 3 miliardy, szczególnie w zestawieniu z 19mld wydanymi na takie Whats’up czy 12 na Motorolę (przez Google)) nabywa maszynkę do robienia pieniędzy. I ta maszynka ma nadal działać, działać tak, jakby się nic nie zmieniło. Sprytne. Nadal więc Beats będzie wypuszczał tony plastikowych, drogich słuchawek, które będą schodziły jak świeże bułeczki, nadal będzie zajmował się produkowaniem lifestylowych produktów (np. głośniki bezprzewodowe, pewnie jakieś nowe produkty z dziedziny ubieralnej elektroniki się trafią, mamy to jak w banku), nadal będzie oferował muzykę w ramach serwisu streamingowego. Apple przejmuje markę, produkty oraz miliony klientów i – jak głosi komunikat zainteresowanych – nie ma zamiaru nic zmieniać. Będzie zatem zarabiać zarówno na słuchawkach (krocie – na pewno Beats ma podobną, albo i wyższą marżę z każdego sprzedanego produktu), jak i na serwisie streamingowym. Tim Cook potwierdził to, mówiąc, że dla Apple zawsze rynek muzyczny był kluczowy i teraz firma będzie mogła zaoferować kompletny zestaw produktów / usług… w tym sensie, że zarobi na tym świetnie, a serwis, słuchawki będą nadal kojarzone z ugruntowaną na rynku marką, marką Beats. Dodatkowo powiedział jeszcze coś na temat usługi streamingowej, że jest to pierwsza tego typu usługą „którą zrobiono dobrze”. Rzecz jasna trudno się dziwić, że coś takiego powiedział, jednak całą wypowiedź można odczytać także jako zaakcentowanie głównego powodu, dla którego doszło do transakcji.

Serwis, mimo że nie będzie stricte Apple, ale zapewne stanie się najbardziej promowaną usługą w ramach iTunes Store, pozwoli Apple płynnie przejść z dystrybucji opartej na sprzedaży plików muzycznych na system abonamentowy. To Apple będzie czerpało z tego tytułu zyski i to nie tylko w ramach swojego ekosystemu. No właśnie, nie tylko, bo potwierdzono przy okazji że usługa będzie dostępna zarówno na Androida, jak i na Windows Phone. A to, w przypadku modelu abonamentowego, kluczowa sprawa – dostęp do odpowiednio szerokiego rynku potencjalnych abonentów. I tutaj Apple nie musi „łamać” swojej zasady zamykania wszystkiego (usług) w ramach swojej platformy. Ot, po prostu będzie streaming by Dr. Dre, będzie dostępny na każdym sprzęcie, a zysk popłynie do Cupertino. Zamiast wyłamywać drzwi (czekać na finał rozmów z wytwórniami, co jest obecnie trudne do zaakceptowania, bo konkurencja nie śpi), zamiast tworzyć coś swojego, Apple „podepnie” się pod markę, która będzie jego własnością. To zmiana strategii, sprytna zmiana, którą na pewno z zadowoleniem przywitają akcjonariusze firmy. Warto przy tym pamiętać, że hegemon na rynku usług streamingowych audio – Spotify – ma ok. 10 milionów płacących użytkowników. Patrząc na rynek, to mało, jesteśmy dopiero na początku drogi prowadzącej do zagospodarowania tego segmentu. Apple zatem wie co robi, kupuje nie tylko gotowe rozwiązania, ale także (równie ważne) czas oraz ludzi. Zarówno Jimmi Iovine jak i Dr. Dre to osoby z doskonałymi układami w branży, osoby które wiedzą w jaki sposób prowadzić ten biznes, z kim rozmawiać, poza tym mający świetne wyczucie na temat trendów, mody, potrafiący łączyć te rzeczy. To bardzo ważne elementy, które same w sobie warte są fortunę.

