LogowanieZarejestruj się
News
09 cze
2017

Chromecast w sprzęcie Japończyków: Onkyo, Pioneer oraz Integra!

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie, Onkyo
81oNMNBQ8aL._SX522_

Onkyo ogłosiła, że od 25 kwietnia 2017 roku (firmware udostępniano także w maju/czerwcu) dostępna jest aktualizacja oprogramowania urządzeń, która uruchamia wbudowany Chromecast w wybranych produktach przeznaczonych do: reprodukcji kina domowego, stereofonii i LiveStyle wchodzących w skład oferty firmy z lat 2016 i 2017. Chromecast jest platformą streamingową audio, która pozwala na udostępnienie domowym systemom Onkyo, szerokiego wachlarza muzyki, radia internetowego, podcastów i innych programów internetowych, odbieranych przez urządzenia sterujące. Chromecast może być sterowany przez następujące urządzenia: iPad, iPhone, iPod touch, telefony i tablety pracujące na OS Android™ oraz Chromebook’ach™, komputerach Mac, PC z systemami Windows® i Linux, a także dowolnej platformie z przeglądarką Chrome™.

Streaming dźwięku z urządzenia do komponentu jest intuicyjny i natychmiastowy. Kliknięcie ikony „Cast” w aplikacjach Chromecast powoduje przesłanie bezprzewodowe dźwięku do wyspecjalizowanych głośników lub całego systemu audio. Częstotliwość próbkowania przesyłanego sygnału wynosi 48kHz,* czyli nieco więcej niż oferowana przez CD, można nim także przesyłać pliki zapisane w formatach bezstratnych. Użytkownicy urządzeń Onkyo wykorzystując do bezprzewodowej komunikacji dwuzakresowe Wi-Fi 5GHz/2.4GHz, mogą cieszyć się niezakłócaną i stabilną transmisją sygnału pozbawioną buforowania i błędów. Wbudowany Chromecast pozwoli, podczas słuchania muzyki, na korzystanie z innych aplikacji uruchomionych na w telefonie/tablecie. Można będzie swobodnie odbierać połączenia, wysyłać e-maile lub korzystać z gier, bez przerywania odtwarzania. To podstawowa zaleta funkcjonalna tego rozwiązania w porównaniu do popularnego AirPlay’a – technologii z jakiej korzystają użytkownicy sprzętu Apple (point-to-point, ciągłe utrzymywanie otwartej aplikacji odtwarzającej, sturmienie dźwięku muszą przechodzić przez urządzenie, nie ma swobody wykorzystania takiego handhelda, jedynie w przypadku PC/Mac jest to do pewnego stopnia możliwe). Platforma umożliwia równoczesne przesyłanie pojedynczych lub wielu źródeł dźwięku do innych głośników obsługujących Chromecast. Stąd też jest Cast to idealne rozwiązanie wielostrefowe. Do łączenia i przesyłania strumieniowego za pośrednictwem wbudowanego Chromecasa nie wymagane są: ani specjalna konfiguracja urządzenia, ani wprowadzenie hasła, ani proces parowania, a jedyne co jest konieczne to praca wszystkich urządzeń w tej samej sieci internetowej. Niewykluczone (niestety nadal nie udostępniono dokumentacji), że alternatywą dla Chromecasta będzie dopiero co zaprezentowany AirPlay 2 (patrz nasz wpis o nowościach z zakresu audio na WWDC).

Poczynając od 25 kwietnia dostępne są aktualizacje dla następujących produktów Onkyo, aktywujące wbudowany Chromecast:

Amplitunery i procesory kina domowego:
PR-RZ5100, TX-RZ3100, TX-RZ1100, TX-RZ810, TX-RZ710, TX-NR676E, TX-NR656, TX-NR575E, TX-NR555, TX-NR474, HT-S7805, TX-L50.

Hi-Fi:
TX-8270, TX-L20D, NS-6170, NS-6130, R-N855.

LiveStyle:
LS7200, LS5200.

Głośniki bezprzewodowe:
NCP-302

Aby korzystać w wbudowanego i aktywowanego Chromecast w powyższych produktach Onkyo, należy wgrać w urządzenie sterujące aplikację Chromecast i zapewnić by oba urządzenia (podające sygnał i Onkyo) korzystały z tej samej sieci internetowej. Kolejnym przyszłościowym unowocześnieniem pracy systemów Onkyo będzie możliwość wprowadzenie, dzięki Chromecast, sygnału audio w bezprzewodową sieć multiroom, zapewniając słuchaczom jeszcze lepszy dostęp do ukochanej muzyki.

W ramach grupy, Chromecast trafił także do produktów Pioneera oraz Integry. I tak Pioneer Home Entertainment uruchomił funkcjonalność CAST w serii Elite swoich amplitunerów: SC-LX901 , SC-LX801 , SC-LX701 , SC-LX501 , VSX-LX301 , VSX-LX101 , SX-S30 , oraz inteligentnym soundbarze FS-EB70. Poza tym z możliwości strumieniowania ala Google skorzystają również użytkownicy budżetowych modeli AV: VSX-1131 , VSX-832 , VSX-831 oraz streamera VSX-S520, jak również strumieniowców/odtwarzaczy CDA XC-HM86 & X-HM76. Chromecast zagości także w multiroomowym systemie bezprzewodowych głośników MRX-3.

W przypadku Integry odpowiedni firmware trafi do centralek AV: DRC-R1 , DRX-R1 , DRX-7, DRX-5 , DRX-4 , DRX-3 , DRX-2 , DSX-3 jak również będzie obecny w systemie nagłośnieniowym opartym na soundbarze DLB-5.

Sprzęt widoczny jest w aplikacji zarządzającej Google Home (wszystkie główne platform mobile oral komputerowe), wiele z wymienionych urządzeń będzie mogła być sterowana także za pośrednictwem cyfrowego asystenta Google Assistant. W przypadku Google Home dodamy sobie dowolne strumienie (usługi stremingowe), aplikacja pozwoli także na sprawne zarządzanie systemem wielostrefowym. Ważne, że użytkownik nie będzie zmuszony do korzystania z określonego rozwiązania (aplikacja) ponieważ Cast jest już zintegrowany z wieloma aplikacjami streamingowymi. Wybieranie utworów, zmiana natężenia dźwięku oraz podstawowe operacje będą także możliwe za pośrednictwem komend głosowych, dzięki integracji wspomnianego Assistans.

