LogowanieZarejestruj się
News

Nasze najbliższe plany… przyspieszamy

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
HD-Opinie

Ostatnio mało było wpisów na HDO. To się już w najbliższy, tak zwany „długi weekend” zmieni. Przyspieszamy. Po pierwsze przeczytacie materiał o najnowszych, wg. mnie rewolucyjnych komponentach NADa serii M. Po drugie opublikuję kilka recenzji, zapowiadanych tekstów, w tym między innymi test topowych nauszników (Audeze), słuchawki Final Audio Design, test przetwornika AMI (DS5) oraz NADa 3020. A to jeszcze nie wszystko, bo gotowe do opublikowania czekają dwa artykuły na temat modyfikacji EDO Squeezeboksa Touch z konwerterem M2Techa HiFace Two (genialna rzecz) oraz tor audio złożony z tabletu PC jako – wg. mnie – idealnego źródła komputerowego w systemie PC audio. Idealnego, bo działającego na baterii, pozbawionego wielu zbędnych interfejsów (będących jednocześnie potencjalnym źródłem zakłóceń), dodatkowo dającego pełne możliwości odpowiedniego skonfigurowania źródła PC pod kątem jak najlepszego brzmienia. Sprzęt podpięty pod testowany przetwornik AMI, pod naszego redakcyjnego rDACa oraz HiFace DACa. Moim zdaniem lepiej z peceta się nie da (chyba, że mówimy o jakiś specjalnie zoptymalizowanych urządzeniach, typu maszyny CAPS których twórcą jest Chris Connaker z Computeraudiophile). Dodatkowym plusem jest łatwość sterowania (dotykowy interfejs, do tego zdalne sterowanie z pilota, klawiatury z gładzikiem…). Tak, to niewątpliwie właściwa droga do stworzenia systemu PC Audio przyjemnego, prostego w obsłudze, a dodatkowo gwarantującego stabilną pracę.

Poza tym intensywnie korzystam z Chromecasta, który coraz bardziej mi się podoba. Jakiś czas temu była zapowiedź, powrócimy do tego urządzenia, szczególnie że jest ku temu dobry powód… ostatnie aktualizacje dają wreszcie nowe możliwości, otwierają ten sprzęt, pozwalając na integrację domowego AV w ramach propozycji Google. U mnie integracja z NASem, z DiskStation w końcu pozwoliła na dostęp do mojej kolekcji multimediów, dodatkowo kilka alternatywnych aplikacji daje sporą swobodę w użytkowaniu tego niepozornego sprzętu. Ciekawe w którą stronę pójdzie rozwój Chromecasta, mam nadzieję że w stronę elektronicznej rozrywki, pełnej integracji z wieloma dyskami sieciowymi (a nie tylko wybranych producentów, jak teraz). Zobaczymy. Tak czy inaczej, za takie pieniądze to wg. mnie idealne uzupełnienie dla naszego domowego systemu AV, dużo tańsze od konkurencyjnych propozycji Apple oraz Microsoftu czy Sony. Odnośnie wideo możecie spodziewać się paru niespodzianek, a dodatkowo, na zakończenie, poza wzmiankowanym już wcześniej testem zestawu kina domowego Pylona przeczytacie u nas premierowy tekst o nowych monitorach Pylon Pearl. 

Sound Cylinder… testujemy bezprzewodowy głośnik, podstawkę dla handhelda

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
definitive-cylinder

Firma Definitive Technology ma w swojej ofercie wiele interesujących produktów. Producent specjalizuje się w nagłośnieniu, jego produkty wyróżniają się na rynku nie tylko niebanalną formą, ale przede wszystkim oryginalnymi możliwościami. To sprzęt, który stylistycznie znakomicie współgra z elektroniką Apple (co nie oznacza, że z innymi urządzeniami nie współpracuje, czy źle wygląda… taki Lenovo z włókna węglowego będzie idealnym partnerem dla głośników biurkowych, które mam nadzieję niebawem do nas trafią). Na początek trafił do nas do testów produkt typowo lifestyle’owy – to bezprzewodowy głośnik Sond Cylinder łączący się z naszym handheldem za pośrednictwem Bluetooth. Forma cylindra, wykonanie - aluminiowa obudowa, możliwość zadokowania (nie ma złącza do ładowania, dzięki temu stand jest uniwersalny) dowolnego sprzętu (dwie, gumowe, ruchome objemy dają możliwość zainstalowania praktycznie każdego handhelda oraz podpięcia głośnika do np. komputera (przypięcie do ekranu laptopa), czy też umieszczenia go w różnym położeniu w przypadku 10″ tabletów to rzeczy, których nie znajdziemy u konkurencji. Do tego bardzo sensowne brzmienie – spora dynamika, niezła moc, brak przesterowania przy wysokich (potrafi grać głośno) poziomach głośności. Jak widać rzecz wyróżnia się na tle innych, tego typu produktów oferowanych na rynku. Szczerze powiedziawszy, równie dobre wrażenia pozostawił po sobie SouddLink Mini Bose (ale nie SoundLink III, któremu wystawiliśmy niezbyt pochlebną ocenę), a wszystkie Pillsy Beats’a, JBL-e (m.in. Charge), produkty Harman Kardona wyraźnie odstawały na tle tytułowego urządzenia. I mam tutaj na myśli zarówno formę, jakość materiałów, jak i treść – dźwięk. Dokładny opis oraz test sprzętu już niebawem…

» Czytaj dalej

Testujemy mobilny zestaw Beyerdynamika: AMP/DAC A200p oraz DT880

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
A200+DT880_19

Testujemy zestaw mobilny firmy Beyerdynamic z przenośnym przetwornikiem/wzmacniaczem A200p (słuchawki DT880), który pozwala na bezpośrednie podłączenie sprzętu na iOSie (byle miał Lightninga) do wzmacniaczo-DACa, który bez problemu działa także z urządzeniami na Androidzie. Działa nawet na Neksusie 7 „mk.1″ (nawet, bo ten tablet nie ma OTG, nie ma natywnie możliwości wyprowadzenia audio via USB). Wystarczyło zainstalować aplikację USB Audio, do tego odpowiedni soft pozwalający na podłączanie przenośnej pamięci masowej (zrzucaliśmy materiał „pod chmurką ;-) ). A200p jest bardzo ciekawym urządzeniem, które pokazuje kierunek w jakim zmierza mobilne audio. Dzięki streamingowi w bezstratnej jakości (WiMP HiFi, OraStream etc) można wreszcie odtwarzać muzykę bez kompromisów jakościowych. W przypadku tabletów, z dużymi bateriami, ma to szczególne uzasadnienie… sprzęt będzie działał znacznie dłużej od smartfona, idealnym źródłem na wynos będzie zatem mały, 7-8 calowy tablet, względnie phablet (o nawet do czegoś się taka patelnia przyda ;-) ). Od biedy wejdzie do dużej kieszeni, odpowiedni DAC – taki jak tytułowy – nie tylko pozwoli na odpowiednie napędzenie słuchawek, pozwoli także na podstawowe sterowanie odtwarzaniem (bez konieczności wyjmowania dotykowej płytki z przepastnej kieszeni / plecaka).