Połączenie mody, popkultury oraz technologii to spoiwo tej umowy. Zakup Beats może zatem oznaczać dla Apple otwarcie nowego rozdziału w historii firmy i kto wie, czy nie będzie najważniejszym, ważniejszym od tegorocznych premier, wydarzeniem w dziejach korporacji. Tim Cook mówi o komplementarności obu biznesów, o tym że cele oraz metody dojścia do przyjętych zamierzeń są podobne w przypadku Apple oraz Beats. W sumie, patrząc przez pryzmat ekonomii, rynku, trudno się nie zgodzić z takim twierdzeniem. Pozostaje tylko (czy aż) zapytać, na ile Apple uda się wykorzystać sytuację, umiejętnie umiejscowić Beats w konstelacji swoich produktów, usług, tak aby zmaksymalizować efekt. Kto wie, może jedno z kluczowych, nowych urządzeń – hipotetyczny iWatch – będzie bardziej „b” niż „i”? A może po prostu nikt tu nie będzie nikomu wchodził w drogę i faktycznie na rynku będą koegzystować wspólnie, ale jednak osobno, dwie marki… nic się od strony wizerunkowej nie zmieni. To także, bardzo możliwy, choć jakże nudny ;-) mało spektakularny scenariusz. Na pewno Apple otrzyma niezbędne know-how jak rozmawiać z ludźmi z branży muzycznej w taki sposób, aby jak najszybciej wprowadzać zmiany w oferowanych przez siebie (iTunes) usługach. Poza tym, jak wspomniałem, przy zdominowaniu rynku słuchawek za ponad 100-150$ przez Beats, Apple nabyło właśnie prawa do maszynki produkującej pieniądze i jest mocno wątpliwie, czy będzie chciało tutaj coś zmieniać, eksperymentować. Wystarczy nic nie robić, pozwolić osobom z przejętej firmy zajmować się tym, czym do tej pory i liczyć zyski. Pewnie tak to będzie właśnie wyglądało. Od strony marketingowej niewiele, albo zgoła nic się nie zmieni. W Apple Store nadal będą Beats, w innych sieciach nadal będą Beats. Może nowy iPhone 6 otrzyma słuchawki z „b”, co dla niektórych i tak będzie „kopernikańskim przewrotem”? Może (aż) tyle i tylko tyle… ;-)

PS. Jedna rzecz może ulec zmianie – jak już wcześniej napisałem, taki zakup może jeszcze uratować iPoda. I bardzo dobrze…

 

Trochę eksperymentalnych brzmień z Anglii do pobrania za free

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
0002169098_100

Generalnie to wystarczy wpisać do przeglądarki free+download+flac i ho, ho, można przebierać, a wybierać z licznych propozycji. I nie mam tu na myśli lewych źródeł, bittorentów wszelkiej maści, a tego co udostępnia się za darmo, bo tak, za darmo & legalnie. Tym razem brzmienia podszyte sporą dawką elektroniki mocno eksperymentalnej (patrz tutaj). To, że na Wyspach mamy do czynienia z prawdziwym zagłębiem ciekawych brzmień, nie jest żadnych odkryciem – w końcu to Anglia, skąd wywodzi się cała plejada najlepszych, największych, naj, naj artystów w historii muzyki współczesnej (amen). Tak czy inaczej pewnie mało kto z nas orientuje się choćby w ułamku tego, czego nie znajdziemy na playlistach, toplistach i tym podobnych. Warto czasem zapuścić się w nieznane, by odkryć coś co nami do głębi wstrząśnie i już z uścisku nie puści. Prawda? ;-) Dzięki coraz częstszemu udostępnianiu demówek, przekrojowych składanek, można bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów (ok, czas też kosztuje) wybrać się na łowy. Tym razem parę krążków (no dwa w sumie) do pobrania w jednym z popularnych formatów – do wyboru: FLAC, ALAC względnie empetrójka. Panowie i Panie to już nie świeżynki, działają od pamiętnego roku pańskiego 2001. No to zaglądamy pod ten adres, względnie tutaj i pobieramy…

