LogowanieZarejestruj się
News

Interfejs DSD i nie tylko… test KORG DS-DAC-100 & AudioGate

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Korg-DS-DAC-100_31

Tytułowe urządzenie jest czymś zupełnie odmiennym od wszystkiego co do tej pory testowaliśmy z zakresu przetworników na HDO. Powiem więcej, to produkt który trzeba zrozumieć. Serio. Gdybym nie był dociekliwy, gdybym nie miał ochoty czy czasu zagłębić się w jego możliwości, popatrzeć na rzecz kompleksowo to… oddałbym go po paru dniach testowania. Nie zrobiłem tego. I nie żałuję. Specyficzność tego rozwiązania polega na tym, że de facto użytkownik nie otrzymuje samego hardware, nie jest to sam przetwornik, a resztę pozostawiamy tobie, drogi nabywco… nie! Tutaj mamy coś, co składa się z dwóch równie ważnych części, bez czego ten DAC nie ma (no nie do końca, o czym dalej) sensu, albo jego wyjątkowość zostaje wyrzucona za burtę i zostaje ładny, nawet bardzo ładny (forma, powiem od razu, bardzo przypadła mi do gustu) DAC o dość nietypowej konstrukcji.

Tutaj mamy system. Dwa elementy, bez których cała zabawa sporo traci, pomysł na stworzenie najlepszego interfejsu DSD, interfejsu totalnego w tym sensie, że można dzięki współpracującemu z przetwornikiem oprogramowaniu AudioGate, grać dowolną muzykę w formacie DSD, przekształcając w locie dowolne PCM na coś, co kojarzymy z płytą SACD. To coś, czego nigdzie indziej nie znajdziemy. Dodatkowo software, który stanowi wg. mnie część całości, złożonej właśnie z DACa wraz z ww. oprogramowaniem, to nie jakiś tam prosty odtwarzacz, a bardzo potężne narzędzie, pozwalające na mastering, na zgrywanie materiału, na tworzenie własnych edycji, składanek i to w profesjonalnej formie. To, plus wymienione powyżej, unikalne zdolności, czynią z AudioGate bardzo ciekawe rozwiązanie, alternatywę dla znanego i powszechnie użytkowanego software (do odtwarzania muzyki). Rzecz jasna, to też pewnego rodzaju ograniczenie, bo pełnię możliwości otrzymujemy dopiero po zainstalowaniu (darmowej licencji, rzecz jasna, przeznaczonej dla nabywcy któregoś z przetworników KORGa) programu na komputerze PC/MAC. Powiem więcej, tylko w ten sposób da się grać DSD, bo z innym softwarem przetwornik DS-DSD-100 nie obsłuży nam sygnału 1 bitowego (z jednym wyjątkiem, o czym dalej). Sprawdziłem na różnych konfiguracjach sprzętowych i programowych (systemy, komputery, software odtwarzający) i wynik był taki jak powyżej.

Co więcej, AudioGate w ograniczonym zakresie obsłuży każdy przetwornik, ale w pełni jego możliwości wykorzystamy tylko i wyłącznie za pośrednictwem opisywanego software. Można się zżymać na takie „postawienie sprawy”, ale w sumie ja to rozumiem – ktoś stworzył rozwiązanie jw. całościowe i w ten sposób postanowił wyróżnić się na rynku, stworzyć coś innego od morza propozycji jakie obecnie oferuje branża audio w zakresie przetwarzania sygnału cyfrowego na analogowy. Ostatnio pojawił się iAudioGate, software dla urządzeń iOS, który daje nam możliwość skorzystania z opisanych możliwości na handheldach Apple. Jest jeszcze nieco pracy przed programistami, ale fundament tego software jest bardzo solidny (najlepszy odtwarzacz hi-res HF Player od Onkyo był tutaj wyraźnie „dawcą”) – widać zatem, że producent chce stworzyć coś, co pozwoli cieszyć się odtwarzaniem muzyki (i to bez kitu, natywnie – podkreślam, natywnie, bo większość obecnie oferowanych urządzeń z DSD na pudełku, nie potrafi odtwarzać takiego materiału, konwertując go do PCM, stosując filtry cyfrowe, co finalnie oznacza całkowicie marketingowe, a nie faktyczne możliwości obsługi tego formatu), także na przenośnej elektronice. Sam bohater tego nie potrafi (innymi słowy o iPadzie czy innym tablecie w rolo źródła zapomnijcie, chyba że jest to nasze źródło, tj. tablet PC), dlatego też KORG stworzył interfejs dla mobilnych urządzeń (wersja 100m), pozwalający natywnie cieszyć się muzyką DSD.

Po pierwszej, a także paru kolejnych próbach, chciałem sobie odpuścić. DAC miał tendencję, a raczej software do braku chęci współpracy, przetwornik to się pojawiał, to znikał, także początki były mocno zniechęcające. Jak wspomniałem, miałem ochotę oddać sprzęt, widziałem krytyczne uwagi, opisy w sieci. Gdybym tak zrobił, popełniłbym błąd. Rzuciłem chwilowo wszystko inne (odstawiłem inne, testowane produkty na bocznicę) i zacząłem skrupulatnie testować software oraz DACa, skupiając się tylko i wyłącznie na nim. Nie żałuję. DAC nie tylko (wraz z AudioGate, i nie tylko…) pokazał na co go stać, ale został już w redakcji. I nie dlatego, że jest bezproblemowy (bo nie jest), nie dla tego że wystarczy podłączyć, by grał (nie wystarczy), nie – z punktu widzenia obsługi, to wyzwanie i powiem szczerze chyba największy minus tej koncepcji, tego pomysłu. Bo tu nie ma prosto, a często jest pod górę. O tym dlaczego tak jest, a jednocześnie dlaczego ten sprzęt okazał się bardzo wartościowym, wg. mnie jednym z najlepszych DACów, jakie można mieć w systemie (nie przesadzam!) przeczytacie poniżej…

AKTUALIZACJA: Znalazłem ustawienia dla foobara! Da się grać z tego przetwornika DSD w pełnej krasie, bez konieczności korzystania z firmowego oprogramowania. Efekt jest PIORUNUJĄCY. Ten DAC gra lepiej od przetestowanego przeze mnie Matriksa Mini-i Pro (prawdopodobnie jeszcze dzisiaj będziecie mogli przeczytać recenzję tego DACa). To jak DS-DAC-100 zagrał z ripów, z plików dff na naszym, mocno budżetowym secie, spowodowało u mnie opad szczęki. REWELACJA. Wieczorem obiecane screeny obrazujące optymalną konfigurację wspomnianego foobara na testowanym nano pececie MiniX (którego zapowiemy jeszcze dzisiaj, bo testy mamy już prawie na ukończeniu). Także jeden z punktów w minusach (patrz podsumowanie) przestał być aktualny. Dzieje się… :)

Wspomniany nano PC MiniX, robiący w tym wypadku za transport, został przeze mnie odpowiednio skonfigurowany na potrzeby przetwornika KORGa. To miniaturowy system na Windowsie bez zasilacza / baterii w obudowie ala przeskalowane nieco w górę odnośnie gabarytów Apple TV (wygląda identycznie), z zewnętrznym zasilaniem, z flashową pamięcią. Medium do transferu muzyki do transportu – LAN, dalej via USB DS-DAC-100 na nie współdzielonej magistrali plus wspomniana optymalizacja systemu. Bardzo ciekawy pomysł na dobre, komputerowe źródło według mnie, coś jak CAPSy tyle że w innym, dużo niższym budżecie.

Siedzę teraz przed systemem i nie wierzę w co słyszę. W konfiguracji z wtyczką sacd do foobara, natywnym sterownikiem Korga, opytmalnym ustawieniem całości w preferencjach playera testowany właśnie nano pecet przekształcił się w rasowe źródło audio. Mam salę koncertową w salonie. Rewelacja. Wieczorem w obiecanej Czytelnikom aktualizacji, w galerii pojawią się zdjęcia prezentujące właściwe ustawienia oprogramowania. Ważne: ten DAC gra z całkowitym pominięciem systemu operacyjnego, w ustawieniach Windowsa jest krzyżyk, całość przerzucona jest na software odtwarzający. AudioGate NIE JEST niezbędnie potrzebny, choć nadal przydatny (konwersja w locie PCM -> DSD), jednak wg. mnie to co udało mi się uzyskać na foobarze z wtyczką i odpowienim setupem jest absolutnie wyjątkowe.