Jakość dźwięku oferowana przez zestaw jest bez porównania lepsza od podpiętych bezpośrednio słuchawek. Dochodzimy do podobnych wniosków, jak to było przy okazji testu Matriksa Portable – warto zainwestować w taki sprzęt, aby znacząco poprawić sobie jakość dźwięku w opcji mobilnej. Dodatkowo można takiego malucha podpiąć do naszego komputera, tworząc biurkowy zestaw przetwornikowo-wzmacniający dla naszych, niekoniecznie już mobilnych słuchawek (sprawdzam jak sobie A200p radzi z HD650, AKG701 oraz HE-400). Być może w niedalekiej przyszłości standardem w niektórych handheldach będą dobre jakościowo DACi, jednak – biorąc pod uwagę stosunkowo krótki cykl użytkowania, szczególnie smartfona – atrakcyjną alternatywą wydaje się taki właśnie wzmacniaczo-DAC. Poza nausznikami, A200p zagra z kilkoma modelami dokanałówek, które testujemy w redakcji. Właśnie dotarły do nas RE-400 HiFiMANa, poza tym posłuchamy sobie muzyki na EraSonikach SM64, moich faworytach – Westone UM30PRO oraz słuchawkach Final Audio Design. W recenzji znajdzie się także opis kilku interesujących aplikacji do strumieniowania oraz odtwarzania muzyki hi-res, zarówno na iOSa jak i Androida (przyjrzę się szczególnie Neksusowi…). Link do galerii: Zestaw mobilny A200p & DT880.

Jeden port co wszystko łączy. MFI, słuchawki via Lightning, czyli w co gra Apple?

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Lightning-icon

No właśnie, w co gra konkretnie, bo ostatnie wielkie (największe w historii jabłczanego biznesu) przejęcie Beats Audio rodzi oczywiste pytania… Czy Apple chce zrezygnować w swoich nowych handheldach, a docelowo w całym swoim asortymencie z analogowego złącza audio? Czy audio jack (w przypadku tytułowej firmy, w komputerach oraz części peryferyjnych produktów związanych z siecią, współdzielony z światłowodową transmisją cyfrową) odejdzie do historii? Czy chodzi tutaj o wprowadzenie nowego standardu, całkowicie niekompatybilnego z tym, co oferuje branża audio? Pojawiły się takie głosy, ale według mnie nie mają one żadnego sensu. To znaczy, nie chodzi tu nawet o to, czy Apple faktycznie zrezygnuje w telefonach oraz tabletach z audio jacka (bo przecież te handheldy muszą być coraz cieńsze, bez względu na to czy to ma jakiekolwiek uzasadnienie, sens z pkt widzenia ergonomii oraz funkcjonalności), tylko o to, że cały rynek nie dopasuje się nagle do widzimisię nawet tak ważnego partnera, mającej wielki wpływ na całą branżę elektroniki konsumenckiej, nie dopasuje się nawet do takiej firmy jaką jest Apple. To nie przejdzie, nie ma na to najmniejszych szans. Bo i nie o to tutaj chodzi. Zatem o co? Wprowadzenie takiej możliwości związane jest wg. mnie z dynamicznie rozwijającym się segmentem bezprzewodowych słuchawek, rozwojem usług streamingowych, nowych grup produktów (mobilnego) audio. To właśnie pełna kompatybilność z przyjętymi kiedyś standardami sterowania podstawowymi funkcjami telefonu (odbieranie i kończenie połączeń oraz sterowanie odtwarzaniem), dodanie nowych, atrakcyjnych funkcji, wraz z poprawą jakości dźwięku stanowią moim zdaniem główny powód takiego ruchu ze strony Apple. Bardzo sprytny ruch, który może przynieść korzyści wszystkim, nie tylko Apple…

MFI (Made for iPhone, iPad, iPod touch) dla Lightninga to oczywista konsekwencja postępu, rezygnacji z analogowo-cyfrowego gniazda 30 pinowego, wprowadzenia wyłącznie cyfrowej transmisji via Lt (taki sobie skrót wprowadzimy, dla ułatwienia ;-) ). Proste? No właśnie, szczególnie że takie rozwiązanie już zaowocowało możliwością bezpośredniej transmisji za pomocą kabla Lt dźwięku do zewnętrznego przetwornika. Jak grzyby po deszczu pojawiają się na rynku nowe DACi / wzmacniaczo-DACi (jeszcze dzisiaj opublikujemy zapowiedź testu amp/dac-a Beyerdynamic A200p aka Astell&Kern AK10, który trafił do nas przed paroma dniami), które oferują wsparcie dla tego standardu. iPad, iPhone oraz iPod touch jako transport cyfrowy ma jak najbardziej sens, staje się idealnym źródłem dla osób, które coraz częściej zamiast komputera wybierają handhelda. Omijamy w ten sposób najsłabsze ogniwo, czytaj, omijamy wewnętrzne układy w handheldzie, które nie gwarantują takiej jakości jak zewnętrzne, wyspecjalizowane urządzenia audio, dodatkowo, możemy uzyskać dużo lepszą moc, dynamikę… Nasz handheld przesyła tylko zera i jedynki do sprzętu dysponującego znacznie lepszymi możliwościami, być może najlepszym rozwiązaniem (bezprzewodowa transmisja) będzie konwersja tuż przed driverami zamontowanymi w słuchawkach, konwersja w odbiorniku zamontowanym w jednej z muszli, na elastycznym pałąku etc.?