Taki smartwatch to ja rozumiem – Kairos – klasyczna mechanika z OLEDem

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
watch_large_noReflection_ssw_chrome_04

Czym powinien być smartwatch? Gadżetem, który nie będzie ani dobrym zegarkiem, ani sensownym uzupełnieniem dla naszego handhelda, czy może jednak czymś użytecznym, funkcjonalnym i przede wszystkim na tyle dobrze wykonanym, ładnym, że noszenie na nadgarstku nie przyniesie ujmy właścicielowi? Ostatnio miałem okazję przekonać się czym jest, albo raczej czym nie jest Pebble. To jeden z najpopularniejszych produktów z kategorii „inteligentny zegarek”, produkt który wg. mnie jest – no właśnie – jest tylko gadżetem, na tyle mało przydatnym, na tyle tandetnie wyglądającym (jakość materiałów poniżej krytyki, niby wszystko spasowane jak należy, ale ten plastic fantastic…), na tyle niepraktycznym (ciągłe ładowanie przestaje być zabawne – do ładowania co noc smartfona może można przywyknąć, ale to jest do kroćset zegarek!) że wg. mojej opinii na dłuższą metę takie coś nie ma racji bytu. To samo tyczy się samsungowych wynalazków, z których mogą przez chwilę czerpać radość wielbiciele elektronicznych bajerów, ale jw. takie coś przestaje mieć sens, gdy zwyczajnie, podczas dnia, padnie nam bateria. Już nie wspomnę o braku wygody, choć pokazana przez Samsunga bransoleta być może nie jest aż tak niewygodna jak druga generacja „smartłocza”, którą Koreańczycy nie tak dawno temu wprowadzili na rynek.

Karios jest czymś innym, jest przede wszystkim ładnym, mechanicznym zegarkiem, takim ultranowoczesnym w stylu, ale ultra ze smakiem. Nie można odmówić projektantom wyczucia, potrafili stworzyć coś, co chce się założyć na nadgarstek. To pierwszy plus. Drugi to wygoda – nie ma tutaj żadnych wielgachnych ekranów, względnie ciężkich, grubych jak słoń kopert. Ot, typowy zegarek, z jw. precyzyjną mechaniką (do wyboru japońską, albo szwajcarską). Wreszcie trzeci plus – integracja inteligentnych funkcji. Tutaj zastosowano patent z wyświetlanym na szkle obrazem (de facto mamy do czynienia z przezroczystym ekranem OLED), który pozwala nie tylko na odczytanie treści z jednoczesnym podglądem czasu (świetnie!), jak również, dzięki oprogramowaniu, m.in. na sterowanie migawką w telefonie, odtwarzaczem muzycznym. Wszelkie notyfikacje, informacje pogodowe, dane osobiste mogą być prezentowane na ekranie bez wpływu na działanie tego, co w zegarku kluczowe – pomiaru czasu, który działa tutaj niezależnie. Transparentny ekran może być szybko wygaszony, co znacząco wpływa na długość działania gadżetu, wróć, zegarka, na baterii. Można zatem oczekiwać ponad miesięcznej pracy przy incydentalnym korzystaniu z ekranu (a o to w sumie chodzi, bo właściwie nie ma tutaj potrzeby ciągłego prezentowania treści… bo niby jakich? Krótkie informacje, proste sterowanie funkcjami telefonu – nic nam więcej do szczęścia nie potrzeba). Taki hybrydowy zegarek ma więcej sensu niż wszystkie dotąd zaprezentowane gadżety. Tak to wg. mnie powinno wyglądać. W pre-orderze najtańszy model kosztuje 500 dolarów. Sporo, ale mówimy tutaj nie o zabawce, a o zegarku i od razu cena staje się jakby bardziej zrozumiała. Kairos pojawi się w dwóch odsłonach na jesieni. Trzymam kciuki, bo to chwilowo jedyny projekt tego typu urządzenia, który do mnie przemawia (może poza Moto360 – osoby odpowiedzialne za ten projekt przede wszystkim postanowiły stworzyć dobry zegarek, a to jest właśnie właściwa, jedyna właściwa droga wg. mnie, żeby to miało sens).