Podsumowując, użytkownicy ww. sprzętu otrzymują potężne rozszerzenie funkcjonalności w zakupionych klamotach. Nigdy wcześniej nie było tak radykalnego, tak kompleksowego rozszerzenia możliwości urządzeń AV w ramach aktualizacji oprogramowania. Dowodzi to jak bardzo zmienia się ostatnimi czasy branża. Testujemy właśnie wzmacniacz od NADa model C338, który w podobny sposób, otrzymał upgrade aktywujący Chromecasta. Jest to także przyczynek do ciekawej, wchodzącej na zupełnie inny, nowy poziom, rywalizacji między gigantami z branży IT. Do tej pory to Apple było niekwestionowanym numerem 1, jego AirPlay był często, gęsto nieodłączonym elementem w wielu produktach audio. Teraz czas na nowe rozdanie. Cast ma swoje niezaprzeczalne zalety, jest prawdziwie multiplatformowy, prawdziwie uniwersalny. Apple ma inną filozofię, inną od Google i na pewno nie otworzy się (tak szeroko) na innych, pytanie czy nie straci prymatu w dziedzinie strumieniowania audio (w bezstratnej jakości) na rzecz Chromecasta. AirPlay 2 ma być możliwy jako upgrade w niektórych produktach, będzie na pewno licencjonowany szeroko (o czym wspominaliśmy), przy czym właśnie… będzie. Cast już jest i z tego co widać idzie jak burza. Zobaczymy kto zdobędzie większą popularność, które z rozwiązań stanie się nowym standardem. Szanse (wg. mnie) są tu mocno wyrównane…

 * Takie informacje podało Onkyo, my wiemy, że Chromecast obsługuje bezproblemowo sygnał 24/96, przy czym te 48KHz może wynikać z obecnych (być może zaraz nieaktualnych) ograniczeń związanych z jakością strumieni w Internecie. W sumie, w przypadku Tidala mówimy o czasie teraźniejszym.
07 cze
2017

Roon aktualizacja. Zmodyfikowali RAAT …jest TCP! No i jest ROCK! :D

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, PC Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie, Roon Labs
rock-psd.png.72982a8d113df586cf3dd957b3281fb9

A to się porobiło, no porobiło! Niby nic, dalej jest 1.3, built jakiś tam 233, a tu nagle bomba… fundament, podstawa, to co stanowi jeden z kluczowych elementów Roona właśnie został radykalnie unowocześniony. Do tej pory korzystaliśmy z protokołu UDP, typowego protokołu streamingowego, funkcjonującego w najpopularniejszych rozwiązaniach AV na rynku tj. AirPlay albo komunikacyjnych tj. Skype. Tyle, że jak wiemy (oj wiemy) to rozwiązanie dalekie od doskonałości. Bardzo dalekie, bo interferencje to chleb powszedni, bo problemy ze stabilnością to wcale nierzadka sytuacja, brak możliwości działania w bardziej rozbudowanych (skomplikowanych) typologiach sieciowych to norma, a do tego jeszcze różne ograniczenia w zależności od przyjętej przez twórców implementacji. Wszystko to przez wybór niedoskonałego UDP, znacznie bardziej obciążającego klienta, TCP jest prostszy, efektywniejszy, dużo mniej łasy na moc naszego CPU. To właśnie z tego rozwiązania korzysta gigant YouTube oraz bezproblemowy (gdzie tylko się nie pojawi, na czym się nie pojawi, to działa bez żadnych „ale”) Netflix. Ważne! To właśnie z tymi strumieniami testuje się każdy konsumencki router. Ma być bezproblemowo i jest bezproblemowo.

RAAT to podstawa, gdy ktoś chce wykorzystać cały potencjał drzemiący w tym front-endzie

Roon Labs postanowiło coś z tym zrobić i zrobiło, ale jak zrobiło! Mamy nową, dużo bardziej zaawansowaną, lepszą metodę komunikacji, przy zachowaniu 100% kompatybilności ze wszystkim co do tej pory wykorzystywaliśmy „pod Roonem”. Mamy oparcie transmisji o protokół TCP. Każdy klamot będzie działał tak, jak działał do tej pory… wróć, będzie działał lepiej, bo będzie korzystał z czegoś co zapewni lepszą stabilność, pewny transfer, możliwość strumieniowania także w mocno rozbudowanych, skomplikowanych sieciach. Bez żadnej ingerencji, ba, można powiedzieć że w pełni przeźroczyście dla użytkownika. Super! Ktoś zapyta – ale jak to w ogóle możliwe. Już tłumaczę, możliwe bo cały pomysł na implementację protokołu TCP opiera się na CORE. Na rdzeniu front-endu. To właśnie tutaj (na komputerze, dedykowanym serwerze …o czym dalej) się dzieje. W przypadku końcówek, end-pointów tak naprawdę nic się (od strony użytkownika) nie zmienia. Odstępstwem jest Bridge, ale Bridge to ponownie komputer, a z komputerem nie ma problemu… zawsze da się to, to zaktualizować, bo dev przygotuje co trzeba (a nie że trzeba będzie czekać, aż firma xyz zauważy że coś nowego się pojawiło, podrapią się po głowie, po pół roku dojdą do wniosku że może warto, ruszą prace i… aaa!). Wszystko co jest RoonReady (obsługuje RAAT), wszystko co działa dzięki wsparciu oferowanym we front-endzie (LMS, Sonos, AirPlay) po tej, fundamentalnej zmianie, odtworzy muzykę jakby nic specjalnego się nie wydarzyło. Cóż, to jest właśnie dobrze napisany kod! I właściwa polityka wsparcia, gdzie wprowadza się nowe bez robienia ludziom pod górę. Brawo!

Niby nic (numeracja, jakby o drobiazgi chodziło), a zmiana fundamentalna dla mechaniki działania front-endu

To najważniejsza, ale nie jedyna nowość. Roon Labs dało radę nowym utrudnieniom jakie wprowadziło Apple (zabezpieczenia transmisji, identyfikacji w ramach Apple ID/ AirPlay) i od teraz każdy ATV (starej czy najnowszej, 4 gen.) działa jako airplay’owy end-point. Nie zdziwię się jak Roon wprowadzi jesienią AirPlay 2. To będzie w ich stylu, dać coś co jest na czasie, coś co otwiera nowe możliwości. Rzecz jasna będzie tak pod jednym, bardzo istotnym warunkiem. Ostateczny głos ma w tej sprawie Apple. Na razie współpraca odbywa się bezproblemowo, co owocuje możliwością strumieniowania w strefach na AppleTV oraz AirPorty Express (jak również wszelkie produkty firm trzecich obsługujące AirPlay). Zobaczymy co będzie dalej, bo niewykluczone że ambicją Apple będzie taka przebudowa iTunes, że… wyrośnie tutaj Roon’owi konkurencja, bo będzie front-end, będzie integracja wszystkiego w ramach pomysłów rodem z Cupertino. We will see.