To samo dotyczy słuchawek, w tym przede wszystkim słuchawek mobilnych, coraz częściej pozbawionych kabla, modeli bezprzewodowych. Do tej pory takie produkty obarczone były wieloma wadami, z których najważniejszą była słaba jakość transmisji oraz podatność na zakłócenia. Nowe technologie, takie jak aptX, jak możliwość bezstratnego przesyłu dźwięku w bardzo dobrej jakości (opisywane przez nas urządzenie NuForce AirDAC z transmisją SKAA) to nowe możliwości, pozwalające na wprowadzenie na rynek dużo lepszych rozwiązań niż dotychczas oferowane. Mamy obecnie w testach odbiornik/nadajnik aptX Avantree Saturn – genialne w swej prostocie urządzenie odbiorczo-nadawcze, pozwalające na transmisję dźwięku w dużo lepszej jakości niż ta, którą oferuje standardowe Bluetooth. Dwa takie urządzenia pozwalają na stworzenie z każdych słuchawek z odłączalnym kablem (i/lub innego odbiornika dźwięku) oraz każdego handhelda zestawu gwarantującego jakość audio trudną do uzyskania przez bezprzewodowe zestawy słuchawkowe (do głowy przychodzą mi topowe modele AKG oraz Sennheiserów z własnymi patentami transmisji bezprzewodowej – kosztowne, bez kompatybilności w ramach obowiązujących na rynku standardów bezprzewodowej łączności). Wyobraźmy sobie teraz niewielkiego DACa na Lightningu z modułem bezprzewodowym, łączącym się z zestawem słuchawkowym via BT aptX… Taki element wyposażenia (być może z czasem zintegrowany z samym handheldem) może służyć do przesyłu dźwięku nie tylko do słuchawek, ale także do komputera Mac (opisana na ostatniej konferencji możliwość odbierania połączeń na Maku) oraz do wszystkich kompatybilnych urządzeń audio/wideo. Oczywiście zamiast BT aptX, albo obok, możemy sobie wstawić AirPlay’a…

Nie zapominajmy o pogłoskach związanych z wprowadzeniem przez Apple hi-resów do iTunes (a przynajmniej plików w bezstratnej jakości audio). Lepsza jakość dźwięku, w przypadku opcji mobilnej, z racji ograniczeń transferu oraz wydajności baterii, ograniczona do transmisji w bezstratnych plikach 16bit / 44~48kHz wymaga od producenta zapewnienia odpowiedniego zaplecza i właśnie takim zapleczem będzie możliwość pełnego wykorzystania Lightninga do przesyłania audio wraz ze sterowaniem, obsługą połączeń. Przez analogię, w przypadku LOD (wyprowadzenia dźwięku dołem, nie górą w przypadku starych modeli iPhone’ów) uzyskiwaliśmy lepszą jakość brzmienia. Co prawda, aby podpiąć DACa trzeba w takim scenariuszu zastosować camera kit, co komplikuje takie rozwiązanie, ale jak wyżej wspomniałem, Lt niweluje ten problem – podpinamy kabelek do przetwornika, nadajnika i korzystamy z dużo lepszej jakości dźwięku.

W specyfikacji MFI dla Lt wyszczególniono dwa typy słuchawek: Standard Lightning Headphones, o prostej konstrukcji, wyposażone w konwerter analogowo-cyfrowy, oraz Advanced Lightning Headphones, oferujących dodatkowe funkcje, jak na przykład redukcję szumów. Jak widać zatem mamy tutaj do czynienia z tym, co opisane powyżej, i nawet jeżeli oznacza to rezygnację z audio jacka to raczej przy okazji, a nie przede wszystkim. Moim zdaniem konwersja C/A oraz dodatkowe funkcje mają na celu po pierwsze rezygnację z fizycznego połączenia słuchawek z telefonem… nowe EraPodsy, Beatsy nie będą zatem niekompatybilne z całym sprzętem audio, jaki egzystuje obecnie na rynku, a raczej będą dysponowały dodatkowymi, dedykowanymi handheldom Apple możliwościami, funkcjami, wprowadzając nowe standardy jakościowe w tym segmencie produktów. I żeby było jasne, nie będą to audiofilskie produkty, Beats nie jest w ogóle tego typu marką, to drogi, modny, lifestylowy brand, który ma łączyć modę z technologią, dodatkowo być masowy (co w przypadku audiofilskich produktów jest oczywistą niemożliwością). Po drugie słuchawki tego typu mają umożliwiać bezstratne przenoszenie cyfrowego sygnału stereo o częstotliwości 48 Khz, wysyłanego z urządzenia mobilnego. Po trzecie będą mogły także wysyłać do urządzenia cyfrowy dźwięk mono o tej samej częstotliwości – ważne odnośnie jakości rozmów oraz – a może równie ważne (?) – pozwalać na konwersację z cyfrowym asystentem Siri. Wraz z zapowiadanym wprowadzeniem Shazam, możliwością głosowego wyboru piosenek oraz sterowania odtwarzaniem możliwe będzie nawigowanie po zbiorach muzycznych bez konieczności użycia rąk, bez konieczności spoglądania na ekran. To bardzo ważne udogodnienie, które pośrednio wiąże się z wprowadzeniem tytułowego rozwiązania. Ciekawą informacją jest integracja funkcji aktywowania określonej aplikacji – pytanie, czy za tym elementem nie stoi chęć promowania własnych serwisów, takich jak radio internetowe iRadio czy też przyszłego (obecnego – Beats music?) serwisu streamingowego. Na pewno integracja obejmie systemową aplikację do odtwarzania muzyki, która według mnie przejdzie bardzo poważne modyfikacje, pozwalające na wykorzystanie wspomnianych powyżej nowości.

Innymi słowy hipotetyczne słuchawki nowej generacji będą bezprzewodowe, z pełnym sterowaniem (w ramach MFI), w tym także głosowym (Siri, Shazam), z redukcją szumu, z konwersją C/A wyprowadzoną poza urządzenie, z dodatkowym zasilaniem (same słuchawki, być może także moduł – chodzi o to, by nie korzystać z baterii samego handhelda), z bardzo dobrą jakością rozmów oraz lepszą odtwarzanej muzyki (lepszą niż dotychczasowe produkty z tej grupy oferowane przez Apple oraz – przede wszystkim – Beats Audio). Nie oznacza to w żadnym wypadku rezygnacji z tego, co oferuje praktycznie cała branża audio dla handheldów Apple. Wręcz przeciwnie, moim zdaniem taki ruch zostanie przyjęty z otwartymi ramionami przez producentów. Nowe akcesoria (nadawczo-odbiorcze, nowe słuchawki bezprzewodowe, wzmacniaczo-daki … których, jak pisałem, pojawia się coraz więcej, być może coraz częściej będą integrowane z handheldem, albo dedykowanym zestawem słuchawkowym) to nowe możliwości biznesowe, a przy tym każdy sprzęt kompatybilny z Lt będzie mógł wyprowadzić dźwięk w domenie analogowej, dysponując stosownym złączem audio-jack (np. w adapterze, przetworniku C/A etc.), nawet wtedy, gdyby Apple zrezygnowało z montażu tego gniazdka w swoich, mobilnych urządzeniach. Oj, będzie się działo, branżę czekają spore zmiany, ale też pojawią się nowe wyzwania, nowe możliwości, nowe produkty… o ile tylko Apple wykorzysta szansę nowego otwarcia w segmencie audio, szansę jaka się wyraźnie przed firmą rysuje.