Więcej nt. znajdziecie na stronie producenta: https://kairoswatches.com

» Czytaj dalej

Google Play wreszcie w Polsce: sklep, serwis strumieniowy, własna kolekcja…

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Google Play Music

No to się doczekaliśmy. Rozmowy z wszystkimi świętymi (ZAIKS etc.) trwały wyjątkowo długo, w końcu jednak Google uruchomiło swój muzyczny kramik w kraju nad Wisłą. Dostajemy kompleksową usługę, obejmującą serwis strumieniowy All Access (ponad 20 mln. utworów), możliwość umieszczenia w chmurze 20 tysięcy własnych kawałków oraz możliwość zakupu w atrakcyjnych cenach (od 99 groszy za utwór, od 11,99 złotych za album) muzyki. Za całość zapłacimy do sierpnia 15.99zł (promocja), po tym terminie będzie jak u konkurencji – czytaj 19.99 za miesiąc. To pierwsza, kompletna oferta na rynku, z dostępem na Androida oraz iOSa (wymagana wersja 6.x) oraz z komputera (interfejs webowy). Można przez miesiąc testować za darmo. Dla mnie minusem jest brak opcji strumieniowania w lepszej jakości. Gdyby Google zdecydowało się na zaoferowanie (w opcji premium, do tego taniej niż WiMP HiFi) bezstratnej kompresji, bylibyśmy przeszczęśliwi. A tak, mamy coś, co jest sumą tego, co możemy znaleźć u konkurentów – fakt – w jednym miejscu, a nie jak dotychczas w paru miejscach. Wraz z premierą warto krótko podsumować, to co oferuje obecnie rodzimy rynek w zakresie strumieniowania muzyki. Mamy lepszą jakość (wspomniany WiMP), dominujące w tym segmencie Spotify, próbujących coś wskórać Francuzów z Deezera oraz (całą resztę) z kilkoma polskimi odpowiednikami, Rdio, Last fm itd. Wielkim nieobecnym jest niewątpliwie Apple i nie chodzi mi tutaj o to, że go nie ma, bo jest (iTunes Match np.) tylko, że w sumie jakby go nie było. Nie ma w Polsce dostępu do iRadio (mniejsza, że nie jest to rzecz przełomowa, a wręcz przeciwnie, to tylko inteligentne radio internetowe, nic więcej), nie ma w portfolio własnego serwisu strumieniowego (bardzo ciężko będzie Apple przebić się ze swoją ofertą, szczególnie że uderzy to bezpośrednio w ich biznes, w muzykę sprzedawaną w iTunes Store), ceny albumów oraz pojedynczych utworów w iTunes nie są – delikatnie rzecz ujmując – zachęcające. Zresztą, powiedzmy to sobie szczerze, dzisiaj nie ma miejsca na zakup mp3 (czy skompresowanych stratnie  AAC) w cenie płyty kompatkowej. To nie te czasy, dzisiaj serwisy strumieniowe powodują, że utrzymywanie takiego modelu dystrybucji staje się całkowitym anachronizmem. 

Google doskonale to rozumie, dlatego jego kramik z muzyką jest dużo sensowniej zbudowany – popularne, nowe albumy w cenie kilkunastu złotych mogą znaleźć zainteresowanie, szczególnie wśród osób, dla których fakt posiadania muzyki zapisanej w stratnej jakości, płacenia za nią, nie stanowi problemu. Rzecz jasna i tak nie da się tutaj zarobić kroci, to jasne, jednak inaczej wygląda nowy album Depeche Mode Delta Machine za 11.99, a inaczej za ponad 40 złotych (iTunes). To jakby nie patrzeć przepaść. I Apple powinno wyciągnąć wnioski, bo niebawem obudzi się z ręką w nocniku. Być może wraz z ujawnieniem pierwszych informacji na temat iOSa 8 dowiemy się czegoś o muzycznych planach jabłka, mają naprawdę mało czasu by zmienić nieprzystający do rzeczywistości model dystrybucji cyfrowych treści, który obecnie proponują klientom. Poza muzyką, chodzi tutaj także o filmy (swoją drogą ciekawe kiedy polscy klienci iTunes będą mogli kupować materiały wideo, a nie tylko je wypożyczać? No i – podobnie jak z muzyką – Apple musi doprowadzić do znaczących obniżek cen, konkurencja serwisów wideo na żądanie jest na tyle mocna, że firma nie ma wyjścia, musi urealnić cennik).