AppleTV wraca jako airplay’owy end-point do Roona. Strefa gra, najlepiej 2-3 generacja z optykiem i dalej jakiś DAC. Dlaczego w ATV 4gen. to usunęli, komu to wadziło, no naprawdę nie wiem…

Bardzo wiele uwagi poświęcono tagowaniu, zaawansowanej (bardzo) edycji informacji nt. biblioteki audio. To jest coś, co wyróżnia Roona, bo możemy obecnie uzupełnić, albo wprowadzić praktycznie każdą możliwą informację na temat danego utworu, albumu, materiału muzycznego. Można stworzyć katalog, zbiór tak szczegółowy, że nawet w przypadku dziesiątek wydań tego samego kawałka, różnych jego wersji (live / studyjnych) będzie można bez pudła to, to otagować (najpierw auto a potem ręczna korekta), a następnie bezproblemowo nawigować po najbardziej rozbudowanej bibliotece nagrań. To potężne narzędzie dla dłubaczy, silnik opracowany i właśnie rozbudowany przez Roona działa bardzo sprawnie, a wspomniane możliwości edycji każdego bez mała elementu dają pole do popisu dla każdego kto lubi sobie wszystko poukładać na wirtualnej półce. Rozszerzyli obsługę tagów o nowe definicje (od teraz jest także pełna obsługa dla plików z iTunes) oraz konsekwentnie rozbudowują open-source’owy silnik taglib dodając usprawnienia własnego autorstwa, pozwalające na odczyt oraz edycję tagów w Roonie (do tej pory dodano m.in. obsługę plików 2GB, DSD, wave64 etc.)

Trafiona nazwa dla muzycznego OS-a :)

A to jeszcze nie wszystko, bo na koniec pozostawiłem drugą bombę. Roon ROCK to system operacyjny stworzony przez twórców tytułowego front-endu. Własny system. Lekki, szybki, wyspecjalizowany. Ma grać najlepiej jak się da w PC Audio, ma grać własny (raj dla DIY) system komputerowy, albo gotowy (bo Roon oferuje firmowego NUC-a – zaprezentowanego w Monachium Nucleusa). Jak ktoś chce się bawić w składanie swojego audio komputera to ma właśnie coś, co pozwala stworzyć wg. mnie idealny serwer audio, idealną końcówkę komputerową audio… Wspominałem o ekosystemie Roona. Tak, to jest ekosystem, bardzo wyspecjalizowany ekosystem, unikalny, gdzie liczy się dźwięk, muzyka. Tylko i aż. Takie nano pecety mogą skutecznie rozwiać obawy tradycjonalistów, dla których jakiś tam PC obok stolika audio to profanacja, to zło konieczne, to zło wcielone. Mała kostka, która „ogarnia” plus dowolna metoda, najbardziej użyteczna, najprzyjemniejsza dla użytkownika i już temat PC Audio mamy w pełni poskromiony. To ma sens! ROCK to coś więcej niż tylko rozwinięcie serwerowego oprogramowania, jakie można było sobie zainstalować na dowolnym komputerze (bez interfejsu graficznego, bo ten w serwerowym oprogramowaniu zwyczajnie niepotrzebny), czy NASie. To system. Bez zbędnych obciążeń, bez marnacji zasobów (w dedykowanym urządzeniu jakiś system musiał przecież do teraz śmigać). Musiał śmigać, ale już nie musi.

NUC od Roona

Bo jest ROCK. Yeah! Dają czadu, jw. dobrze dobrana nazwa. Bardzo dobrze :) To teraz solówa! Dla ambitnych, ze smykałką do majsterkowania, coś czuję, że za moment zobaczymy całkiem odjechane projekty.

 

PS. Nie wiecie co zrobić ze starymi, aktywnymi kolumienkami pod PC? Takimi jak całkiem fajnie grające T20 Creative’a? Zamiast się kurzyć, albo zamiast sprzedawać za grosze, wystarczy Roon i iCoś tam i mamy patent na strefę. Dowolny (serio, nawet bardzo leciwy) iPad, (iPod Touch czy iPhone**) i -jak na razie- Squeezepad, a za moment (czekam na to, bo pingwina mam od …bo ja wiem… 4 lat z okładem) iPeng – aplikacje przemieniające waszego starego iCoś tam w Squeezeboksową końcówkę, w end-pointa działającego pod Roonem. Wystarczy zainstalować, dać namiar na komputer z Roon Core (albo serwer whatever), a w Core dać wajchę na on w setupie (obsługa SB). I już. Tak właśnie ratujecie takie T20 przed zapomnieniem ;-) tworząc sobie strefę adhoc. Gdziekolwiek w chałupie. Fajne? Fajne. Można za grosze zbudować sobie multiroom, wykorzystując jeden z wielu ficzerów Roona. Ot tak po prostu. I nie zapominajmy, że taka strefa może być całkiem HiFi, bo zamiast T20 może być cyfrowo podpięty pod (jak staroć to staroć, nie?) 30 pinowy interfejs DAC* via CCK, a dalej właśnie całe HiFi może nam nawet zagrać , bo czemu by nie? iPad da radę 24 bity przesłać, zresztą iPhone i iPod też to potrafią, ale iPad jeszcze 96KHz wyrzuci po cyfrze na tego DACa (grajek i telefon maks. 48KHz).

*Tak, takiego właśnie, jak testowany iFi nano iDSD LE.

**tu będzie potrzebny iPeng

Przepis na 1-2-3? Bardzo proszę:

1

2

3

To trzy przed chwilą zagrało u naszego Czytelnika. Trzymam kciuki za team szlifujący wsparcie dla iPenga (ma być tuż, tuż), a tymczasem można wykorzystać każdego iPada/iPoda/iPhone w roli sieciowego odtwarzacza. I (jak wyżej) strefy sobie tanim kosztem stworzyć. A stare klamoty, audio graty, niech się nie kurzą, tylko niech zagrają. Choćby w miejscu medytacji, albo na ganku, albo na strychu, no gdziekolwiek przyjdzie nam na to ochota.

Kompendium informacji o Roonie, nasze testy, opisy, poradniki nt. front-endu znajdziesz pod tym linkiem, pod tym oraz pod tym a także tutaj i tu. I jeszcze o tu.

07 cze
2017

AirPlay2, czyli AirPlay na nowo oraz FLAC w iOS11!