VOCO – multistrefowy system dystrybucji obrazu oraz dźwięku już w Polsce

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
systems_5

VOCO, producent unikalnych na skalę światową produktów multiroom z głosowym wyszukiwaniem muzyki zyskał w Polsce oficjalnego dystrybutora, firmę RAFKO. To ciekawy produkt, integrujący nie tylko dźwięk, ale także obraz w obrębie wielu stref, przy czym możemy w katalogu znaleźć zarówno urządzenia dedykowane audio, jak i strumieniowe odtwarzacze wideo. Do tego – oczywiście – sterowanie za pośrednictwem handheldów (odpowiednie aplikacje) oraz, co wyróżnia ten system na tle innych, dostępnych na rynku rozwiązań, zestaw urządzeń VOCO pozwala na sterowanie głosem, w tym także w naszym ojczystym języku.

Oprogramowanie VOCO VTUI (Touch User Interface) wraz ze sprzętem VOCO umożliwia zmianę dowolnego zestawu hi-fi w super wygodny bezprzewodowy system domowej rozrywki, który jednocześnie może stanowić część kilku strefowego systemu multiroom.  Źródłem plików audio będzie zaś każde urządzenie (z zainstalowaną aplikacją VOCO) zdolne do wysłania sygnału Wi-Fi lub podłączone kablem ethernet do routera. Aplikacja VOCO Controller dla urządzeń Apple oraz Android pozwala na szybkie przeszukiwanie biblioteki multimediów za pomocą głosu – także jw. w języku polskim. Cena urządzeń oferowanych w ramach tytułowego systemu jest niższa od tej, która cechuje dedykowane systemy dystrybucji A/V w rozwiązaniach wielostrefowych proponowanych przez konkurencję. Więcej informacji, także o cenach znajdziecie na: http://myvoco.pl/

Postaramy się niebawem przetestować zestaw tych urządzeń, konfigurując system trójstrefowy, zdolny do przesyłu dźwięku wysokiej rozdzielczości oraz (salon) wideo, ze źródeł w postaci naszego redakcyjnego serwera Synology.

AKTUALIZACJA: Będziemy testować cały system na HDO. Poniżej ważne uzupełnienie dotyczące jednego z kluczowych elementów zestawu multiroom opartego na produktach VOCO (chodzi o głośnik bezprzewodowy V-Spot)…

» Czytaj dalej

Konferencja WWDC 2014… rewolucyjne zmiany w MacOS(Yosemite) & iOS(8)

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
wwdc14-home-branding-2

Na konferencji nie pojawiły się żadne nowe handheldy, komputery… i bardzo dobrze, że się nie pojawiły. Apple skupiło się na oprogramowaniu (w końcu to WWDC, konferencja dedykowana developerom, a nie jesienny keynote wypełniony premierami sprzętu) i tym razem pokazało naprawdę wiele, można wręcz powiedzieć że zapowiedziano fundamentalne zmiany w obu systemach operacyjnych, to nie była prezentacja poświęcona kosmetyce (czego wielu się obawiało), a rewolucyjnej integracji komputerów oraz handheldów spod znaku jabłka. Zresztą nie tylko jabłka, bo część z nowych usług, technologii będzie multiplatformowa, tworząc alternatywę dla dzisiejszych rozwiązań, alternatywę – trzeba to podkreślić – bardzo atrakcyjną, bo pod wieloma względami bezkonkurencyjną. W przypadku MacOSa X poza spodziewanym dostosowaniem wyglądu interfejsu do iOSa 7/8 (płaski, minimalistyczny design), integruje się z iOSem i to w sposób, który można uznać za optymalny, maksymalnie użyteczny: współdzielenie aplikacji/zadań Handoff/Continuity (wykonujemy jakąś czynność w edytorze, w programie pocztowym np. na komputerze, płynnie przechodząc na iPada i odwrotnie), możliwość odbierania połączeń głosowych na Macu oraz SMS-ów oraz w pełni konfigurowalna, dostępna z poziomu Findera chmura (iCloud Drive), zaawansowana fotoedycja na wszystkich urządzeniach z MacOS/iOS, automatyczny hotspot to rzeczy, które zmieniają sposób korzystania z posiadanych przez nas urządzeń. I nie chodzi tutaj o to, że tych technologii do tej pory nikt na rynku nie oferował – nie – chodzi tutaj o to, że nikt nie stworzył kompletnego, koherentnego ekosystemu, pozwalającego na tak daleko idącą integrację mobilnej elektroniki z komputerami. Apple wytycza tutaj kierunek, choć warto wspomnieć, że Google oraz Microsoft do tej pory właśnie na tym polu wiodły prym, jednak to firma z Cupertino pokazując iOSa 8 oraz MacOSa Yosemite wprowadza – można powiedzieć – kompleksowe, spójne rozwiązanie. Część technologii, w tym kluczowa dla budowy ekosystemu złożonego z różnych urządzeń, iCloud Drive (bez ograniczeń) będzie dostępna także na Windowsa (wspominano o tym niby mimochodem, prześmiewczo, ale to bardzo istotna sprawa, ważna dla milionów obecnych użytkowników).

Mamy więc integrację, a do tego całą masę przydatnych, nowych funkcji: przebudowane, rozbudowane notyfikacje i widgety w centrum powiadomień, całkowicie przebudowane Safari – odchudzone, dające więcej miejsca dla prezentacji stron, treści, zintegrowane z Wikipedią, z przebudowanymi zakładkami (TabView – prezentacja kart, jak w mobilnym Safarii), jak również rozszerzony mechanizm przeszukiwania (Spotlight), który staje się centralnym elementem systemu, umożliwiając dostęp do informacji oraz wszelkich dokumentów, plików, integrując zaawansowane mechanizmy wyszukiwania z treściami zawartymi w Internecie (ponowie Wiki oraz Mapy) wraz z możliwością szybkiego dostępu, uruchamiania aplikacji etc. Poza tym dużych zmian doczekał się Mail i można powiedzieć wreszcie, bo systemowa aplikacja pocztowa pozostawała do tej pory mocno niedopieszczona, odstając funkcjonalnie od konkurencji. Dzięki MailDrop wyślemy załączniki bez względu na możliwości danego konta pocztowego – po prostu filmy, dokumenty zostaną przesłane w jabłkowej chmurze. Od strony użytkownika będzie to wyglądało tak, jakby dodał przykładowo 5GB załącznik (!) (bo taki może być maksymalny rozmiar) do maila wysłanego do dowolnego adresata. Markup to z kolej edytor graficzny, pozwalający na szybką edycję załączników graficznych, zdjęć w obrębie aplikacji pocztowej. Fantastyczną sprawą jest możliwość dodawania podpisów w pdf-ach przy wykorzystaniu gładzika (uruchamia się wtedy rozpoznawanie pisma odręcznego). Dodatkowo (wreszcie) AirDrop, czyli współdzielenie plików, jest dostępne na wszystkich urządzeniach równocześnie, a nie jak to wcześniej było tylko w obrębie MacOSa lub iOSa (handheldy oraz Maki nie widziały się w AD, co bardzo ograniczało zastosowanie tej użytecznej technologii). Oczywiście AirDrop to także sieciowe drukarki i wiele innych, przydatnych funkcjonalności.