» Czytaj dalej

Nowa seria M2Tech Evo Two

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
nowa-seria-evo-two-1800

Włoski pionier PC-Audio wprowadza na rynek nowe modele dobrze znanej już serii EVO.  Premiery nowych produktów M2Tech nie są częstym zjawiskiem. Ekipa Marco Manunty poświęca dużo czasu zanim zaproponuje coś naprawdę i pod każdym względem lepszego niż to co do tej pory oferowali swoim odbiorcom. Na fali ogromnego sukcesu i licznych nagród branżowych, jedne z najlepszych dostępnych na rynku modułowych komponentów do PC-Audio klasy Hi-End doczekały się następców: Anychroniczny konwerter USB/SPDIF 24bit/192kHz – HiFace Evo, precyzyjny zegar Evo Clock i dedykowany niskoszumny zasilacz Evo Supply.

HiFace Evo Two - zachowuje niespotykaną uniwersalność poprzednika umożliwiając podłączenie wszystkich możliwych wyjść cyfrowych z I2S włącznie. Dodatkowo zaprojektowano na nowo cały układ konwersji. Obecnie obsługuje już nie tylko 192kHz PCM, ale aż do 384kHz i  DSD 128x. Sekcja USB pracuje już w natywnym trybie ASIO pod Windows oraz IntegerMode na OSX i Linux. Może być zasilany z portu USB lub jak dotychczas z zewnętrznego zasilacza. Kolejną nowością jest wejście cyfrowe SPDIF do komunikacji zwrotnej z komputerem. Umożliwi to nagrywanie lub konwersję bitową i częstotliwościową z zewnętrznych źródeł cyfrowych. Poszerza to zakres zastosowań HiFace Evo Two do studiów nagrań i Home-recordingu. Całości dopełnia funkcjonalny wyświetlacz.

Evo Clock Two
 - usprawniony precyzyjny generator częstotliwości WorldClock i MasterClock. Użyto najlepszych rezonatorów wzorcowych stabilizowanych temperaturowo TCXO. Częstotliwości podziału uzyskiwane są przez układy do tej pory stosowane w przemyśle satelitarnym. Rozwiązano również jedną funkcjonalną bolączkę poprzednika. Otóż nie będzie obecnie potrzeby ręcznego przęłączania częstotliwości MasterClock, bo HiFace Evo Two wysyła informację o częstotliwości próbkowania do Evo Clock Two przez osobny przewód optyczny.

Evo Supply Two - zastępuje bateryjnego porzednika, ale bez kompromisu na jakości. Zapewnie trzy 9Voltowe wyjścia stabilizowane na układach dyskretnych. Dzięki temu uzyskano znacznie lepsze parametry, szczególnie w tłumieniu szumów wysokiej częstotliwości niż zasilacze oparte na układach scalonych. Seria Evo wkrótce ma być rozszerzona na o mały wzmacniacz słuchawkowy Evo Headphone i miniaturowy DAC - Evo PhoneDAC.

Ceny:
HiFace Evo Two – 2200zł
Evo Clock Two – 2200zł
Evo Supply – 1700zł

» Czytaj dalej

Capella. Wzmacniacz, któremu trzeba dać szansę… nasza recenzja najnowszego dziecka Stana

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Capella_2

Niech to jasna cholera weźmie. Złośliwość rzeczy martwych bywa niezwykle przewrotna. Po paru perturbacjach wreszcie się udało, publikujemy test najnowszego dziecka Stana Beresforda. Bohaterem niniejszej recenzji jest wzmacniacz słuchawkowy Capella. Sprzęt, który wymaga podejścia, odpowiedniego podejścia, który mogę śmiało porównać do takich produktów jak wysokie modele słuchawek Grado, jak urządzenia z tabliczką znamionową – gra po przebiegu 200 godzin minimum (żartuję, ale tylko z tą tabliczką – w sumie czemu by takowej nie umieszczać, jak to najszczersza prawda?), jak wiele przetestowanych u nas rzeczy: elektroniki, słuchawek, głośników. Jak ktoś mówi, że to jakieś audiofilskie wymysły, to całe „wygrzewanie” to niech lepiej zmilczy, albo inaczej – dla niego może faktycznie bez różnicy, co mu gra, jak mu gra, wystarczy radio Zet puszczone ile fabryka dała na komputerowych pierdziawkach. Nie, nie będę nikogo za jakiekolwiek podejście tutaj krytykował. Najważniejsze w tym wszystkim jest nasza opinia, własna i tylko to się liczy, bo nie słuchamy opinii, recenzji, zdania kolegi (choćbym nie wiem jak osłuchanego, z wiedzą jak Himalaje, który „wszystko już słyszał i wie”). Dlatego, to co zaraz przeczytacie jest bardzo, ale to bardzo subiektywne i jeżeli ktoś ma inną opinię na temat tego produktu, to ja ją nie tylko przyjmuję, ale uważam za równie zasadną, prawdziwą jak moja. I nie piszę tego wszystkiego, by się asekurancko zabezpieczać – nie, biorę pełną odpowiedzialność za to co poniżej i można jak komuś przyjdzie ochota, do woli krytykować, w końcu to publiczny blog, publiczne miejsce i nie piszę tego dla siebie, ale też uważam, że taki wstęp jest zwyczajnie potrzebny, bo ludzie przywiązują zbyt wiele wagi do tego co się, o w danej sprawie, o danej rzeczy napisze, a przy tym zapominają starą prawdę (szczególnie w audio cholernie istotną prawdę) – to TY JESTEŚ NAJWAŻNIEJSZY, TY I TWOJE USZY.

Ok, po tym akapicie, w którym zdaje się niczego konkretnego na temat Capelli jeszcze nie napisałem (o, przepraszam, zasugerował coś istotnego), warto w paru słowach odnieść się do tego wzmacniaczyka. To, jak to u Stana, urządzenie które nie ma wyglądać jak 1000 000 banknot (nie to, że mu czegoś brakuje, czy jest źle wykonane, ale to taka typowa, inżynierska, bez sztabu designerów, robota i za to ja tam te Beresfordy cenię, ale de gustibus), a ma „tylko i aż” grać. Można (i trzeba) przyczepić się do paru rzeczy, o czym poniżej, jednak generalnie co do zasady to sprzęt wpisujący się w „system Stana”, zresztą tutaj wręcz jest to wprost sugerowane… można połączyć wzmacniacz z jednym z firmowych przetworników za pomocą dołączonego kabelka i zamiast dwóch ścianówek, podpiąć jedną. Według mnie, najlepsze co można zrobić, to faktycznie zrobić sobie takie combo z obu urządzeń, ale na końcu zamiast wspomnianego zasilacza z kompletu, podpiąć Teddy lub Tomanka, względnie zastosować baterię 12 woltową, o której wspomina sam producent w opisie wzmacniacza. Akurat mam na stanie od wielu lat przetwornik TC-7520, który wiernie mi służy w gabinecie jako pomocnicze źródło dźwięku. Capella zagrała z dwoma przetwornikami: firmowym oraz głównym M2Techa (hiFace), sprawdziłem także jak sobie radzi w roli przedwzmacniacza, podpinając ją do końcówki NADa. Najważniejsze jednak były, rzecz jasna, słuchawki. Wzmacniacz zagrał z LCD-3, HD650, K701 oraz HE-400.