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie, inf. wł.
FullSizeRender

Napiszę też coś o HomePodzie, ale niekoniecznie w kontekście brzmienia (które, jak oceniają koledzy z Whats HiFi jest mocno basssowe*). Zacznijmy jednak od czegoś znacznie ciekawszego, co jasno wskazuje, że Apple otwiera się na zmiany i (faktycznie) myśli o dźwięku lepszej jakości. Beta iOSa 11 zawiera oficjalne wsparcie dla audioplików FLAC. Nie wprost, bo trzeba chmury (ładujemy FLACzki na iCloud Drive i strumieniujemy wprost na urządzenie, bez konieczności instalacji dodatkowego oprogramowania). Wreszcie, natywnie, będzie można odpalić sobie muzykę w najpopularniejszym formacie bezstratnej kompresji. Czy to zapowiedź zmian w całym ekosystemie, zastąpienie stratnej kompresji AAC przez coś, co stanowi standard na rynku? Cóż, Apple ma swoje formaty lossless (ciężki AIFF, lekki ALAC), które jednakowoż nie zrobiły kariery (rynek masowy), a nie zrobiły bo samo Apple nie było zainteresowane. W iTunes Store maksymalnie możemy sobie ściągnąć przygotowane z najlepszych materiałów Remastered for iTunes, przy czym nadal jest to AAC 256kbps. W Apple Music to samo. Nie zapominajmy, że pewnym ograniczeniem dla ewentualnych zmian jest/będzie Bluetooth… coś, w co Apple bardzo mocno się zaangażowało (bo słuchawki). Jakoś nie widać na razie chęci radykalnej poprawy transmisji przez sinozębnego. Chyba, że …W1 to coś, co w zanadrzu kryje potencjał (obsługi) dużo lepszych protokołów transmisji. W końcu za rogiem czai się BT 5.0, a tam to już takie rzeczy (zasięg, szybkość, wielokanałowość), że… kto wie, kto wie, może wszystko nagle się radykalnie zmieni. Tyle, że raczej nie „jutro”, a bardziej pojutrze.

Klucz do nowego otwarcia na audio w Apple

A to dopiero początek. Będą wszyscy liczący się na rynku. To przesądzone. Tutaj jednak oznacza to nie tylko licencję, ale wybór określonego ściśle ekosystemu. O to toczy się gra…

Moje źródła nie myliły się w sprawie nowego AirPlay’a, ciekawe czy sprawdzi się kolejna z zapowiedzi: zupełnie nowe iTunes Store, przebudowa Apple Music oraz… last but not least przebudowa wymagającego pilnej modernizacji iTunes app. To ostatnie może w ogóle wyjść Apple na zdrowie, bo jeżeli jest Files, jeżeli są nowe możliwości pokrewne innym systemom w najnowszej wersji iOS to… po co komplikować życie użytkownikom takim anachronizmem (ociężałym kombajnem) jakim niewątpliwie jest obecne iTunes. Podział? Mhm. Możliwość rezygnacji z używania firmowego software „zarządzającego” na komputerach? Właściwie czemu by nie? Przy czym iTunes nie zniknie, a ma się przekształcić w bardzo zaawansowany front-end multimedialny, do zawiadywania strefami, do obsługi obrazu i dźwięku, bez serwisu, bez zdjęć, bez tworzenia kopii, bez zgrywania aplikacji z urządzenia etc. Bez. To plus lepsza jakość dźwięku. Brzmi intrygująco i pasuje do tego, co obserwujemy, do zmian jakie Jabłko właśnie wprowadza w tym zakresie. Nie zapominajmy zatem o droższym, ale zdaniem Apple dużo lepiej grającym, głośniku HomePod, o zmianach jakie wprowadzają w całej linii sztandarowych produktów (iPhone, iPad oraz Mac): kwadrofonia (iPady), „ulepszone” stereo (nowe telefony, komputery – to fakt), prymat transmisji cyfrowej (iPhone/Mac) wreszcie duża waga przywiązywana do nowych generacji słuchawek (i głośników)… To wszystko się zazębia i nowe iTunes wpisuje się w te zmiany, w usprawnienia. 

Pamiętajmy, to przede wszystkim hub dla całego ekosystemu, terminal, mimo że Apple twierdzi inaczej ;-)

Boombox by Apple a może raczej Apple_box ;-)

Zmądrzeje w końcu? Siri jest absolutnie kluczowym elementem. W naszym kraju będzie to produkt …wybrakowany

Ten Pan i ta Pani gadają do głośnika, bezpośrednia interakcja między ludźmi i tak już zamiera, a będzie jeszcze gorzej. No, może multiroom nieco uratuje kontakty międzyludzkie (tryb walkie-talkie) ;-)

Nowe HomePods będą – właśnie – mogły grać w stereo, będą dopasowywać się do akustyki pomieszczenia, mają wg. Apple pokazać, jak ważne dla firmy (dyżurne u nich zwracanie uwagi, że to ich DNA) jest audio, że muzyka stanowi kluczowy element w planach biznesowych firmy. Faktycznie Apple Music to jedna z kluczowych usług, a usługi przynoszą Apple bardzo konkretne korzyści, to tu notuje się największy wzrost dochodów. To jest przyszłość. Zarobić ponownie na tym samym, tyle że oferowanym w lepszej jakości – to kusząca perspektywa i Apple na pewno będzie zainteresowane, by wykorzystać swoją pozycję, swoje możliwości, aby móc zarobić, konkretnie zarobić. Streaming HiFi może i zapewne będzie droższy. Możliwość przechowywania własnych kolekcji muzycznych w chmurze (tak, tak iTunes Match się kłania, tyle że takie zdefiniowane na nowo tj. porówna to co mamy i zaoferuje naj, naj jakość z przepastnych bibliotek jabłca), w bardzo dobrej, czy wręcz najlepszej SQ… to może skusić wielu, nawet niekoniecznie zainteresowanych nowym głośnikiem, ba nawet takich, którzy alergicznie reagują na słowo na A. ;-) Tutaj będzie się liczył dostęp do treści, a mówiąc wprost oferowana przez Apple muzyka, oferowana na wyłączność, tym razem w docelowej (nazwijmy to tak właśnie) jakości. Firma ma największe możliwości w tej materii, ma wielu wykonawców na wyłączność, może praktycznie każdego kupić. To siła, której nikt nie może lekceważyć.