W przypadku iOSa, doszło do paru fundamentalnych zmian. Po pierwsze iOS zrywa z dziedzictwem, zamknięciem każdej uruchomionej aplikacji bez interakcji (z innymi, nie systemowymi aplikacjami), albo z bardzo ograniczoną interakcją z systemem. To już przeszłość, teraz będzie możliwe tworzenie software, który będzie mógł ze sobą współdziałać. To wg. mnie gigantyczna zmiana, poza tym dzięki udostępnieniu kilku nowych frameworków (m.in. HealthKit, HomeKit, środowiska graficznego Metal, które zastępuje OpenGL, znacznie zwiększając możliwości graficzne obecnych na rynku urządzeń z procesorem A7) developerzy mogą stworzyć fantastyczne aplikacje, które będą wchodzić w interakcję z innym softwarem, będą korzystać z wszelkich informacji oraz technologii zaszytych w nowym systemie na nowym, dużo bardziej zaawansowanym poziomie. Od teraz dwie aplikacje, stworzone przez różnych developerów, będą mogły w pełni korzystać z funkcji, danych zawartych w każdej z nich. To nowy, niespotykany do tej pory poziom interakcji oprogramowania, dający gigantyczne możliwości, pozwalający na pełną realizację idei multitaskingu. Dodatkowo wprowadzenie w notyfikacjach widgetów znacząco rozszerza funkcjonalność centrum powiadomień. Wielką zmianą jest także wprowadzenie nowego języka oprogramowania Swift, który może egzystować obok obecnego Objective-C (oraz C), dając developerom niezwykle szybkie i proste narzędzie do tworzenia nowego kodu. Prezentacja udowodniła, że za pomocą Swifta, można w dwie, trzy minuty stworzyć aplikację, która wcześniej wymagałaby kilkunastu godzin pracy (co najmniej kilku, w przypadku najbieglejszych programistów, tworzących software na iOSa).

Interaktywne notyfikacje, rozbudowane – w podobny sposób jak w MacOS – Spotlight, alternatywne klawiatury (będzie można korzystać z dowolnego rozwiązania w ramach systemu!), aplikacje iHealth oraz iHome (zdrowie oraz inteligentny dom… gromadzenie danych oraz sterowanie, dzięki współdzieleniu danych z innymi aplikacjami, potężne narzędzia, software o potencjalnie ogromnych możliwościach), współdzielenie w obrębie rodziny (multimedia, aplikacje oraz interakcja – np. wyświetlanie pytania o możliwość zakupu aplikacji przez dziecko ;-) ), wspomniane iCloud Drive to główne nowości w obrębie aplikacji/funkcjonalności dla użytkownika iOS. Wspomniałem powyżej o nowych narzędziach dla developerów oraz przebudowy mechaniki działania aplikacji w systemie (EXTENSIONS – rozszerzenia, tak to właśnie nazwano). Według mnie to one są kluczem do zupełnie nowego otwarcia, w diametralny sposób zmieniają przyszłe oblicze mobilnego systemu Apple. To one będą decydować o rozwoju aplikacji, o zupełnie nowych możliwościach jakie zaoferują handheldy Apple. Nawiązuje do tego w akapicie poświęconym nowościom dla użytkownika ze względu na to, co przyniesie nieodległa przyszłość. To – potencjalnie – fundamentalna zmiana dla wszystkich, którzy korzystają z iOSa. Ważną informacją jest dodanie obsługi kolejnych 22 języków do Siri (może pojawi się j.polski, choć osobiście wątpię w taką możliwość), co wskazuje na rozwój elektronicznego asystenta, jego integracja z Shazam (identyfikacja muzyki) oraz możliwość interakcji bez konieczności wyciągania urządzenia z kieszeni, patrzenia na ekran – wystarczy, wzorem Google („Ok, Google”) powiedzieć „Ok, Siri”, aby móc dogadać się ze swoim urządzeniem. Poważnym usprawnieniem jest możliwość swobodnej edycji wszystkich zdjęć na podpiętych pod ID jabłkowym sprzęcie, z nowymi możliwościami edycji (nowe oprogramowanie kamery oraz do przeglądania pozwala na dużo większą ingerencję w parametry ujęcia, można uzyskać znacznie lepsze efekty i to bez konieczności posiłkowania się aplikacjami innych developerów). Dodatkowo użytkownik za 0,99 dolara ma możliwość zwiększenia przestrzeni na zdjęcia w chmurze (otrzymamy za darmo 5GB przestrzeni, o ile się nie mylę będzie to niezależna, wydzielona przestrzeń wyłącznie na zdjęcia, którą otrzyma każdy, poza tym będziemy mieli jak dotychczas strumieniowanie zdjęć z rolki handhelda – tj. 1000 zdjęć). 200GB będzie kosztowało 3.99$, zaś maksymalna opcja dla zainteresowanych to nawet 1TB (tyle, że pewnie będzie drogo). Niestety na podobną funkcjonalność w MacOSie poczekamy do 2015 roku.

» Czytaj dalej

Cztery i pół tysiąca w uszach – test dokanałówek EarSonic S-EM6

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
S-EM6-profil

Flagowy model EarSoników jest kwintesencją francuskiego podejścia do tworzenia czegokolwiek, gdziekolwiek i jakkolwiek ;-) Po pierwsze te słuchawki jako konstrukcja 6 przetwornikowa nie mogą być małe i …nie są, jednak – o dziwo – jakoś da się je pożenić z małżowinami. Czyli jeszcze nie jest źle, choć już się pojawiają jakieś kompromisy. Po drugie, przy cenie 1000 euro które trzeba zapłacić, rzeczą co najmniej niezrozumiałą, jest totalna asceza odnośnie oprawy. Siermiężne etui, jakaś śmieszna, plastikowa walizeczka, parę dodatków, które można by znaleźć w słuchawkach z odjętym, co najmniej jednym zerem na rachunku i ten zestaw tipsów – mało wygodnych, a nade wszystko niedopasowanych do tej konstrukcji, wręcz uniemożliwiających korzystanie ze słuchawek (tak było w moim przypadku). Po trzecie IEMy w cenie CIEMów (i to takich tip top)? Customy, wiadomo, zawsze będą najwygodniejsze, a tutaj musimy pogodzić się z tym, że tak idealnie nie będzie. No dobrze, ponarzekałem na wstępie, ale u Francuzów tak to właśnie bywa. Wysoka kultura, smak, wyrafinowanie, mieszają się z chaosem, kompletnym olewactwem, czasami z totalną tandetą. Za to w sumie Francuzów lubię, nie da się ich w żaden sposób zaszufladkować, są wielowymiarowi. Tak samo, wielowymiarowe, są S-EM6, konstrukcja wybijająca się ponad przeciętność, wręcz (powiedziałbym) pod pewnymi względami nie mająca odpowiedników na rynku.