Pozostaje pytanie, czy Google uda się przekonać klientów w Polsce do swojej oferty? Czy ludzie dokonają migracji ze swoich kont w konkurencyjnych usługach na rzecz kompleksowego Google Play Music? Trudno powiedzieć, wg. mnie pewną zachętą może być obecna promocja (5zł taniej), jednak na dłuższą metę ani sklep, ani (nawet) własna kolekcja (coś ala iTunes Match, co i tak odkrywcze nie jest, bo inni oferują podobny model, choć z pewnymi ograniczeniami w stosunku do Google oraz Apple), nie przyciągną tysięcy subskrybentów. Do tego Google nie przewidziało żadnej opcji pośredniej (dostęp tylko z komputera, albo tańsza / bezpłatna wersja serwisu z odtwarzanymi reklamami), co raczej nie spodoba się polskim użytkownikom, przyzwyczajonym, że mogą mieć coś za darmo (z ww. ograniczeniami). Tak czy inaczej pojawienie się takiego gracza na naszym rodzimym rynku jest ważne, ważne z powodu zmian jakie zachodzą w całej branży. Model subskrypcyjny staje się głównym nurtem dystrybucji muzyki w dzisiejszych czasach, zmienia sposób konsumpcji muzyki, otwiera nowe możliwości przed artystami, wytwórniami (dobrze, żeby sobie to w końcu wbiły do głowy) oraz, rzecz jasna, przed producentami sprzętu audio. Ci ostatni muszą uwzględnić w swoich produktach strumieniowanie nie jako dodatek, a jako obowiązujący standard, coś, bez czego nie da się obecnie zbudować oferty produktowej. Sprzęt musi być na to gotowy, musi pozwalać na swobodny dostęp, po prostu musi uwzględniać zmiany, jakie obecnie obserwujemy. Fizyczny nośnik przestaje mieć rację bytu, chmurowe kolekcje, serwisy, strumieniowanie, funkcje społecznościowe, szybki (natychmiastowy) dostęp do najnowszych wydań, informacje o koncertach, kontakt z muzykami to dzisiaj norma, coś oczywistego, co musi znaleźć swoje odbicie w ofercie branży.

» Czytaj dalej

Spotify ma już 40 milionów abonentów – z tego 1/4 płaci regularnie abonament. Kiedy hi-resy?