AirPlay 2 to po pierwsze …AirPlay. Protokół transmisji, który o ile będzie wspierany w danej aplikacji odtwarzającej jakiekolwiek dźwięki, pozostanie sposobem na strumieniowanie bezdrutowe dźwięku z transportu  pomocą kontrolera (iCoś tam, względnie Mac) na klamot, głośnik, słowem: obsługiwany sprzęt audio wprost z sieci. Obsługiwany to słowo klucz. Producenci już zapowiadają aktualizacje wielu swoich produktów, które mają w ramach upgrade otrzymać możliwość grania via AP2. To dobra informacja dla użytkowników, pytanie jak szeroko to pójdzie, jak wiele sprzętu zostanie zaktualizowane. Rzecz jasna samo AirPlay pierwszej generacji nie umrze, nie zniknie, będzie nadal częścią systemów Apple. Gorzej wygląda kwestia stacji sieciowych, popularnych AirPortów (Express). Te, najtańsze, całkiem sensowne urządzenia klienckie z obsługą jabłczanego protokołu audio raczej nie będzie aktualizowane i wsparcia dla AP2 nie otrzyma. Apple wycofuje się z tego segmentu i chyba nie będzie skłonne zaktualizować swoje (leciwe) routery. Szkoda, bo mamy tam cyfrowo-analogowe wyjście, zupełnie inaczej niż w nowych Makach (tam optyka już nie uświadczycie), no i to względnie tanie jest. Warto nadmienić, że (podobno) AirPlay 2 wymaga bardzo konkretnej specyfikacji (mocy obliczeniowej) i byle co protokołu nam nie obsłuży. Faktycznie Apple TV 4 generacji to 64 bitowy układ A8, podobnie HomePod to 64 bitowa jednostka… A8. Rzecz jasna Siri wymaga, HomeKit też pewnie wymaga, ale nie da się wykluczyć, że AP2 ze swoją transmisją wielostrefową, z zaawansowanym sterowaniem (asystentka plus automatyka) może także mieć swoje niemałe wymagania. Prawdopodobnie (piszę tak, bo nie ma jeszcze udostępnionej oficjalnej dokumentacji) AirPlay 2 zrywa z najpoważniejszym ograniczeniem dotychczasowego AirPlay’a… koniecznością przesyłania strumienia muzyki przez urządzenie (point-to-point). Będzie jak w Cast (Chromecast) – sterujemy z handhelda, ale muzyka streamingowana jest z sieci wprost na end-point (głośnik, odtwarzacz etc.).

Dlaczego duża moc krzemu w sprzęcie z AirPlay2 wskazana? Ano m.in dlatego. Korekcja w czasie rzeczywistym, zaawansowane tryby DSP (popatrzcie na nafaszerowane elektroniką amplitunery AV, teraz da się to zminiaturyzować). Efekty mogą być intrygujące. Bardzo. Przykładowo wyrafinowany silnik DSP jaki wdrożył Roon Labs do swojego front-endu to potężne narzędzie o właściwie nieograniczonych możliwościach. Potrzebuje mocy? Jak najbardziej! Czterojajeczny Core i7 biegający @ 3,5GHz ledwo dyszy przy odtwarzaniu wielokanałowych ścieżek z konwersją PCM-DSD i załączoną binauralizacją (ale co za efekt!). To wymaga sporej mocy, przy czym dzisiaj ta moc często nie lokalnie, a zdalnie jest/będzie dostępna. Przetwarzanie w chmurze będzie czymś, co zapewni nowy poziom możliwości. Już zapewnia.

Będziemy zatem strumieniować z różnych aplikacji, które będą kompatybilne z AP2 i byłoby dziwne, gdyby tych aplikacji było mniej (ze wsparciem) niż jest/było takich, które pozwalają obecnie przesyłać strumienie via WiFi za pomocą firmowego rozwiązania dla transmisji obrazu i dźwięku (praktycznie każda aplikacja multimedialna to ma). Tutaj kluczowymi kwestiami są faktyczne parametry transmisji (tj. przepustowość, niski współczynnik opóźnień, lepsza responsywność w stosunku do AP), zasięg (bywało z tym różnie), obsługa bitperfect (tego AP nie umie) oraz gapless, wreszcie otwarcie na coś więcej niż jakość płyty CDA (16/44). Będziemy zawiadywać wieloma strefami, korzystając z nowego AP skojarzonego dodatkowo z HomeKitem. Co to oznacza w praktyce? Ano takie Apple TV będzie raczej mocno średnim end-pointem (tylko HDMI), ale całkiem sensowną centralką, hubem, zawiadującym licznymi strefami, gdzie grają sobie różne, kompatybilne z nowym sposobem transmisji by Apple, głośniki oraz strumieniowce (end-pointy właśnie). Rozszerzone możliwości kontroli wprost z centrum sterowania w iOS11 to coś, co dopełnia obrazu całości. Przewijający się we wpisie HomePod poza oczywistą funkcjonalnością stanowić będzie albo uzupełnienie (dla ATV**), albo autonomiczny …hub dla innych współpracujących urządzeń (i tych audio i tych z audio nie mających nic, a nic wspólnego). Kluczowe dla Apple jest to, że audio będzie skojarzone z ich HomeKitem, z ich ekosystemem, z ich usługami… O to tu chodzi i do tego to zmierza – mieć coś, co będzie kompletną, całościową odpowiedzią na rozwój automatyki domowej, na IoT, na przetwarzanie w chmurze. Firma zdaje sobie sprawę, że ma wszystkie najważniejsze elementy w ręku i jako jedyna może narzucić na taką skalę swoje rozwiązania. Może i zapewne to zrobi.

Tak Craig, dajecie do pieca. Ostro

 

A to wszystko jeszcze w tym roku. Kiedy? Wrzesień to pierwsza oczywista data, a druga to premiera HomePoda (grudzień)…

 

Uwaga – wpis będzie podlegał aktualizacji. Czekam na dokumentację AirPlay 2.

 

* zapewne demo było właśnie takie umcy, umcy i nie chodzi mi tu tylko o materiał muzyczny (mógł być różnorodny, choć mógł też nie być), ale ustawienia samego głośnika. Ten ma mieć bardzo rozbudowany DSP, gdzie poza korekcją (pomieszczenie), będą jeszcze efekty. Symulacja określonej lokalizacji, jakieś zupełnie odjechane (niekoniecznie sensowne) tryby pracy… to może być taki kameleon, który będzie grał naprawdę odmiennie w zależności od zaaplikowanego sposobu reprodukowania dźwięków. Także z werdyktem bym się wstrzymał, także w drugą stronę (patrz przezabawny termin Retina for your ears… mhm, taaa, jaaasne…)

** AirPlay 2 to nie tylko dźwięk, ale także wideo. Dlaczego o ATV właściwie nic nie powiedziano (poza wzmianką o Amazon Prime?) Cóż, moje źródła mówią: idzie nowe. To nowe ma być dużo potężniejsze, bo ma obsłużyć 4k. Tego 4 generacja nie potrafi. Ma także być przygotowane na VR (po to nowe Maki otrzymały konkretnego kopa w zakresie mocy obliczeniowej (multirdzeniowe CPU, dużo wydajniejsze GPU oraz najszybsze na rynku SSD/hybrydy), by stanowić …narzędzie do tworzenia treści dla VR, a do ich podziwiania na wielkim ekranie będzie potrzebne właśnie nowe ATV). Może do łask wróci także jakiś interfejs dla audio w tego typu sprzęcie (poza HDMI coś dadzą?). End-point z możliwością autonomicznego nawigowania po hajfajowych, czy nawet hajresowych, przepastnych bibliotekach audio nowego iTunes/AM, brzmi całkiem sensownie, nieprawdaż?