Topowe EarSoniki trzeba jednakowoż zrozumieć, trzeba je ujarzmić, trzeba odpowiednio dopasować tipsy (te muszą należeć do grupy „im głębiej, tym lepiej”, to znaczy muszą pozwalać na naprawdę głęboką aplikację w kanale, bo tylko wtedy tytułowe słuchawki pokażą pełnię swoich możliwości!), wreszcie skupić się na słuchaniu. Właśnie – tutaj nie wystarczy sobie posłuchać, tu trzeba, podobnie jak w przypadku dobrych, domowych nauszników, wsłuchać się w muzykę, zasmakować, a nie „słuchać” w tle. To produkt, który absolutnie nie nadaje się do takiego tam sobie, przy okazji słuchania. To nie jest dokanałówka, która ma nam po prostu towarzyszyć podczas przemieszczania się z miejsca na miejsce, specjalnie nie absorbując, nie zwracając na siebie uwagi (czy raczej nie zwracając naszej uwagi sposobem reprodukcji dźwięku, w związku z niezbyt wyrafinowanymi możliwościami). To produkt z dokładnie przeciwległego brzegu, produkt którego nabywca powinien zmienić swoje dotychczasowe przyzwyczajenia, przyzwyczajenia związane z kawałkiem kabelka, pilotem do odbierania połączeń oraz dwoma prostymi, upraszczającymi rzeczywistość, często maskującymi, prawie zawsze podkreślającymi coś (to coś, to zazwyczaj bas) słuchaweczkami dokanałowymi To NIE JEST TAKI PRODUKT. I tutaj muszę przyznać producentowi, że udało mu się stworzyć coś bardzo specjalnego, coś co można porównać do pięknego, starego Citroena DS, do wykwintnej porcji muli, do przedniego rocznika wina, do… tak, to jest właśnie takie coś, coś specjalnego, oryginalnego. Zaostrzyłem apetyt? I bardzo dobrze, bo S-EM6 naprawdę zaostrzają apetyt na muzykę, oj zaostrzają…

» Czytaj dalej

Beats + Apple = $$$ …deal potwierdzony

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Apple&Beats Audio

Ok, zakup Beats przez Apple został właśnie oficjalnie potwierdzony. Teraz tylko zgoda regulatorów rynku, papierki i do października (jesienne konferencje!) powinni się wyrobić. Co to oznacza dla branży? Potencjalnie bardzo poważne przetasowania na rynku, a w dalszej perspektywie finalne zmiany w sposobie dystrybucji i zarabiania na muzyce. To jest cel, dalekosiężny cel Apple, które do tej pory nie kupowało tak dużych, znaczących firm, jak Beats. Wcześniej zakup kończył się przejęciem praw do technologii, patentów, względnie wprowadzeniem pod swoim szyldem danego produktu (głównie software), teraz będzie zupełnie inaczej… Jak już wcześniej pisałem, Apple za 3 miliardy dolarów (nie jest to wcale przesadzona kwota, powiedziałbym nieźle wydane 3 miliardy, szczególnie w zestawieniu z 19mld wydanymi na takie Whats’up czy 12 na Motorolę (przez Google)) nabywa maszynkę do robienia pieniędzy. I ta maszynka ma nadal działać, działać tak, jakby się nic nie zmieniło. Sprytne. Nadal więc Beats będzie wypuszczał tony plastikowych, drogich słuchawek, które będą schodziły jak świeże bułeczki, nadal będzie zajmował się produkowaniem lifestylowych produktów (np. głośniki bezprzewodowe, pewnie jakieś nowe produkty z dziedziny ubieralnej elektroniki się trafią, mamy to jak w banku), nadal będzie oferował muzykę w ramach serwisu streamingowego. Apple przejmuje markę, produkty oraz miliony klientów i – jak głosi komunikat zainteresowanych – nie ma zamiaru nic zmieniać. Będzie zatem zarabiać zarówno na słuchawkach (krocie – na pewno Beats ma podobną, albo i wyższą marżę z każdego sprzedanego produktu), jak i na serwisie streamingowym. Tim Cook potwierdził to, mówiąc, że dla Apple zawsze rynek muzyczny był kluczowy i teraz firma będzie mogła zaoferować kompletny zestaw produktów / usług… w tym sensie, że zarobi na tym świetnie, a serwis, słuchawki będą nadal kojarzone z ugruntowaną na rynku marką, marką Beats. Dodatkowo powiedział jeszcze coś na temat usługi streamingowej, że jest to pierwsza tego typu usługą „którą zrobiono dobrze”. Rzecz jasna trudno się dziwić, że coś takiego powiedział, jednak całą wypowiedź można odczytać także jako zaakcentowanie głównego powodu, dla którego doszło do transakcji.

Serwis, mimo że nie będzie stricte Apple, ale zapewne stanie się najbardziej promowaną usługą w ramach iTunes Store, pozwoli Apple płynnie przejść z dystrybucji opartej na sprzedaży plików muzycznych na system abonamentowy. To Apple będzie czerpało z tego tytułu zyski i to nie tylko w ramach swojego ekosystemu. No właśnie, nie tylko, bo potwierdzono przy okazji że usługa będzie dostępna zarówno na Androida, jak i na Windows Phone. A to, w przypadku modelu abonamentowego, kluczowa sprawa – dostęp do odpowiednio szerokiego rynku potencjalnych abonentów. I tutaj Apple nie musi „łamać” swojej zasady zamykania wszystkiego (usług) w ramach swojej platformy. Ot, po prostu będzie streaming by Dr. Dre, będzie dostępny na każdym sprzęcie, a zysk popłynie do Cupertino. Zamiast wyłamywać drzwi (czekać na finał rozmów z wytwórniami, co jest obecnie trudne do zaakceptowania, bo konkurencja nie śpi), zamiast tworzyć coś swojego, Apple „podepnie” się pod markę, która będzie jego własnością. To zmiana strategii, sprytna zmiana, którą na pewno z zadowoleniem przywitają akcjonariusze firmy. Warto przy tym pamiętać, że hegemon na rynku usług streamingowych audio – Spotify – ma ok. 10 milionów płacących użytkowników. Patrząc na rynek, to mało, jesteśmy dopiero na początku drogi prowadzącej do zagospodarowania tego segmentu. Apple zatem wie co robi, kupuje nie tylko gotowe rozwiązania, ale także (równie ważne) czas oraz ludzi. Zarówno Jimmi Iovine jak i Dr. Dre to osoby z doskonałymi układami w branży, osoby które wiedzą w jaki sposób prowadzić ten biznes, z kim rozmawiać, poza tym mający świetne wyczucie na temat trendów, mody, potrafiący łączyć te rzeczy. To bardzo ważne elementy, które same w sobie warte są fortunę.