Podpinałem także, na krótko IEMy oraz obecnie testowane, przenośne nauszniki od Musical Fidelity (MF-200) oraz Furutecha (H128), jak również zamknięte i otwarte EL-8. Jak widać, sporo tego się przewinęło, no i nic dziwnego, bo jak wspomniałem, zacząłem słuchać na serio po bardzo długim wygrzewaniu. Jak długim? Sprzęt był włączony 24/7 i tak do połowy lipca, od początku czerwca praktycznie kiedy do mnie dotarł, przy czym po pierwszych dwóch tygodniach pozwoliłem sobie na pierwsze nałożenie podpiętych słuchawek na głowę… i było bez rewelacji. Następnie, z przerwą wakacyjną, grał bardzo często, w bardzo jw. różnych konfiguracjach. I nie bez przyczyny w różnych, bo nowy wzmacniacz Stana okazał się jednym z najlepiej współpracujących, współpracujących z bardzo różnymi (jak można przeczytać powyżej – naprawdę bardzo) słuchawkami, pozwalając na ich napędzenie, a dzięki bogatym opcjom regulacji, także na dokładne dopasowanie parametrów działania. Tyle, że nie było to od razu, ani nawet po pewnym czasie, tylko po naprawdę długim okresie włączenia „bez konsekwencji”. Beresford stworzył uniwersalny wzmacniacz słuchawkowy, co samo w sobie nie jest prostym zadaniem, a do tego jeszcze taki, który… ale o tym za chwilę :)

» Czytaj dalej

Zamknięte ortodynamiki od Audeze… testujemy EL-8 w tej właśnie wersji

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Audeze_cls_EL8_1

O modelu LCD-X przeczytacie we wrześniu, mam już to wstępnie opisane i porównane z moimi trójkami. Niedawno testowaliśmy i napisaliśmy tekst o EL-8 w wersji otwartej. Teraz kolej na model zamknięty. Mam jeszcze do przetestowania XC i bardzo, ale to bardzo staram się o zdobycie Etherów (Mr Speaker). Najnowszy model tych, niestety nie mających polskiego dystrybutora, słuchawek ortodynamicznych jest podobno bardzo udany, a ze względu na konstrukcję wart dokładnego przyjrzenia się. Cóż, z Audeze na pewno uda się opisać wszystko, co jest w ofercie, a że mam teraz sposobność testować to na specjalnie pod te słuchawki zbudowanym torze z lampami, adapterem HiFiMANa bezpośrednio podpiętym pod wzmacniacz MiniWatta to mogę po pierwsze sprawdzić każdy z tych produktów w określonym, nie podlegającym zmianom torze (przetwornik M2Techa HiFace DAC, Mac to źródło, a software to Roon, który doczekał się bardzo dużej aktualizacji, o której niebawem – powiem tylko, że ten software miażdży obecnie wszystko, co jest dostępne na rynku, jest naprawdę wart tych pieniędzy jakie woła za niego Roon labs). Najlepsze, że ten tor – wg. mnie bardzo, ale to bardzo dobrze dopasowany do tych nauszników, jest… tani. Lampy nie były może tanie, ale to też jeszcze wszystko w granicach zdroworozsądkowych, cała reszta zaś: DAC, wzmacniacz, czy wspomniany adapter to niewielkie pieniądze, szczególnie w odniesieniu do jakości jaką można w ten sposób uzyskać (źródło komputerowe nie uwzględniamy w wyliczance, może to być spokojnie niedrogi, ale pod audio PC, o czym …za moment :) ).

To samo dotyczy alternatywnego sprzętu do słuchania, który był używany z tymi nausznikami tj. Capella Stana podpięta pod te same źródła. Ten wzmacniacz nie kosztuje paru tysięcy, a tysiąc trzysta złotych i jest urządzeniem, które pod pewnymi względami wyprzedza dużo droższą konkurencję (tylko trzeba mu dać duuuużo czasu, aby pokazał na co go stać – u mnie jest od początku czerwca, a właściwy test przeprowadzałem od połowy lipca). O tym sprzęcie przeczytacie recenzję, prawdopodobnie już dzisiaj, przed północą (publikacja przesunięta na jutro, tj. poniedziałek). Punktem odniesienia zaś, jak zwykle u mnie jest tranzystor, M1 HPA od Musical Fidelity. Tutaj sprawdzam słuchawki z obecnie testowanymi DACami, ostatnio był to KORG DS-DAC-100, o którym też niebawem (ten produkt to dopiero namieszał, oj namieszał mi w głowie).

Powracając zaś do EL-8 w wersji zamkniętej, to poza opisanym torem stacjonarnym, słuchawki będą grały w dwóch systemach mobilnych – z iPadem i Alpenem oraz z X5, wspomnianymi wczoraj nowościami od FiiO. Te słuchawki powinny, w obu przypadkach zostać, we właściwy sposób wysterowane, ale gdyby tak nie było, czy pojawiły się jakieś problemy w tej materii, w odwodzie jest Cayin (znajomy przetestowanego ampa ma i pożyczy). Także, zaplecze przygotowane, sprawdzimy czy ta propozycja warta jest tych prawie trzech tysięcy złotych. Jak na mobilne planary to sporo, szczególnie w kontekście propozycji konkurencji (HiFiMAN oraz Oppo). Dodatkowo, będąc świeżo po teście z otwartą wersją (może jeszcze ją na chwilę uda się sprowadzić, by bezpośrednio porównać obie konstrukcje na – znowu powracam do poprzedniego wpisu – routerze ES2) postaram się wypunktować różnice między obiema wersjami – zamkniętą oraz otwartą.

Mam takie wewnętrzne przekonanie, że ortodynamiki muszą być otwarte, że te słuchawki wymagają takiego właśnie podejścia, że zamknięta obudowa może być w ich przypadku raczej „hamulcowym”, niż czymś, co otwiera nowe możliwości, wprowadza jakiś progres. No może poza izolacją, to oczywiście jasne, że takie zamknięte słuchawki będą tutaj bez porównania lepsze w jakimś mocno zabrudzonym dźwiękowo środowisku, że nie będą przeszkadzać otoczeniu i w sumie, w przypadku tytułowych nauszników ma to swoje uzasadnienie… w końcu mamy portable, model mobilny, przenośny i ta cecha jest ważna, wręcz kluczowa. Tyle, że wg. mnie będzie coś za coś, inaczej – stracimy pewne właściwości typowe dla tego typu słuchawek. Dlatego też bardzo jestem ciekaw modelu XC, czy faktycznie będzie tak jak wspomniałem powyżej, czy jednak te moje przypuszczenia okażą się błędne. Zobaczymy, czy raczej, usłyszymy. Zresztą, wspomniane powyżej Ethery, najnowsza ich wersja, jest właśnie zamknięta. Model C w odróżnieniu od poprzednika wyposażono w zamknięte muszle i to nie przeszkadza w osiągnięciu, jak twierdzą ci, którzy słuchawki mieli na głowie, piorunującego efektu. Ok, EL-8 w testowanej wersji powinny zatem pokazać przewagę nad przetestowanym modelem otwartym w scenariuszu na wynos i tego się na razie trzymamy.

Poniżej parę zdjęć, sporo makulatury tym razem wypadło z pudełka ;-)

» Czytaj dalej

FiiO razy 3: testujemy DAPa X5 2gen, DACa Alpen E17K 2gen oraz router ES2

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
FiiO_3_1

Pierwsza z zapowiedzi dotyczy produktów FiiO. Nowy DAP X5, nowa wersja Alpena i ustrojstwo, które bardzo pomaga w testowaniu tego typu rzeczy – router audio ES2. W przypadku pierwszego z wymienionych, mówimy o nowym X5, drugiej generacji zaawansowanego odtwarzacza osobistego audio z oferty FiiO, sprzętu z …ambicjami. To urządzenie bez wewnętrznej pamięci, natomiast do dyspozycji użytkownika oddano aż dwa slot micro-SD. Czyli można sobie wyobrazić 256GB, a może nawet więcej, co przyda się bardzo w przypadku muzyki zapisanej w plikach hi-res (i mam tu na myśli te albumy, właśnie te po parę GB). No właśnie, duże pliki. Albumy w .dsf czy .dff potrafią zająć sporo miejsca, a ten tu wymieniony player potrafi grać taki materiał. Poza wspraciem dla DSD, mamy odtwarzanie muzyki hi-res do 24/192, w urządzeniu zastosowano kość PCM1792A oraz OPAMPy: OPA1652 (LPF) oraz OPA1612 (OP). To nowy produkt, jego premiera miała miejsce 15 czerwca 2015 roku, a do sprzedaży u nas trafił w lipcu. Świeży temat. Najciekawsze, że poza wspominanymi plikami DSD, ten maluch podobno radzi sobie bezproblemowo z obrazami płyt w tym formacie, co nie omieszkamy sprawdzić.