05 cze
2017

Od dzisiaj sporo zmian na HDO! Poniedziałkowa lista przebojów ;-)

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie.pl
20170406_113222976_iOS

Trzeba było dograć parę rzeczy. Stąd, ostatnio, mniejsza częstotliwość wpisów (co jednakowoż ma zalety – zamiast prasówek czytacie materiały własne: artykuły, wieści z branży, poruszające tematy ważne, „na czasie”… idziemy w jakość, nie ilość). To się teraz zmieni o tyle, że będzie bardziej regularnie, będziemy w tygodniu publikować określone materiały, a zapowiedź tego „co i jak” od dziś w każdy poniedziałek. Uporządkuje to i ułatwi Czytelnikom śledzenie tego, co nowe na HDO, a niżej podpisanego zobliguje ;-) do trzymania się samonarzuconych ram publikacji.

No dobrze, co nas czeka w najbliższych dniach? Wypunktuje to poniżej, przy czym dodatkowo, we wtorek możecie spodziewać się relacji z dzisiejszej konferencji WWDC. Czasami takie relacje poświęcone nowościom Apple pojawiały się na naszych łamach, jednak nie była to reguła. I …nie będzie. Apple ma przemożny wpływ na wiele dziedzin, w tym także na segment audio i w tym zakresie warto o tym, co w sadzie piszczy, wspomnieć (co zresztą robimy). Jest jednak jeszcze jeden powód dla którego robię wyjątek (a gdzie Google, gdzie Microsoft… ktoś zapyta): firma ma bardzo, powtarzam bardzo mocno zaakcentować swoje zainteresowanie branżą i będzie to coś, co (podobnie jak w przypadku iTunes oraz iPoda) może (może, choć wcale nie musi) mocno namieszać na rynku audio. Stworzenie spójnego rozwiązania z zakresu AV wraz z całym ekosystemem dostarczającym treści przy poważnych (bardzo) zmianach w kramiku oraz w serwisach/usługach. Pomyślcie o Sonosie, pomyślcie o Google, o Amazonie, pomyślcie o lepszej jakości dźwięku, wreszcie o integracji treści (partnerzy) z (wreszcie!) modernizacją protokołów transmisji. Tak właśnie. I nie, nie chodzi tutaj o zapowiadany Sirispeaker, bo głośnik to dopiero początek…


Zostawmy jabłko w spokoju (do wieczora) przejdźmy do konkretów, oto poniedziałkowa lista przebojów ;-) z 05.06.2017, a w niej m.in.:

- Streaming głupcze! NAD C338 

- HiFiMAN SuperMini czytaj hiresowy iPod Nano. DAP nie musi być cegłą.

- Wielki pojedynek na szczycie: 2x MrSpeakers Ether Flow vs. HE-1000 vs. LCD-3!

 

To playlista na najbliższy tydzień. Jak widać będzie różnorodnie, będzie budżetowo jak i haj-endowo, będzie mobilnie i zupełnie nie_mobilnie będzie wreszcie oryginalnie, bo każda z wymienionych publikacji to przykładowo: szczegółowy opis czym jest i czym zaraz będzie wbudowany w NADa CAST;
dlaczego SuperMini sprawdzi się nie tylko na wynos, ale także w domu (z topowymi, stacjonarnymi nausznicami – serio – sprawdziłem to bardzo skrupulatnie!); wreszcie (tekst o topowych orto) kto powinien przejść szybki kurs projektowania (ergonomia) oraz jak wiele można dowiedzieć się o słuchawkach, mając sposobność długiego (i żmudnego, ale jakże przyjemnego) porównania kilku flagowych produktów. To pouczające doświadczenie, bo patrząc przez pryzmat swojej profesji, widzę, że wiele opisów, wiele spostrzeżeń, może być błędna, albo mocno wątpliwa tylko dlatego, że coś zwyczajnie NIE MOGŁO ZAISTNIEĆ, bo zbyt krótko było słuchane, bo zabrakło czasu na rzetelne zaznajomienie się i (właśnie) dogłębne zapoznanie z produktem. To bardzo ważne, a jak dodamy jeszcze te wszystkie aktualizacje, to uzupełnianie, to doskonalenie… Wiecie jak to wygląda w przypadku większości publikacji. Zwyczajnie funkcja czasu oraz zadania sobie trudu przez recenzenta (vide oprogramowanie, usługi, funkcje w nowych klamotach!) aby rozpoznać, opisać i zrozumieć (tak właśnie) z czym ma do czynienia to PRAWDZIWE WYZWANIE.

NA HDO właśnie takie całościowe podejście, rozebranie na czynniki pierwsze danego produktu, pokazanie Czytelnikom potencjału jaki zawarty jest w sprzęcie stanowi esencję. Szczerze? Nie interesuje mnie „przemielenie” kilkudziesięciu skrzynek, dziesiątek słuchawek, tylko po to by „było”, w celu odfajkowania. To sztuka dla sztuki. Długi czas poświęcony czemuś, co właśnie potencjał ma, co trzeba i warto zrozumieć (dotyczy to także efektorów – tutaj wpływ czasu, adaptacji oraz możliwość konfrontacji z innymi produktami jest arcyważna) pozwala na wyciągnięcie sensownych wniosków, na zwrócenie uwagi na rzeczy, które (jakże często czytamy o tym na forach, prawda?) wychodzą „w praniu”. W przeciwnym razie mamy do czynienia z czymś (recenzja), co bardziej jest opisem, informacją branżową, czymś co zamiast dogłębnie, właśnie tylko po powierzchni się ślizga i meritum często nie dotyka. Pamiętajmy o tym, czytając jakiekolwiek publikacje, a szczególnie te papierowe (niestety, tutaj zawsze będzie to migawka), w przypadku internetowych zaś WYMAGAJMY WIĘCEJ! Bo da się, bo można, tylko wypada może mniej, ale bardziej. Właśnie.

I na koniec, jeszcze coś, co pojawi się niebawem (bez określonego czasu publikacji, bo to nie tylko ode mnie zależy):

- Nasze trzy grosze na temat High-endów, czyli o tym, co nam ta wystawa mówi o całej branży

Nie, nie będziemy opisywali dźwięku imprezy, albo najdroższego, albo najdziwaczniejszego, albo najbardziej intrygującego produktu wystawianego w MOC. Postaram się na podstawie tej klęski urodzaju odpowiedzieć na pytanie: dokąd to wszystko zmierza i co to oznacza dla nas, dla kogoś kto chce sobie po prostu czegoś posłuchać.