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
spotify-logo

Przy dziesięciu milionach subskrybentów możemy już mówić o stabilnej, wielkiej bazie konsumentów, którzy wybrali taki właśnie sposób na opłacanie muzyki, którą słuchają na co dzień. Widać, że usługi streamingowe powoli, ale nieubłaganie, wypierają dotychczasowy model oparty na kupowaniu pojedynczych utworów, albumów, co szczególnie powinno martwić Apple ze swoim kramikiem iTunes. Najbliższe miesiące będą przełomowe odnośnie przyszłości konsumpcji muzyki w Internecie  - albo Apple zmieni dotychczasowy model, oferując hi-resy w swoim sklepie, dodatkowo uzupełniając swoją ofertę o usługi abonamentowe, dodatkowo wyposażając najnowsze gen. handheldów w pełną obsługę lepszego jakościowo audio, albo… podzieli los wcześniejszych hegemonów, w rodzaju Napstera, tracąc bezpowrotnie swoją pozycję, udziały na rynku. Fizyczny nośnik stanie się niszą i to taką w retro stylu, co zresztą przyznają obecnie zarówno producenci sprzętu jak i wytwórnie… wycofanie się z produkcji wyspecjalizowanych czytników laserowych (Philips) dowodzi, że ostatecznie żegnamy CDA jako wiodący, czy jeden z głównych nośników muzyki. To już nieodwracalnie przeszłość i tylko patrzeć, jak nowe generacje klasycznych segmentów audio (wzmacniacz plus odtwarzacz) znikną ze sklepowych półek. Właściwie już teraz obserwujemy takie zjawisko – albo wzmacniacze wyposaża się w interfejsy cyfrowe oraz sieciowe, albo odtwarzacze zamiast napędu optycznego otrzymują moduły łączności, aplikacje do sterowania z poziomu handhelda etc. To będzie, czy wręcz już jest główny nurt. Dodajmy do tego zalewające rynek stacje muzyczne, głośniki bezprzewodowe i mamy mniej więcej obraz tego, co się dzieje w branży.

Spotify to niewątpliwie awangarda tych zmian, choć wg. mnie do pełni sukcesu brakuje odważnego otwarcia na (bardziej) wymagających klientów. Na razie jedynie norweski WiMP pozwolił na strumieniowanie w jakości HiFi (kompresja bezstratna) i po dwóch miesiącach korzystania z tej usługi mogę powiedzieć jedno – to nie ma prawa się nie przyjąć, to na pewno zastąpi fizyczny nośnik i to szybciej i w jeszcze bardziej bezwzględny sposób niż downloady. Zwyczajnie, ludzie w końcu zaczną płacić za muzykę określoną, miesięczną opłatę i będą w pełni usatysfakcjonowani. Będą, bo poza dostępem do ogromnej bazy muzyki, otrzymają coś jeszcze, coś czego do tej pory nie mieli – możliwość nieskrępowanego poszukiwania, zaznajamiania się z tym co się dzieje we współczesnej muzyce, możliwość eksploracji tego, jakże ważnego, elementu współczesnej kultury. I będą to mogli zrobić bez żadnych, powtarzam żadnych, finansowych ograniczeń, mając dodatkowo możliwość bezproblemowego korzystania z tych przepastnych zbiorów oraz możliwości poszukiwania, swoistego edukowania na każdym, posiadanym sprzęcie, w każdym miejscu, w każdej chwili. Tego nikt do tej pory nie oferował – nareszcie odpada argument o słabszej jakości, o kompromisach – można wreszcie mieć i to (dostęp, gigantyczną bibliotekę) i to (jakość dźwięku). Dodajmy do tego nowe, atrakcyjne możliwości słuchania czy zapoznawania się z muzyką (profile, playlisty, sugestie, współdzielenie swoich upodobań, pasji itd. itp.) a będziemy mieli pełen obraz rewolucji jaka zachodzi w branży. Tego nie da się powstrzymać i bardzo dobrze, bo może w końcu (może) artyści będą się promować live, podczas tras koncertowych, podczas bezpośredniego kontaktu z publicznością, fanami, w ten sposób weryfikując swoje umiejętności, swoją klasę. To powrót do źródeł, do tego co najistotniejsze.

Muzyka zapisana, oferowana w ramach serwisów będzie „wallem”, fanpagem danego artysty, prezentującym jego dokonania, pozwalając na stały kontakt z twórczością, jednocześnie stanowiąc zaproszenie do kontaktu na żywo. I nie wątpię, że to właśnie ta forma będzie dla nas, odbiorców, najlepsza, najatrakcyjniejsza, pozwoli na pełną swobodę wyboru oraz – właśnie – kontaktu z ulubioną muzyką (oraz aktywnego poszukiwania tego, co w niej najlepsze, najistotniejsze, odnajdywania wciąż na nowo zapisanego w niej piękna). Już teraz to powiązanie widać, już teraz serwisy zaczynają aktywnie promować bliższe relacje słuchacz – artysta, a to tylko z czasem się pogłębi. I nie oszukujmy się, to właśnie taka forma stanie się zapewne obowiązującym standardem w relacjach muzyk – publiczność, bo idealnie wpisuje się w rozwój technologii, w styl życia milionów konsumentów.