Różnice w stosunku do poprzednika są całkiem spore. Co prawda nie zmieniono kości przetwornika, ale cała reszta została poddana sporym modyfikacjom: zmieniła się sekcja analogowa: sprzęt dysponuje znacznie większą mocą od poprzednika (o ok.14%), zastosowano także nowy, precyzyjny potencjometr działający w domenie analogowej oraz dwa niezależne zegary (44 oraz 48kHz), pozwalające na redukcję jittera, bez resamplingu, dodatkowo z obsługą formatu DSD (64, 128). Dodatkowo producent zadbał o obsługę słuchawek z mikrofonem i sterowaniem (zarówno dla iOS, jak i Androida). Ustawienia gain pozwalają teoretycznie w X5 2nd gen. wysterować większość dostępnych na rynku słuchawek (pytanie jak z ortodynamikami, których poprzednik napędzić nie był w stanie). Cóż, sporo tych zmian w stosunku do poprzednika…

Alpen w nowym wydaniu (testowaliśmy pierwszą wersję) bardzo mi się spodobał, bo w sumie niewiele w nim z poprzedniego modelu się ostało. To zupełnie przeprojektowany DAC/AMP, nie tak analityczny, ostry, z twardym i nieco rozlazłym basem,  jak pierwszy model, a raczej spokojny, słodszy, cieplejszy, czy po prostu ciepło grający przetwornik/wzmacniacz. Nie jest tak bezduszny, jakim bywał jego protoplasta. To takie pierwsze, bardzo wstępne wnioski po paru wycieczkach z wpiętym do toru E17K 2 gen. Po adaptacji mogę powiedzieć także że, więcej detali, więcej powietrza się pojawiło w tym graniu, do tego jest bardziej liniowo, bardziej naturalnie. Zmiany jednoznacznie na plus, duży progres tu nastąpił. Zachowano tę samą, atrakcyjną cenę, przy czym nowy Alpen potrafi teraz dekodować dźwięk 24/192 oraz DSD. Do tego prezentuje się według mnie lepiej od poprzednika – monochromatyczny wyświetlacz jest czytelniejszy, EQ lepszy, sensowniejszy i pewnie jeszcze parę rzeczy się znajdzie, lepszych, bardziej dopracowanych w porównaniu z pierwszą generacją. To wszystko bardzo cieszy. Czy wysteruje każde słuchawki? Dynamiczne, pewnie tak, ale planarne już niekoniecznie. Sprawdzimy to zresztą w najbliższym czasie.

Ostatni element układanki to niewielkie, wręcz miniaturowe akcesorium. Niezwykle użytecznie akcesorium, bardzo przydatne we wszelkich testach, porównaniach, słuchawek oraz (głównie) mobilnej audio elektroniki. ES2, bo tak się ten malutki router audio zwie, może więc przykładowo umożliwić podpięcie do dwóch źródeł do nawet czterech słuchawek, albo dwóch głośników/słuchawek do czterech odtwarzaczy, źródeł. Bardzo fajna sprawa. Przy tym jest dobrze wykonany, metalowy, z wygodnym pokrętłem zmiany wejść, wyjść. Te są, niemal wszystkie, w standardzie audiojack 3.5mm, niemal, bo w routerek wbudowano także jeden port 6.3mm. Nie zauważyłem żadnej degradacji, żadnego negatywnego wpływu na brzmienie, to urządzenie pasywne, widać że dobrze zaprojektowane i wykonane, bo nie wprowadzające do toru niczego, przezroczyste dla sygnału (pewnie minimalnie tłumi, ale nie wprowadza żadnych zakłóceń, anomalii w odtwarzanym dźwięku).

Podsumowując te pierwsze zapowiedzi. Czerwcowe premiery można w przypadku FiiO uznać za bardzo udane. Testowaliśmy nowy entry-level pod postacią DAPa X1, X5 drugiej generacji jest pod wieloma względami lepszy od poprzednika, zaś E17K 2 gen, jest lepszy pod każdym względem od pierwszej generacji Alpena. To wszystko, nowe możliwości odtwarzania muzyki o lepszych parametrach, przy jednoczesnym zachowaniu cen na niezmienionym poziomie w stosunku do poprzedników – bardzo nam się podoba takie podejście do tematu. Dokładnie obadam zarówno granie DSD (wspominane obrazy .iso), jak również współpracę z wymagającymi nausznikami (w sumie same takie u nas na stanie: HD650, K701, HE-400 czy LCD-3… każda z tych konstrukcji jest wymagająca, może HiFiMAN najmniej, choć też nie należy ten model do prostych do właściwego wysterowania). W razie potrzeby podpięcia naprawdę ciężkich do napędzenia słuchawek, w przypadku Alpena nadal możemy skorzystać z dodatkowego, stacjonarnego wzmacniacza docka, modelu E09S. Takie rozwiązanie, taki tandem testowaliśmy u nas jakiś czas temu i widać było spory potencjał. Tutaj powinno być podobnie, tylko jeszcze ciekawiej, lepiej. Poniżej zdjęcia zaprezentowanych produktów.

» Czytaj dalej

Cyfra i analog wespół zespół? Recenzja Furutech ADL GT40 Alfa

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
GT40 front

„I wespół w zespół, wespół w zespół, By żądz moc móc wzmóc”… kto tego nie pamięta, ten albo ma starczą demencję (niżej podpisany), albo naprawdę powinien mocno się do-edukować, bo nie znać Kabaretu Starszych Panów Pana Jeremiego Przybory oraz Pana Jerzego Wasowskiego to grzech ciężki. Powyższy cytat z przewspaniałej piosenki dotyczy trudnych relacji damsko-męskich, sugerując jednocześnie idealne rozwiązanie tychże problemów, dość niekonwencjonalne, na pewno niegrzeczne, także w obecnych czasach (a może nawet szczególnie obecnych, gdy z jednej strony wszędzie porno, a z drugiej bezdenna głupota politycznej poprawności, zakłamanej pruderii, himalajów hipokryzji i można by wymieniać, a wymieniać) dla wielu nieakceptowalne. Ale my tu nie o tym co pod kołdrą oraz w życiu intymno-sercowym, choć też będzie o silnych emocjach i o dążeniu do …harmonii? No właśnie, to chyba właściwe słowo, podsumowujące opisywany produkt. Sam zaś cytat pasuje tutaj jak ulał, bo sprzęt który przyszło mi testować przez bez mała dwa miesiące (czytaj: mogłem się z nim bardzo blisko zapoznać) to takie właśnie dwa odrębne światy, zintegrowane w jednej obudowie, obudowie kryjącej wysokiej klasy przetwornik C/A oraz przedwzmacniacz gramofonowy MM/MC. Cyfra i analog wespół, zespół? Ano właśnie tak, aby nasze muzyczne żądze móc wzmóc, bo tu nie tylko dostajemy coś, co pozwoli nam na wygodną integrację obu światów, ale jeszcze, dodatkowo, będziemy mogli to pudełeczko podpiąć do naszych ulubionych słuchawek, za wyjątkiem tych najbardziej wymagających (sprawdzone), jak również wyprowadzić sygnał na wyjście liniowe i dalej do naszego HiFi z integrą czy przedwzmacniaczem / końcówką mocy oraz przenieść nasze ukochane płyty do plików. Pięknie, prawda?

Do redakcji poza bohaterem recenzji, trafiły jeszcze (do kompletu) świetne nauszniki ADL H128. O nich też niebawem przeczytacie w artykule, gdzie opisuje trzy w sumie modele mobilnych słuchawek z wyższej półki: Momentum 2, H128 oraz MF-200. Sporo słuchałem na takim, firmowym, zestawie, co nie oznacza, że GT40 nie zagrał w innych okolicznościach przyrody. Otóż zagrał ze wszystkim, co akurat miałem pod ręką, w tym na każdym z osobna systemie w obu strefach – sprawdziłem jak duży progres wniesie podpięty do nowoczesnego wzmacniacza D3020, jak poczuje się w konfrontacji z moim NADem 1020, jak się ma do mojego głównego „słuchawkowca” czyli M1 HPA oraz jak zagra z lampą (MiniWatt @ Psvane). Nie była to sztuka dla sztuki, a raczej chęć sprawdzenia produktu w bardzo, ale to bardzo różnych systemach, do tego doszło osiem czy dziewięć różnych nauszników (podpiąłem także IEMy Sennheisera, Momentum). Po tych wszystkich zabiegach przyszedł czas na poskładanie tego w jakąś całość, na podsumowanie, wnioski. W trakcie spisywania uwag, spostrzeżeń, nasunęła mi się jeszcze jedna konstatacja – zaraz, zaraz to właściwe czego to ja głównie obecnie słucham?