Mhm, okazuje się, że to nie jest takie proste ;-)

24 maj
2017

Pocket Rocket… testujemy iFI Nano iDSD LE oraz zestaw iDefender & iPower

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, PC Audio, Slider, Słuchawki | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie.pl
20170524_180614247_iOS

Zgodnie z zapowiedzią trafił do nas ten mały grzdyl i mamy zamiar przetestować go w sposób, w jaki do tej pory nie testował go nikt. Mówią smartfon? Ok, będzie iPhone z Onkyo Playerem (i nie tylko) nafaszerowany plikami hi-res nie wyłączając DSD/DXD. Mówią, że każde bez wyjątku słuchawki? Ok, będzie duet MrSpeakers Ether Flow (otwarte & zamknięte), będą LCD-3, będą łatwiejsze nieco HE-400 oraz bardzo wymagające (mówimy o małym DAC/AMPie zasilanym z wbudowanej baterii) dynamiki HD650 oraz K701. Ma to, to wyjście liniowe z prawdziwego zdarzenia (RCA), także popracuje sobie ten Nano iDSD LE z Questyle CMA600i w stacjonarnym zestawie słuchawkowo/głośnikowym. Podepniemy go pod duży system i sprawdzimy jak wypada w konfrontacji ze znacznie droższymi przetwornikami. Jeszcze mało? Ok, to będzie dodatkowo test / eksperyment z iDefenderem 3.0 (produkt IFi mający wyczyścić energetycznie interfejs USB komputera) w tandemie z ….Jitterbugiem (a tu redukcja opóźnień czasowych) …a czy zadziała i jaki progres to da, to jeden Bóg raczy wiedzieć ;-) . Oczywiście nie zabraknie Roona, w przypadku komputera/ -ów, natomiast ze źródłem mobilnym (także iPadem) skoncentruje się na graniu z najbardziej rozbudowanych w zakresie obsługi hi-res odtwarzaczy softwareowych (poza wspomnianą apką Onkyo jest jeszcze player Korga, który ostatnio został gruntownie zaktualizowany oraz Vox Player z LOOPem… to będzie nasze zaplecze softwareowe w mobilnym graniu). W przypadku Roona gramy nie tylko soute, ale także z załączonymi trybami DSP w Roonie (pierwsze wrażenia – lepiej dosmaczyć granie z Makówy via Nano iDSD LE właśnie z uruchomionym PCM->DSD oraz Crossfeedem (konwersja stereo -> binaural). Także będzie różnorodnie, będzie oryginalnie, inaczej niż w innych recenzjach tego produktu.

Poeksperymentujemy.

Jakby tego było mało (że jak?) iPower zgodnie z sugestiami producenta zastąpi nam zasilanie firmowe w Squeezeboksie Touch EDO mod. Tak, sprawdzimy co wnosi z takim źródłem plikowym taki upgrade, sprawdzimy także jak zareaguje na iPowera zegar M2Techa (EVO 2), wreszcie obadamy (właśnie przepiąłem i zabieram się do testowania) czy ma to sens ze streamerem Google: z Chromecastem Audio. iPower ma całą baterię przejściówek pod różne gniazdka (w sprzęcie, do którego podłączymy ten alternatywny zasilacz), jest także adapter pod microUSB, także z tym zestawem można spokojnie założyć, że podepniemy tutaj wszystko jak leci.

iFI razy 3

Maiłem wcześniej do czynienia z produktami IFi. Jak być może pamiętacie, opisywałem pierwsze wrażenia z tete-a-tete z MicroDSD oraz z poprzednikiem: NanoDSD (btw pozdrowienia dla załogi Premium Sound :) ). Słuchałem tego zaraz po premierze, zaraz po pojawieniu się pierwszych produktów IFi Audio w Polsce. Gigantyczna liczba mocno entuzjastycznych recenzji jakie sypnęła z publicystycznego rękawa, opinie na forach, duży rozgłos jaki towarzyszy tym produktom skłoniły mnie do dokładnego obadania sprawy i zdania przed Czytelnikami relacji z tych badań. Na pewno czymś wyróżniającym już na pierwszy rzut oka jest polityka cenowa, odmienna od tego, do czego przyzwyczaiła nas branża (przy czym obserwujemy pewne zmiany w tym zakresie, pisaliśmy o tym nie raz, choćby ostatnio w kontekście high-endu w wydaniu chińskich firm audio…), wręcz dla niektórych to powód do podważania kompetencji jakościowo-brzemiowych, „bo przecież cyfry (na rachunku) grają”. Jak coś odpowiednio nie kosztuje to… no nie gra, nie ma prawa. Cóż, dla mnie osobiście nigdy cena nie była wyznacznikiem, nigdy nie grało mi od… Nie raz dawałem tego wyraz na łamach HD-Opinie, co nie oznacza że jak coś jest tanie (umownie, choć w przypadku niektórych produktów iFI możemy mówić wprost – że tanie bardzo jest) to jakaś auto taryfa ulgowa, bo wicie, rozumicie, to przecież jest DAC za 6-7 stów, a nie za stów kilkadziesiąt, czy kilkaset. Nie. To nie tak, szczególnie, gdy ktoś bezczelnie ;-) twierdzi, że to konkurencja dla tych duuuużo droższych sprzętów. No ok, niech jest, niech będzie tanio, jak barszcz nawet tanio, ale w aspekcie kluczowym ma właśnie takie coś sporo do udowodnienia. Niech udowadnia…

Pocket Rocket

i(ach te i, wiadomo… iCoś tam prawda)Obrońca

Power! iPower rzecz jasna. Od iFI. i

W publikacjach znajdziecie odpowiedź na pytanie jakie to IFi jest wg. nas, a konkretnie czy faktycznie, czy można dać sobie spokój z szukaniem dużo, znacznie bardziej kosztowanych urządzeń, czy to zagra nam w każdych okolicznościach, a może z czymś jednak bardziej, a może to najlepsze narzędzie do wydobycia dźwięków ze smartfona / tabletu? A może… Jako, że będzie bardzo kompleksowo, podzielimy ten opis, relację z eksperymentowania, recenzję tytułowych produktów na dwie zasadnicze części. Będzie zatem o Nano LE osobno (choć nie wykluczam, że napomknę o akcesoriach) oraz druga publikacja poświęcona  dodatkom modyfikującym nasz system/tor. Przeczytacie zatem osobny tekst, gdzie iDefender oraz iPower będą zarówno w centrum uwagi, jak i obok modyfikowanych za ich pomocą elementów danego urządzenia/systemu audio.