Połączenie mody, popkultury oraz technologii to spoiwo tej umowy. Zakup Beats może zatem oznaczać dla Apple otwarcie nowego rozdziału w historii firmy i kto wie, czy nie będzie najważniejszym, ważniejszym od tegorocznych premier, wydarzeniem w dziejach korporacji. Tim Cook mówi o komplementarności obu biznesów, o tym że cele oraz metody dojścia do przyjętych zamierzeń są podobne w przypadku Apple oraz Beats. W sumie, patrząc przez pryzmat ekonomii, rynku, trudno się nie zgodzić z takim twierdzeniem. Pozostaje tylko (czy aż) zapytać, na ile Apple uda się wykorzystać sytuację, umiejętnie umiejscowić Beats w konstelacji swoich produktów, usług, tak aby zmaksymalizować efekt. Kto wie, może jedno z kluczowych, nowych urządzeń – hipotetyczny iWatch – będzie bardziej „b” niż „i”? A może po prostu nikt tu nie będzie nikomu wchodził w drogę i faktycznie na rynku będą koegzystować wspólnie, ale jednak osobno, dwie marki… nic się od strony wizerunkowej nie zmieni. To także, bardzo możliwy, choć jakże nudny ;-) mało spektakularny scenariusz. Na pewno Apple otrzyma niezbędne know-how jak rozmawiać z ludźmi z branży muzycznej w taki sposób, aby jak najszybciej wprowadzać zmiany w oferowanych przez siebie (iTunes) usługach. Poza tym, jak wspomniałem, przy zdominowaniu rynku słuchawek za ponad 100-150$ przez Beats, Apple nabyło właśnie prawa do maszynki produkującej pieniądze i jest mocno wątpliwie, czy będzie chciało tutaj coś zmieniać, eksperymentować. Wystarczy nic nie robić, pozwolić osobom z przejętej firmy zajmować się tym, czym do tej pory i liczyć zyski. Pewnie tak to będzie właśnie wyglądało. Od strony marketingowej niewiele, albo zgoła nic się nie zmieni. W Apple Store nadal będą Beats, w innych sieciach nadal będą Beats. Może nowy iPhone 6 otrzyma słuchawki z „b”, co dla niektórych i tak będzie „kopernikańskim przewrotem”? Może (aż) tyle i tylko tyle… ;-)

PS. Jedna rzecz może ulec zmianie – jak już wcześniej napisałem, taki zakup może jeszcze uratować iPoda. I bardzo dobrze…

 

Taki smartwatch to ja rozumiem – Kairos – klasyczna mechanika z OLEDem

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
watch_large_noReflection_ssw_chrome_04

Czym powinien być smartwatch? Gadżetem, który nie będzie ani dobrym zegarkiem, ani sensownym uzupełnieniem dla naszego handhelda, czy może jednak czymś użytecznym, funkcjonalnym i przede wszystkim na tyle dobrze wykonanym, ładnym, że noszenie na nadgarstku nie przyniesie ujmy właścicielowi? Ostatnio miałem okazję przekonać się czym jest, albo raczej czym nie jest Pebble. To jeden z najpopularniejszych produktów z kategorii „inteligentny zegarek”, produkt który wg. mnie jest – no właśnie – jest tylko gadżetem, na tyle mało przydatnym, na tyle tandetnie wyglądającym (jakość materiałów poniżej krytyki, niby wszystko spasowane jak należy, ale ten plastic fantastic…), na tyle niepraktycznym (ciągłe ładowanie przestaje być zabawne – do ładowania co noc smartfona może można przywyknąć, ale to jest do kroćset zegarek!) że wg. mojej opinii na dłuższą metę takie coś nie ma racji bytu. To samo tyczy się samsungowych wynalazków, z których mogą przez chwilę czerpać radość wielbiciele elektronicznych bajerów, ale jw. takie coś przestaje mieć sens, gdy zwyczajnie, podczas dnia, padnie nam bateria. Już nie wspomnę o braku wygody, choć pokazana przez Samsunga bransoleta być może nie jest aż tak niewygodna jak druga generacja „smartłocza”, którą Koreańczycy nie tak dawno temu wprowadzili na rynek.

Karios jest czymś innym, jest przede wszystkim ładnym, mechanicznym zegarkiem, takim ultranowoczesnym w stylu, ale ultra ze smakiem. Nie można odmówić projektantom wyczucia, potrafili stworzyć coś, co chce się założyć na nadgarstek. To pierwszy plus. Drugi to wygoda – nie ma tutaj żadnych wielgachnych ekranów, względnie ciężkich, grubych jak słoń kopert. Ot, typowy zegarek, z jw. precyzyjną mechaniką (do wyboru japońską, albo szwajcarską). Wreszcie trzeci plus – integracja inteligentnych funkcji. Tutaj zastosowano patent z wyświetlanym na szkle obrazem (de facto mamy do czynienia z przezroczystym ekranem OLED), który pozwala nie tylko na odczytanie treści z jednoczesnym podglądem czasu (świetnie!), jak również, dzięki oprogramowaniu, m.in. na sterowanie migawką w telefonie, odtwarzaczem muzycznym. Wszelkie notyfikacje, informacje pogodowe, dane osobiste mogą być prezentowane na ekranie bez wpływu na działanie tego, co w zegarku kluczowe – pomiaru czasu, który działa tutaj niezależnie. Transparentny ekran może być szybko wygaszony, co znacząco wpływa na długość działania gadżetu, wróć, zegarka, na baterii. Można zatem oczekiwać ponad miesięcznej pracy przy incydentalnym korzystaniu z ekranu (a o to w sumie chodzi, bo właściwie nie ma tutaj potrzeby ciągłego prezentowania treści… bo niby jakich? Krótkie informacje, proste sterowanie funkcjami telefonu – nic nam więcej do szczęścia nie potrzeba). Taki hybrydowy zegarek ma więcej sensu niż wszystkie dotąd zaprezentowane gadżety. Tak to wg. mnie powinno wyglądać. W pre-orderze najtańszy model kosztuje 500 dolarów. Sporo, ale mówimy tutaj nie o zabawce, a o zegarku i od razu cena staje się jakby bardziej zrozumiała. Kairos pojawi się w dwóch odsłonach na jesieni. Trzymam kciuki, bo to chwilowo jedyny projekt tego typu urządzenia, który do mnie przemawia (może poza Moto360 – osoby odpowiedzialne za ten projekt przede wszystkim postanowiły stworzyć dobry zegarek, a to jest właśnie właściwa, jedyna właściwa droga wg. mnie, żeby to miało sens).