» Czytaj dalej

Cayin C5 AMP & C5 DAC …fantastyczny, mobilny duet. Recenzja.

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
C5 AMP

Parę dni bez sieci dobrze robi. Szczególnie, gdy „przy okazji” ma się trochę czasu na słuchanie muzyki i ma się na czym ją posłuchać. Wyjazdy w piękne okoliczności przyrody pomagają złapać dystans do otaczającej nas rzeczywistości i dobrze – można wreszcie odpocząć. Pisanie na HDO traktuje jako hobby, to przyjemność, nie praca, pracą jest wszystko inne, to co często nie pozwala na chwilę refleksji, na zwolnienie, na dystans. To rzeczy bardzo istotne także w kontekście słuchania muzyki, jej umiejscowienia w codzienności, w naszym życiu. Wiadomo, nie jest dzisiaj łatwo pogodzić wszystkie obowiązki i zrobić to tak, aby znaleźć w tym wszystkim balans, harmonię. Trudno o to, tym bardziej doceniamy te momenty, które dają nam sposobność ucieczki od zgiełku, od problemów, obowiązków, codziennej rutyny. Fajnie, gdy tej uciecze towarzyszy dobre audio, coś co pozwoli na obcowanie z ulubionymi wykonawcami, z muzyką w pełnym zespoleniu, symbiozie.

Miałem to szczęście, że udało mi się na parę dni znaleźć kompana, a właściwie kompanów (bo jak tytuł recenzji głosi, zagościły u nas dwa urządzenia: wzmacniacz oraz wzmacniacz/DAC Cayina) błogiego leniuchowania. C5 AMP i C5 DAC to dwa przenośne wehikuły brzmieniowej przyjemności, sprzęt który potrafi dostarczyć nam wiele radości podczas słuchania, a dodatkowo został bardzo przyzwoicie wyceniony. Bardzo przyzwoicie, bo jakościowo to produkty lokujące się w ścisłej, mobilnej czołówce (mam tu na myśli sprzęt do dwóch tysięcy złotych, choć pod pewnymi względami te produkty są lepsze od wielokrotnie droższych DAPów, jakie miałem okazje posłuchać).

Jako, że miejsce, trudności ze złapaniem zasięgu oraz ewentualne problemy z pozyskaniem energii, wykluczały w praktyce wszelkie inne „alternatywy”, w bagażu znalazły się oba C i tego wyboru nie tylko jw. nie żałowałem, ale zwyczajnie nie mogłem niczego lepszego zabrać w podróż i basta. Także względy ergonomiczne przemawiały za takim wyborem – oba urządzenia można wykorzystać jako banki energii, można ładować je za pośrednictwem innych, przenośnych akumulatorów jednocześnie słuchając muzyki (to bardzo ważny element funkcjonalny, wiele mobilnych produktów audio nie potrafi jednocześnie być ładowanych i słuchanych – to poważny problem, szczególnie podczas podróży, bycia na wczasach etc. Z przyczyn dla mnie niezrozumiałych, poza handheldami zabrałem ze sobą laptopa, co miało jednak ten plus, że mogłem załadować na podróż pokaźny arsenał muzyki i z takim to bagażem wybrałem się hen daleko. W przypadku telefonu oraz tabletów (postanowiłem poza Mini zabrać ze sobą także Neksusa, by przetestować sprzęt zarówno pod iOSem jak i na Andku), ze względu na ewentualne problemy z łącznością, sprawdziłem przy okazji najnowsze wersje oraz najnowsze oprogramowanie do odtwarzania „wszystkiego” w tym plików egzotycznych, czytaj DXD, DSD… USB Player (Android) oraz HF Player i iAudioGate (iOS) świetnie się sprawdziły, zapewniając odpowiednie wsparcie software’owe.

Radykalna poprawa (to nie były subtelności, a raczej przepaść) brzmienia po podłączeniu do Neksusa 7, nieco mniejsza różnica (w trybie DACa jak i patrząc przez pryzmat wzmacniacza) na iOSie, choć nadal wyraźnie wyczuwalna pozwoliły na przyjemne spędzenie czasu ze słuchawkami na głowie. Jakimi słuchawkami? Ano, trzeba było dokonać bolesnych ;) wyborów: koniec, końców padło na Sennheisery M2, IEMowe Momentum, a na dokładkę (ale to już wieczorami, po powrocie z wyprawy, na plaży) z testowanymi właśnie MF-200 Musical Fidelity oraz ADLami H128. No dobrze, a konkretnie to jak było? Było mianowicie tak…

» Czytaj dalej

Były Orfeusze, były R10 oraz K1000, są HE-1000? Premiera flagowców HiFiMANa w Polsce

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
55cd862c5982b9.59156428_625

Najnowsze słuchawki ortodynamiczne HiFiMANa to coś bardzo specjalnego. To taki model, jak wymienione w tytule, należące do trójcy, do panteonu najlepsze słuchawki jakie świat widział, najlepsze co udało się w świecie nausznikowym stworzyć. AKG, Sony oraz Sennheiser zapisały się w historii rozwoju tego segmentu złotymi zgłoskami i nikt, ani nic im tego nie odbierze. Czy to jednak oznacza, że nie ma progresu, że świat się nie rozwija, nie idzie do przodu, że nie ma szans na pobicie mocno leciwych konstrukcji? Otóż nie, świat nie stoi w miejscu, na rynek trafiają co rusz nowe modele, w tym takie z najwyższej półki, słuchawki które w wielu aspektach potrafią zadziwić. Jednak do tej pory nie pojawiło się coś, co było by tak całkowicie bezkompromisowe jak wspomniane R10, K1000 czy Orfeusze. A przynajmniej nic do miana totalnego odlotu nie awansowało, choć możemy wymienić niektóre, obecnie produkowane słuchawki, które z całą pewnością, w wielu aspektach zbliżają się brzmieniowo do wielkiej trójcy.

W zeszłym roku pisałem o – będących kwintesencją prac nad technologią planarną – oszałamiających (to chyba właściwe słowo) HE-1000. Tu nie było żadnego, górnego pułapu, tu nikt nie miał księgowych nad głową, tu po prostu chodziło o stworzenie najlepszej konstrukcji tego typu, najlepszej w kategoriach bezwzględnych. Dr. Fang Bian, założyciel HiFiMANa, postanowił stworzyć coś, co nie będzie miało żadnych odpowiedników na rynku, coś co przyćmi wszystko to, co do tej pory zakładaliśmy na głowę. I stworzył HE-1000. Słuchawki, które wymykają się prostej klasyfikacji, które w praktyce należy zaliczyć do zupełnie innej, nowej ligi produktów, gdzie nikt i nic nie ograniczało twórców, inżynierów, projektantów, gdzie po prostu nie było miejsca na kompromis.

Wiem, że kolejka do testowania tego modelu będzie długa, a i sprzęt towarzyszący testom musi być z najwyższej możliwej półki. U nas pojawi się niebawem DAC na znakomitych kościach PCM1704UK, mamy tor słuchawkowy oparty na wzmacniaczu z najlepszymi obecnie produkowanymi lampami (PSVane), jako źródła grają iMac oraz SBT z EDO modem. Do tego wszystko pod słuchawki mamy wszystko przygotowane od strony kablowej, prądowej, akcesoryjnej… Powinno zatem się udać w pełnej krasie pokazać na co te flagowce stać. Powinno. Poczekamy cierpliwie zatem, spokojnie na moment w którym skonfrontujemy nasze doświadczenia (bardzo pozytywne dodam, wręcz zaliczam to doświadczenie do najlepszych, jakie miałem, zakładając coś na głowę) z testów do tej pory topowego zestawu HiFiMANa opartego na HE-6 oraz EF-6. Poczekamy na…

Informacja prasowa

Najcieńsza słuchawkowa membrana na świecie

Pierwsze w historii słuchawki wykonane z wykorzystaniem nanotechnologii Ultraprecyzyjnie wykonana membrana HE-1000 ma grubość jednego nanometra, tj. 0.000001mm – jednej milionowej milimetra! Oznacza to, że jest praktycznie niewidoczna gołym okiem. Masa takiego przetwornika jest praktycznie zerowa. Precyzyjna technologia gwarantuje niespotykane w innych słuchawkach szerokie pasmo przenoszenia oraz niezwykłą energię brzmienia i siłę membran, które potrafią wprawić w drganie nie tylko przepływające powietrze ale poruszyć nawet całą obudowę słuchawek.