Pozostaje więc tylko trzymać kciuki za rozwój tego typu usług i mieć nadzieję, że wytwórnie, przemysł muzyczny, w końcu zrozumiał w czym rzecz, wyciągnął odpowiednie wnioski i wreszcie przestał obrażać się na rzeczywistość, pogodził się z tym co jest. Na muzyce nadal można zarabiać, a systemy abonamentowe mogą (zastępując, wypierając zarówno legalne formy kupowania na własność muzyki, jak nielegalne jej pobieranie), przy swojej popularności przynieść odpowiednio wysokie dochody. W końcu mówimy tutaj o czymś, co finalnie można porównać do płacenia rachunków za prąd, za gaz… może trochę przesadzam, ale tylko trochę, na pewno lwia część konsumentów mając do wyboru niewielką, miesięczną opłatę i dotychczasowe formy dystrybucji, wybierze abonament. To przesądzone i nie ma już powrotu do tego, co było. To co było będzie niszą, modą na słuchanie w stylu retro, wybieraną często z powodów sentymentalnych, a w przypadku garstki, także jakościowych (mam tu na myśli high-end, który twardo obstaje za fizycznymi nośnikami, w którym pliki, strumieniowanie pełni funkcję uzupełniającą, z rzadka zastępując płyty).

Nowy DAC/AMP AMI Musik DS5. Zapowiedź testu na HD-Opinie.pl

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
AMI_Musik_DS5_

Firma C4i wprowadza na polski rynek nowe, przystępne cenowo i funkcjonalne przetworniki analogowo-cyfrowe USB japońskiej firmy AMI. To młoda marka zatrudniająca doświadczonych inżynierów związanych wcześniej z czołowymi producentami zaawansowanego sprzętu audio. Opracowany przez nich przetwornik AMI Musik DS5 pokazuje, że tego typu urządzenia mogą z powodzeniem łączyć jakość i zaawansowane funkcje z atrakcyjną ceną… Sprzęt powinien niebawem trafić do naszej redakcji, sprawdzimy produkt wszechstronnie – nie tylko przy współpracy z komputerem oraz stacjonarnymi źródłami cyfrowymi, ale także z mobilną elektroniką Apple (jest taka możliwość via Camera Kit), przy wykorzystaniu testowanych właśnie Audeze LCD-2, Final Audio Design Pandora VI oraz HiFiMANów HE-6.

− W ostatnich latach na rynku pojawiło się wiele przetworników cyfrowo-analogowych USB, a komputer stał się pełnowartościowym źródłem muzyki w najwyższej jakości. Poza doskonale znanymi producentami sprzętu audiofilskiego pojawiają się producenci mniej rozpoznawalni, którzy w swojej ofercie posiadają produkty wysokiej klasy, w znacznie niższej cenie. Przykładem takiego podejścia jest dobrze znana naszym klientom chińska firma Matrix, której przetworniki i wzmacniacze biją na głowę wielokrotnie droższe modele znanych marek. W tym przedziale cenowym swoje produkty lokuje także japońska firma AMI – powiedział inż. Karol Przekopowicz, specjalista ds. technicznych w C4i Consultants for Industry.