Więcej nt. znajdziecie na stronie producenta: https://kairoswatches.com

» Czytaj dalej

Google Play wreszcie w Polsce: sklep, serwis strumieniowy, własna kolekcja…

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Google Play Music

No to się doczekaliśmy. Rozmowy z wszystkimi świętymi (ZAIKS etc.) trwały wyjątkowo długo, w końcu jednak Google uruchomiło swój muzyczny kramik w kraju nad Wisłą. Dostajemy kompleksową usługę, obejmującą serwis strumieniowy All Access (ponad 20 mln. utworów), możliwość umieszczenia w chmurze 20 tysięcy własnych kawałków oraz możliwość zakupu w atrakcyjnych cenach (od 99 groszy za utwór, od 11,99 złotych za album) muzyki. Za całość zapłacimy do sierpnia 15.99zł (promocja), po tym terminie będzie jak u konkurencji – czytaj 19.99 za miesiąc. To pierwsza, kompletna oferta na rynku, z dostępem na Androida oraz iOSa (wymagana wersja 6.x) oraz z komputera (interfejs webowy). Można przez miesiąc testować za darmo. Dla mnie minusem jest brak opcji strumieniowania w lepszej jakości. Gdyby Google zdecydowało się na zaoferowanie (w opcji premium, do tego taniej niż WiMP HiFi) bezstratnej kompresji, bylibyśmy przeszczęśliwi. A tak, mamy coś, co jest sumą tego, co możemy znaleźć u konkurentów – fakt – w jednym miejscu, a nie jak dotychczas w paru miejscach. Wraz z premierą warto krótko podsumować, to co oferuje obecnie rodzimy rynek w zakresie strumieniowania muzyki. Mamy lepszą jakość (wspomniany WiMP), dominujące w tym segmencie Spotify, próbujących coś wskórać Francuzów z Deezera oraz (całą resztę) z kilkoma polskimi odpowiednikami, Rdio, Last fm itd. Wielkim nieobecnym jest niewątpliwie Apple i nie chodzi mi tutaj o to, że go nie ma, bo jest (iTunes Match np.) tylko, że w sumie jakby go nie było. Nie ma w Polsce dostępu do iRadio (mniejsza, że nie jest to rzecz przełomowa, a wręcz przeciwnie, to tylko inteligentne radio internetowe, nic więcej), nie ma w portfolio własnego serwisu strumieniowego (bardzo ciężko będzie Apple przebić się ze swoją ofertą, szczególnie że uderzy to bezpośrednio w ich biznes, w muzykę sprzedawaną w iTunes Store), ceny albumów oraz pojedynczych utworów w iTunes nie są – delikatnie rzecz ujmując – zachęcające. Zresztą, powiedzmy to sobie szczerze, dzisiaj nie ma miejsca na zakup mp3 (czy skompresowanych stratnie  AAC) w cenie płyty kompatkowej. To nie te czasy, dzisiaj serwisy strumieniowe powodują, że utrzymywanie takiego modelu dystrybucji staje się całkowitym anachronizmem. 

Google doskonale to rozumie, dlatego jego kramik z muzyką jest dużo sensowniej zbudowany – popularne, nowe albumy w cenie kilkunastu złotych mogą znaleźć zainteresowanie, szczególnie wśród osób, dla których fakt posiadania muzyki zapisanej w stratnej jakości, płacenia za nią, nie stanowi problemu. Rzecz jasna i tak nie da się tutaj zarobić kroci, to jasne, jednak inaczej wygląda nowy album Depeche Mode Delta Machine za 11.99, a inaczej za ponad 40 złotych (iTunes). To jakby nie patrzeć przepaść. I Apple powinno wyciągnąć wnioski, bo niebawem obudzi się z ręką w nocniku. Być może wraz z ujawnieniem pierwszych informacji na temat iOSa 8 dowiemy się czegoś o muzycznych planach jabłka, mają naprawdę mało czasu by zmienić nieprzystający do rzeczywistości model dystrybucji cyfrowych treści, który obecnie proponują klientom. Poza muzyką, chodzi tutaj także o filmy (swoją drogą ciekawe kiedy polscy klienci iTunes będą mogli kupować materiały wideo, a nie tylko je wypożyczać? No i – podobnie jak z muzyką – Apple musi doprowadzić do znaczących obniżek cen, konkurencja serwisów wideo na żądanie jest na tyle mocna, że firma nie ma wyjścia, musi urealnić cennik).

Pozostaje pytanie, czy Google uda się przekonać klientów w Polsce do swojej oferty? Czy ludzie dokonają migracji ze swoich kont w konkurencyjnych usługach na rzecz kompleksowego Google Play Music? Trudno powiedzieć, wg. mnie pewną zachętą może być obecna promocja (5zł taniej), jednak na dłuższą metę ani sklep, ani (nawet) własna kolekcja (coś ala iTunes Match, co i tak odkrywcze nie jest, bo inni oferują podobny model, choć z pewnymi ograniczeniami w stosunku do Google oraz Apple), nie przyciągną tysięcy subskrybentów. Do tego Google nie przewidziało żadnej opcji pośredniej (dostęp tylko z komputera, albo tańsza / bezpłatna wersja serwisu z odtwarzanymi reklamami), co raczej nie spodoba się polskim użytkownikom, przyzwyczajonym, że mogą mieć coś za darmo (z ww. ograniczeniami). Tak czy inaczej pojawienie się takiego gracza na naszym rodzimym rynku jest ważne, ważne z powodu zmian jakie zachodzą w całej branży. Model subskrypcyjny staje się głównym nurtem dystrybucji muzyki w dzisiejszych czasach, zmienia sposób konsumpcji muzyki, otwiera nowe możliwości przed artystami, wytwórniami (dobrze, żeby sobie to w końcu wbiły do głowy) oraz, rzecz jasna, przed producentami sprzętu audio. Ci ostatni muszą uwzględnić w swoich produktach strumieniowanie nie jako dodatek, a jako obowiązujący standard, coś, bez czego nie da się obecnie zbudować oferty produktowej. Sprzęt musi być na to gotowy, musi pozwalać na swobodny dostęp, po prostu musi uwzględniać zmiany, jakie obecnie obserwujemy. Fizyczny nośnik przestaje mieć rację bytu, chmurowe kolekcje, serwisy, strumieniowanie, funkcje społecznościowe, szybki (natychmiastowy) dostęp do najnowszych wydań, informacje o koncertach, kontakt z muzykami to dzisiaj norma, coś oczywistego, co musi znaleźć swoje odbicie w ofercie branży.

» Czytaj dalej