Asymetryczna struktura przetworników i opatentowany system obudowy „Windows Shade”

Badania nad technologiami wykorzystanymi w HE-1000 trwały 7 lat. Symetryczna budowa konwencjonalnych przetworników planarnych (przetwornik umieszczony pomiędzy dwoma siatkami magnesów) sprawia, że dźwięk powstaje w kilku miejscach jednocześnie, co powoduje niepożądane odbicia skutkujące słyszalnymi zniekształceniami dźwięku. Zaawansowana, niesymetryczna struktura przetworników HE-1000 wybitnie redukuje wielkość wewnętrznej siatki magnetycznej, która blokuje swobodny przepływ dźwięku z membrany. W połączeniu z „Windows Shade”, opatentowanym systemem maskownic tłumiących zewnętrzne odbicia dźwięku, całość gwarantuje bardziej zogniskowane źródło dźwięku, które skutkuje brzmieniem przywodzącym na myśl granie muzyki na żywo.

Drewno, metal, skóra – audiofilski luksus

HE-1000 nie tylko brzmią, ale również wyglądają jak milion dolarów. Ręcznie wykonana w pełni otwarta konstrukcja z maksymalnie rozszerzonymi prześwitami w maskownicach wykonanych z polerowanego metalu. Ergonomiczne, wygodne wzornictwo rozwija rozwiązania znane z modelu HE-560. Giętki w pełni regulowany pałąk i perforowany pasek z cielęcej skóry w kształcie łuku gwarantują najwyższy poziom komfortu i wytrzymałości. Korzystając z asymetrycznych, perforowanych nausznic wykonanych z najwyższej jakości hybrydowego materiału łączącego welur z naturalną skórą, w HE-1000 można spędzać długie godziny bez śladu zmęczenia ciesząc się jeszcze lepszą jakością basu.

Brzmienie – nowy szczyt neutralności

HE-1000 łamią dotychczasowe kanony słuchawkowego dźwięku w kwestii przestrzeni, klarowności, naturalności oraz zejścia basu i jego siły (w tym mocy generowanego ciśnienia akustycznego). HE-1000 to słuchawki, które prezentują potęgę, klarowność i wybitnie nasyconą barwę średnich tonów jak żadne inne na świecie – bez grama suchości, czy oszczędności znanej z konstrukcji elektrostatycznych, przy czym oferują też szybkość i lekkość dźwięku, z której słyną słuchawki magnetoplanarne, a której nie posiadają klasyczne konstrukcje dynamiczne. Cena: 13.595 pln

 

KORG DS-DAC-100 – zapowiedź testu

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Korg DS-DAC-100_3

Do redakcji trafił dość nietypowy przetwornik. Nie jest to urządzenie mobilne, forma (skądinąd świetnie wygląda) kojarzy się jednoznacznie ze stacjonarnym słuchaniem i tak jest w istocie. Mamy tutaj do czynienia z przetwornikiem cyfrowo-analogowym wyposażonym w wyjścia zbalansowane/niezbalansowane oraz złącze duży jack, duże pokrętło regulacji oraz dyskretne diody informujące nas o trybie pracy. Jest też, oczywiście wejście. Jedno wejście USB, bo to USB DAC i właśnie tym interfejsem, poza przesyłem danych audio z komputera, płynie prąd zasilający przetwornik. Tak właśnie, to stacjonarny DAC zasilany z magistrali komputerowej. Oryginalne rozwiązanie, które na myśl przywodzi mi używany u nas hiFace DAC M2Techa. Tam, co prawda forma całkowicie uzasadnia użytkowanie przenośne (niewielki adapter USB podłączany do komputera), ale już specyfikacja wyjścia analogowego wyraźnie sytuuje włoski przetwornik do grona urządzeń wykorzystywanych w stacjonarnym torze. Tutaj jest dokładnie tak samo – stawiamy w pobliżu przedwzmacniacza lub integry i gramy. Ten sprzęt, poza niebanalną formą, ma jeszcze coś w zanadrzu – specjalne oprogramowanie, jakie opracował producent, które daje najlepsze efekty brzmieniowe oraz unikalne funkcje, których próżno szukać w innych rozwiązaniach. AudioGate, bo o ten software chodzi, opisywaliśmy kiedyś na naszych łamach.

Wtedy pisałem o tym odtwarzaczu softwareowym (i nie tylko), jako o ciekawostce. Na rynku pojawiały się dopiero pierwsze pliki DSD, materiałów było tyle co kot napłakał, temat był całkiem świeży. Obecnie obsługę tego formatu znajdziemy niemal w każdym DACu, mówi się o renesansie zapisu 1 bitowego, choć to nadal nisza, nadal coś dla osób szukających w cyfrze tego, co znają z analogu… przestrzeni, ciepła, barwy, muzykalności rodem z gramofonu. O tym, że to jest brzmienie dalekie od tego, z czym się kojarzy cyfra, nie raz, nie dwa przekonaliśmy się na własnej skórze. Testowany właśnie Matrix Mini-i Pro 2015 pokazuje dobitnie o co w tym wszystkim chodzi. Faktycznie, takie granie ma wiele cech, które stoją w opozycji do grania z pliku (generalizuje, ale to naprawdę łatwe do zauważenia – wystarczy porównać sobie ten sam materiał w formacie hi-res PCM z zapisem DSD) i jako takie może być dla wielu objawieniem, czymś czego podświadomie (świadomie) szukają, oczekują.

Korg to firma znana doskonale w branży, nie od strony sprzętu audio, a sprzętu dla profesjonalistów, realizatorów, artystów, dla tych którzy tworzą muzykę. Dział produktow audio to obecnie trzy pozycje (sprzętowe) i dwie programowe: jest opisywany tutaj DAC stacjonarny, mobilna wersja przetwornika, oznaczona jako DS-DAC-100m oraz software AudioGate (dla Mac/PC) i aplikacja mobilna iAudioGate. Tyle. Sam software, jak wspomniałem, ma coś unikalnego. Tym czymś jest konwersja każdego materiału do wersji jednobitowej. Innymi słowy, nie ważne czego słuchacie w PCM (mp3 czy 24 bitowy plik o częstotliwości próbkowania 192KHz), wszystko to w locie konwertowane jest do DSD. Nabywca DACa Korga dostaje ten soft za darmo, osoby nie posiadające przetwornika Korga też mogą skorzystać z software, ale z mocno ograniczoną funkcjonalnością (brak wsparcia dla DSD, tylko 44/48KHz, brak importu płyt CD etc.).

Typowo na rynku funkcjonuje konwersja w drugą stronę, tzn. materiał DSD zostaje przetworzony na PCM (co oznacza de facto rezygnację z wielu korzyści jakie niesie korzystanie z DSD). Kiedy pierwszy raz wspominałem o tym software, praktycznie nie było innych odtwarzaczy programowych, które w ogóle byłyby w stanie odtworzyć materiał SACD/DSD na komputerze. Teraz sprawy mają się zgoła inaczej i foobar, którego używam na PC, radzi sobie z tym wyśmienicie. AudioGate jest zatem już tylko alternatywą, ale jak wspomniałem powyżej ciekawą, bo oferującą coś więcej niż inne oprogramowanie tego typu. Nie ma tu typowego dla innych propozycji trybu DoP, jest autorskie rozwiązanie Korga i to autorskie rozwiązanie najlepiej się sprawdza z firmowym hardware. Generalnie nie polecam użytkować 100-ki z innym oprogramowaniem, bo najlepsze efekty (także brzmieniowe, nie mówiąc już o stabilności i ogólnie sposobie działania) uzyskujemy właśnie z AudioGate. W przypadku komputerów Mac, producent w ogóle zaleca stosowanie wyłącznie swojego software, w przypadku Windowsa, tak kategorycznie już się nie upiera przy tym, dając możliwość skorzystania z popularnego foobara. Owszem, można, ale optymalnym wyborem jest jw. AudioGate. Poza słuchaniem plików DSD, sprawdzę jak wiele wnosi konwersja w locie do tego formatu, czy daje to korzyści jakościowe przy korzystaniu z materiału PCM.