AMI Musik DS5 to wszechstronny przetwornik DAC. Posiada zaawansowaną konstrukcję i doskonałe komponenty. Korzysta z wysokiej klasy przetwornika cyfrowo-analogowego Cirrus Logic CS4398, który obsługuje pliki PCM o parametrach do 24bit/192kHz. Pozwala również odtwarzać pliki w formatach DSD64 i DSD128, które zyskują coraz większą popularność wśród entuzjastów doskonałego brzmienia. AMI Musik DS5, poza wejściem USB, posiada także cyfrowe wejścia S/PDIF: optyczne i koaksjalne. AMI DS5 może pracować jako wolnostojący przetwornik DAC z wyjściem liniowym lub – poprzez wbudowany wzmacniacz słuchawkowy − obsługiwać słuchawki o impedancji do 300 Ω. Przetwornik jest kompatybilny z systemami Windows, Mac i Linux oraz wspiera zarówno DSD, jak i DoP (DSD over PCM) w systemach Windows i Mac. Obsługuje również iPad 2 (i nowsze) przy wykorzystaniu przejściówki Camera Kit oraz aplikacji odtwarzacza dla urządzeń Apple (np. Onkyo HF Player). Przetwornik zdążył już zdobyć szereg nagród i wyróżnień. Recenzenci podkreślają doskonałą dynamikę i szczegółowość reprodukowanego dźwięku.
» Czytaj dalej

AKR-03 Roxane – topowe IEMy od Astell&Kern

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
product6226

Tak się jakoś złożyło, że co chwila tylko to AK nam się na portalu pojawia. Cóż, widać ofensywę producenta i to dosłownie i w przenośni… najpierw wielka premiera topowego AK240, następnie zapowiedź nowych AK100 II oraz AK120 II. Wreszcie nowe słuchawki (kiedy, ach, kiedy pojawi się jakiś model nauszny, niech by przenośny, ale nie do aplikowania „do” tylko właśnie „na”?) i to nie byle jakie, ale od razu topowe, najdroższe, naj, naj… kosztujące 6999 złotych IEMy AKR-03 Roxane. Na pewno sprawdzimy jak wypadają w konfrontacji z S-EM6 oraz kosztującymi 12,5 tysiąca „tubowymi” dziełami sztuki japońskiego Final Audio Design. Bardzo jestem ciekaw tej konfrontacji, w sumie wychodzi powoli na to, że douszne zaczynają przeganiać te nauszne (cena) i to bardzo konkretnie. Przecież za 10 tysięcy złotych kupimy praktycznie każdy model nauszników, no może oprócz topowych Staksów (tam trzeba doliczyć kosztujący drugie tyle wzmacniacz). Dodajmy do tego customy i to takie za kilka tysięcy złotych i już widzimy, że mobilne słuchawki zaczynają skutecznie atakować segement high-end (słuchawkowy rzecz jasna).

W tym tygodniu pojawi się wreszcie zapowiadany test S-EM6, konstrukcji – przypomnijmy – sześcioprzetwornikowej. W przypadku Roxane mówimy o zminiaturyzowanym układzie… 12 przetwornikowym. Mniejsza, jaki to ma wpływ na brzmienie, ale warto zastanowić jak na tak małej przestrzeni upchnięto drivery? Tutaj musiano zastosować niebanalne sposoby upakowania poszczególnych elementów, przy zachowaniu niebywałej precyzji. Oczywiście najlepsze dostępne materiały (włókno węglowe), regulacja niskich tonów oraz parę innych patentów. Czy będzie to najlepiej brzmiący IEM na rynku? Niewykluczone, choć jak wspomniałem konkurentem są topowe „tuby” Japończyków, kosztujące, bagatela, niemal dwa razy tyle co Roxane! Poniżej informacja prasowa. Trochę dziwi zapowiadane pobieranie 30 złotych bezzwrotnego wadium (choć pamiętajmy, że mamy tutaj do czynienia z konstrukcją douszną, a takie – z definicji – nie są wystawiane do odsłuchu (kwestie higieny oraz specyfika konstrukcji) – choć z drugiej strony, ktoś kto zakłada możliwość wyłożenia 7000 za IEMy, chętnie sobie przed zakupem rzeczony produkt odsłucha, a kwota 30zł będzie w kontekście ceny pomijalna. W rozwinięciu zdjęcia oraz prasówka.

» Czytaj dalej