Patrząc na tę propozycję, bardzo oryginalną propozycję, wyraźnie widać, że jest to rzecz dla osób zainteresowanych odtwarzaniem plików .dsf .dff z komputera, że to właśnie do nich adresowany jest ten tandem (bo trzeba to traktować łącznie): DAC + software. Nie jest więc propozycja Korga uniwersalna, a taka właśnie – widać, że firma pokłada duże nadzieje w rozwoju alternatywy dla zapisu PCM. Poza plikami (jest trochę źródeł w sieci, producent wspomina o nich na swojej stronie), możemy posłuchać pierwszych streamingów w tym formacie. Warto przy tym zaznaczyć, że aby słuchać muzyki w takiej jakości trzeba dysponować szybkim, stałym łączem internetowym. Sprzęt wyposażono w kość Cirrus Logic CS4398, poza tym japońscy inżynierowie zaszyli w przetworniku własne rozwiązanie (software) dla DSP, na PCB pyszni się znana z drogich aplikacji kość Xilinx Spartan. Mamy w tym przypadku, rzecz jasna, do czynienia z asynchroniczną transmisją danych, a możliwości odtwarzania materiału hi-res pozwalają na odtwarzanie plików 24 bitowych o maks. częstotliwości próbkowania 192KHz (w przypadku DSD 2.8224MHz/5.6448MHz aka 64/128, 1bit)

Podsumowując te pierwsze wrażenia to jest to ciekawa, oryginalna propozycja, inna niż wszystko to, co do tej pory testowaliśmy z zakresu przetworników C/A. Od strony estetycznej, to jeden z najładniejszych produktów audio, jakie znajdziemy dzisiaj na rynku, prezentuje się wprost znakomicie od strony wyglądu oraz jakości wykonania. Pewnym ograniczeniem, wynikającym z przyjętej koncepcji, jest zasilanie z magistrali komputerowej. Niesie to ze sobą określone konsekwencje (z najważniejszych: możliwości wzmacniacz słuchawkowego, a raczej ograniczenia wynikające z przyjętej koncepcji, jakość zasilania – pełne uzależnienie od źródła w tej materii, S/N na przeciętnym poziomie 105dB), z drugiej strony powoduje, że z dobrze przygotowanym komputerem (najlepiej takim pod audio) może DAC Korga stworzyć niezwykle udany tandem. U nas Korg podpięty jest pod trzy systemy: PC z tabletem PC (dojdzie jeszcze wspomniany ostatnio nanoPC przypominający AppleTV), MacBook oraz nasze główne źródło komputerowego dźwięku tj. iMac. Skupię się przede wszystkim na softwarze, sprawdzając jak wiele wnosi konwersja, jak dobrze całość radzi sobie z natywnym materiałem DSD oraz jakie możliwości ma wyjście słuchawkowe. Sprawdzimy również, czy tytułowy DAC sprawdzi się we współpracy ze stacjonarnym torem wyposażonym w duże podłogówki. Poniżej galeria przedstawiająca sprzęt…

AKTUALIZACJA: Test będzie także obejmował software dla iOSa (iAudioGate). To, wg. mnie, najlepszy (wraz z inną, podobną aplikacją – Onkyo HF Player) softwareowy odtwarzacz hi-res dla tej platformy mobilnej. Genialny jest. Będzie sporo na temat grania z handheldów, w sumie taka aplikacja wraz z iPadem lub iPhonem (5S lub 6/6+) to zamiana urządzenia Apple w doskonały transport dla plików 24 bitowych (FLAC, WAV) o próbkowaniu do 192KHz oraz soft dający pełne wsparcie dla DSD w przypadku iOSa. To aplikacja bliźniaczo podobna do Onkyo HF Playera (w sumie, te aplikacje różnią mało znaczące szczegóły, obie bazują z tego co widzę, na zbliżonym kodzie i mają podobne, choć niejednakowe możliwości, wspomnę o tym przy opisie). Możemy grać natywnie takie pliki (a przy wykorzystaniu zewnętrznych przetworników, np. Sony czy Oppo – jak przetestowany u nas HA-2, bez konwersji!) w trybie DoP, jak również stosując upsampling via DoP do DSD64 / 2,8MHz wreszcie konwersję PCM do DSD (nawet do DSD256 / 11,2MHz). W przypadku najnowszych iPhone 6/6+ możliwe jest nawet odtwarzanie egzotycznego materiału DSD256 / 11,2MHz. Oprogramowanie jest naprawdę znakomite, jestem pod dużym wrażeniem możliwości tego software!

Kilka screenshotów prezentujących AudioGate (@ Win 10)…

» Czytaj dalej

PC Audio na nowym poziomie? Minix NEO Z64 W z Win 8.1

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Minix_Neo_Z64_iso

To wygląda jak Apple TV. To jest ATV (popatrzcie tylko na tę obudowę!), tyle że zamiast jabłuszka na ekranie zobaczycie… Windowsa 8.1. To PC. Taki mini, czy precyzyjniej mikro PC w formie idealnie pasującej pod telewizor. I nie tylko telewizor, bo dla nas najważniejsze jest to, że to znakomite rozwiązanie źródłowe dla systemu audio, idealne, bo pasywne, małe, a przy tym uniwersalne i przyszłościowe, jak każdy komputer. Będziemy testowali ten sprzęt niebawem i mam nadzieję, że spełni oczekiwania, tzn. będzie alternatywą dla klasycznych systemów komputerowych, w tym także dla będących najczęściej wykorzystywanymi w takich (audio) aplikacjach laptopów. U mnie bardzo dobrze sprawdza się tablet PC, który jednakowoż ma pewne oczywiste ograniczenia (np. jeden port – co ma plusy, ale i minusy w przypadku maszyny pod multimedia). Cóż, bardzo jestem ciekaw jak to mi zagra, z przyjemnością sprawdzę to urządzenie, szczególnie że właśnie w przypadku PC udało mi się ostatnio w najpełniejszy sposób docenić zalety plikowego DSD (sprzęt komputerowy Apple jest praktycznie bezproblemowy pod kątem zastosowań audio, ale nie daje tak rozbudowanych możliwości, albo daje zbliżone, ale za ciężką kasę).

Oto, co napisał dystrybutor sprzętu, który, co warto podkreślić, zadbał o oprogramowanie i konfigurację …właściwie mówimy tutaj o produkcie opracowanym wespół przez naszego rodzimego partnera oraz producenta urządzenia:

„C4i wprowadza na polski rynek najnowszy mini komputer firmy MINIX − model NEO Z64 W z systemem Windows 8.1 z BING. Urządzenie jest nie tylko jednym z najmniejszych komputerów dostępnych na rynku, ale i wydajnym, domowym centrum multimedialnym o ogromnych możliwościach.

NEO Z64 W wyróżnia się kompaktową, miniaturowych wymiarów obudową, która sprawia, że model ten można zaliczyć do grupy najmniejszych komputerów PC obecnych teraz na rynku. Dzięki niewielkim rozmiarom urządzenie można bez problemu zabrać ze sobą w każde miejsce. Wystarczy podłączyć je przewodem HDMI do telewizora lub monitora, zaopatrzyć się w bezprzewodową klawiaturę i myszkę, aby cieszyć się ogromem oferowanych możliwości. NEO Z64 W wykonany jest z matowego, wysokiej jakości tworzywa w kolorze czarnym, a elegancka i niezwykle starannie wykonana obudowa stawia urządzenie pod względem jakości na równi ze sprzętem klasy premium.

Na panelu czołowym komputera znajduje się dioda LED informująca o włączeniu urządzenia, a także czujnik podczerwieni. Na bocznej ściance znajdziemy klasyczny przycisk włącznika, gniazdo na karty microSD, które w testach obsłużyło kartę o pojemności 128GB (powinno bez problemu poradzić sobie także z większą) oraz dwa złącza USB w standardzie 2.0, obsługujące m.in. klawiaturę i mysz bezprzewodową, pamięć zewnętrzną, dysk twardy czy przetwornik audio dla wymagających miłośników dźwięku. Z tyłu urządzenia producent umieścił między innymi złącze audio 3,5mm stereo, czyli popularny Mini Jack, pozwalający podłączyć słuchawki lub zewnętrzny zestaw audio w przypadku, gdy monitor nie obsługuje dźwięku z przewodu HDMI. Za pomocą złącza HDMI, umieszczonego również na tylnym panelu, podłączymy NEO Z64 W do telewizora, monitora lub rzutnika, uzyskując wspaniałej jakości obraz obsługujący filmy w rozdzielczości 4K oraz w wersji 3D. Na obudowie znajdziemy także standardowe gniazdo sieci LAN typu 100 oraz antenę WiFi z możliwością regulacji. Do sterowania urządzeniem zalecane są klawiatury bezprzewodowe z funkcją pada lub myszy żyroskopowej, przykładowo: Logitech K400 lub Deluxe.

Sercem odtwarzacza jest 64-bitowy procesor Intel Atom Z3735F pracujący w układzie czterech rdzeni, ze zintegrowanym układem graficznym Intel HD oraz częstotliwością taktowania od 1,33GHz aż do 1,83GHz. Intel Atom Z3735F to bardzo popularny i niezwykle wydajny układ używany zarówno w laptopach, jak tabletach. Standardowo komputer posiada 2GB wbudowanej pamięci RAM DDR3. Dzięki zastosowanej konfiguracji urządzenie działa niezwykle efektywnie. System uruchamia się w kilkanaście sekund od włączenia, tak samo szybko reaguje przy wznowieniu działania z trybu hibernacji. Oferuje niezwykłą płynność zarówno podczas codziennej pracy, jak i przy odtwarzaniu najbardziej wymagających multimediów. Licencjonowany Windows 8.1, z możliwością aktualizacji do wersji 10, pracuje równie funkcjonalnie, jak system zainstalowany w laptopie czy desktopie, pozwalając korzystać ze wszystkich aplikacji czy gier.

Wbudowana superszybka pamięć wewnętrzna 32GB eMMC typu flash w wersji 5.0 pozwala na swobodne korzystanie ze wszystkich możliwości urządzenia. Zapewnia szereg korzyści w zakresie wydajności, bezpieczeństwa i niezawodności. A możliwość zainstalowania kart microSD oraz dysków zewnętrznych przez port USB daje praktycznie nieograniczone możliwości przechowywania danych. Szybki port Ethernet 10/100 Mb/s oraz antena łącza bezprzewodowego WiFI w standardzie WiFi 802.11N zapewnia niezwykle wydajne połączenia z zasobami sieciowymi – lokalnymi czy internetowymi. Całość świetnie uzupełnia zainstalowany w urządzeniu kontroler Bluetooth 4.0. Wszystkie zastosowane komponenty sprawiają, że urządzenia przy zachowaniu ogromnej mocy obliczeniowej jest bezgłośne. Za odprowadzenie ciepła odpowiedzialny jest radiator, zaś całość układu charakteryzuję się niezwykle niskim poborem energii, nawet pięciokrotnie mniejszym niż tradycyjne komputery stacjonarne. To interesujące rozwiązanie w dobie „cloud computing” dla osób szukających rozwiązań gwarantujących wysoką wydajność przy niskim zużyciu energii oraz cenie.

MINIX NEO Z64 W doskonale sprawdza się podczas odtwarzania filmów. Dodatkowo wbudowane kodeki 4K pozwalają odtworzyć wymagające materiały o doskonałej jakości. Urządzenie obsługuje także formaty dźwięku przestrzennego Dolby Digital i DTS. Wychodząc oczekiwaniom najbardziej wymagających klientów, firma C4i oferuje na polskim rynku wersję high-end modelu NEO Z64 W: FooKo PC Box z zainstalowanym najnowszym oprogramowaniem KODI oraz odtwarzaczem Foobar2000 wraz z wtyczkami ASIO, obsługującymi m.in. natywnie pliki audio w standardzie DSD 64/128 bitów.

Foobar2000 może także odtwarzać natywnie obrazy img płyt SACD. To bardzo zaawansowany odtwarzacz muzyczny, który jako jeden z niewielu obsługuje 64-bitowe przetwarzanie i 32-bitowe próbkowanie. Obsługuje wiele formatów audio, a z zainstalowanymi przez C4i dodatkami oraz przy połączeniu z przetwornikiem audio (np. Ami Musik DS5, Matrix Mini i Pro 2015 lub Matrix X-Sabre), pozwala cieszyć się jakością plików w standardzie DSD. Alternatywnie do bezpłatnego Foobar2000 można używać odtwarzacza komercyjnego jriver. Zdaniem specjalistów C4i, to jedyne obecnie odtwarzacze softwarowe do systemu Windows umożliwiające pracę z plikami DSD i obrazami SACD.

Odtwarzacz Foobar2000 jest bezpłatny i można nim sterować zdalnie z zewnętrznych urządzeń z systemem Android (program foobar2000controller) oraz systemem iOS (program MonkeyMote 4 foobar 2000). Foobar2000 bez problemu radzi sobie także z odtwarzaniem natywnym najpopularniejszych plików flac 192kHz/24bity. Dla lepszej jakości, warto skorzystać z zewnętrznego przetwornika DAC USB na audio analogowe, uzyskując znacznie lepsze wrażenia słuchowe niż podczas odtwarzania płyt CD. Nagrania zyskują wówczas olbrzymią dynamikę, przestrzeń i głębię. Osiągnięcie takich wyników odsłuchowych do tej pory wymagało znacznie droższego sprzętu. Dzięki FooKo PC Box doskonałej jakości audio będzie bardziej dostępne dla melomanów.

KODI to centrum multimedialne znane wszystkim posiadaczom odtwarzaczy sieciowych z systemem Android, dostępne również w wersji Windows, dające ogromne możliwości przy odtwarzaniu filmów, muzyki czy przeglądaniu zdjęć. Ponadto w oferowanej wersji KODI wzbogacone będzie o pakiet dodatków pozwalających uzyskać niemal nieograniczony, darmowy dostęp do tysięcy filmów, serial, relacji sportowych czy programów telewizyjnych poprzez wtyczki Icefilms, MuchMovies HD, 1Channel, Film.On.TV czy Football Today. Za sprawą wtyczek Radio App, Shoutcast2 czy Polskie Stacje Radiowe będzie można słuchać stacji radiowych z całego świata, oglądać filmy YouTube dzięki dedykowanej aplikacji oraz oglądać polskie kanały telewizji internetowej, dzięki dodatkowi: Telewizja Polska z takimi serwisami, jak ipla, iplex, player, TVP VOD, onet VODtv, SuperFilm, eskaGo, PolskyTV, itp. KODI obsługuje szereg formatów audio-wideo, pozwalając cieszyć się filmami w najlepszej możliwej jakości. Co więcej, wraz z zainstalowanymi dodatkami, w locie potrafi ściągnąć wymagane napisy. KODI korzysta z wygodnego i przejrzystego interfejsu, który zadowoli nawet najbardziej wymagającego użytkownika. Istnieje wiele zewnętrznych programów, dzięki którym można zdalnie sterować odtwarzaczem KODI z mobilnych urządzeń z systemem Android czy IOS. Przykładami takiego oprogramowania są Yatse czy KODI Remote.

Cena detaliczna urządzenia Minix NEO Z64 W to 692,00 zł brutto, wersja FooKo PC Box z zainstalowanymi sterownikami i oprogramowaniem jest 200 zł droższa. Produkt jest objęty 12-miesięczną gwarancją producenta dla firm oraz 24-miesięczną dla użytkowników domowych.

» Czytaj dalej