Ciekawe co z tego wszystkiego wyniknie. Bardzo ciekawe :)

 

Poniżej fotogaleria na sterydach ;-)

» Czytaj dalej

22 maj
2017

Bezprzewodowe RHA już niebawem: MA650/750 Wireless

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider, Słuchawki | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie.pl, RHA
Zrzut ekranu 2017-05-24 o 23.54.12

Będziemy niebawem testować Beats X, jabłczane dokanałówki bezprzewodowe wyposażone w układ W1, a tytułowe doki to alternatywa dla najprzystępniejszych cenowo sinozębnych doków Beats Audio (Apple). Słuchawki pokazano na właśnie dopiero co zakończonym High-Endzie w Monachium, do sklepów trafią w okolicach wakacji. Branża słuchawkowa wyraźnie zmierza do wyrugowania fizycznego połączenia ze źródłem, pokazują to słupki sprzedaży, gdzie w przypadku mobilnych modeli produkty bezprzewodowe zdominowały rankingi. Dzisiaj ludzie coraz częściej kupując nowe, przenośne słuchawki decydują się na bezdrutową transmisję i producent, który specjalizuje się w dokach (jakim jest RHA) musi dostosować ofertę do realiów, musi takie produkty mieć w swojej ofercie.

W katalogu pojawią się dwa modele. Tańszy, będzie dostępny w cenie ~100$ (u nas będzie to zapewne w detalu ok. 550-650 złotych), droższy wyceniono na ~170$ (czyli plus minus około tysiąca złotych). To poziom zbliżony do markowych modeli znanych firm na rynku, przy czym firma RHA chce się wyróżniać na tle konkurencji aluminiowymi obudowami (w modelach do tysiąca złotych generalnie będzie gdzie indziej …plastikowo), dodatkowo doki będą kompatybilne z kodekiem aptX (z Makówki oraz wielu androidowych oraz okienkowych urządzeń posłuchamy sobie lepszych jakościowo sinozębnych strumieni) oraz mają charakteryzować się bardzo długim czasem działania na baterii. Aktualizacja: poza aptX jest także AAC!

A konkretnie:

MA650 Wireless wykorzystują przetwornik dynamiczny o oznaczeniu 380.1 oraz łączność Bluetooth z obsługą kodeka aptX, co umożliwia słuchanie muzyki w świetnej jakości przez 12 godzin. Zastosowano w nich obudowy z wysokoprocentowego aluminium, których specjalny kształt jeszcze lepiej tłumi hałas zewnętrzny, a elastyczny, zaokrąglony pałąk oraz wbudowany pilot poprawiają wygodę.

MA750 Wireless stanowią połączenie przetwornika dynamicznego 560.1, znanego z wersji przewodowej MA750, z dodaną łącznością Bluetooth z obsługą technologii aptX, co oznacza wysokiej klasy bezprzewodowy przesył dźwięku. Wytrzymała konstrukcja ze stali nierdzewnej oraz unikalny dla słuchawek RHA kształt aerofoniczny zapewniają pozbawione zakłóceń i angażujące brzmienie nawet przez 12 godzin. W budowie MA750 Wireless także wykorzystano zaokrąglony, ergonomiczny pałąk, elastyczne prowadnice oraz wbudowanego pilota. Wszystko to w trosce o jak najlepsze brzmienie bez kabli, wygodę i komfort.

Jak tylko produkty pojawią się w ofercie poproszę dystrybutora, firmę Audiomagic, o udostępnienie słuchawek do testów. Sprawdzimy czy produkt lansowany przez Apple jako najlepsze, co może ci się trafić w przystępnych cenowo realiach, wyjdzie z tarczą (a może jednak na tarczy) ze starcia z propozycją RHA… chip W1 to nie wszystko, trzeba jeszcze pokazać wyższość w zakresie ergonomii/wygody oraz …brzmienia. Zobaczymy, bardzo jestem ciekaw tej konfrontacji.

MA650 – ciekawe jak się sprawdzi w praniu taki wydatny pałąk?

MA750 – a tu mamy dodatkowo przy samych dokach pałąki z oplotem, skutecznie zapobiegające wypadaniu słuchawek z uszu

18 maj
2017

MQA w komplecie. Ostatni z dużych majorsów – Sony – na pokładzie

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: Inf. własna, HD-Opinie.pl
2017_05_17_mqa_sony_merlin

Rozmowy z wielkim Sony były długie, trudne i zapewne wyczerpujące, ale w końcu dobiegły końca i katalog Sony Music będzie dostępny w ramach technologii MQA. Kto pierwszy skorzysta? Zapewne użytkownicy Tidala HiFi, którzy mogą spodziewać się dużej liczby nowych jak i starych albumów w zakładce Masters. Poza tym pliki zakodowane „w origami” pojawią się w paru wirtualnych sklepach. Będzie można zakupić całe albumy, single, składanki, pytanie czy koncern zdecyduje się (co byłoby jak najbardziej sensowne w sytuacji, gdy zdecydowano się na współpracę z MQA) na wprowadzenie streamingu w tej technologii na swoim najpopularniejszym, ciągnącym sprzedaż całej korporacji, urządzeniu jakim jest Playstation. Co prawda nowa wersja z cyferką 4 nie ma nawet ułamka możliwości (multimedialnych) poprzedniej generacji konsoli, ale… od strony technicznej wprowadzenie obsługi jest w pełni wykonalne, a dodatkowe możliwości pobrania, zakupu (własny kramik), uruchomienia usług (Tidal?) muzyki zapisanej w MQA to kwestia podjęcia stosownych decyzji przez samo Sony. Byłoby niewymownie przyjemnie, gdyby firma zdecydowała się na szeroki uprgade swoich konsol (nie tylko PS4, ale także PS3 oraz PS Vita), byłoby… ale znając Sony niewykluczone, że obejdziemy się smakiem.

Tak czy inaczej umowa ma spore znaczenie dla branży, możliwe, że więcej dostarczycieli treści, dystrybutorów sieciowych zainteresuje się tytułową technologią, wprowadzi takie kodowanie do swoich kramików, usług. Ciekawe co zrobi Apple, które na tym polu (lepszej jakościowo muzyki oferowanej w sieci) wyraźnie odstaje. A ma wiele atutów w ręce, bo Apple Music mimo że poniżej oczekiwań, to i tak jest na drugim miejscu i goni Spotify (i pewnie z czasem dogoni), bo AAC jest obecnie (po zaprzestaniu rozwoju MP3 przez twórców formatu) właściwie jedynym, stratnym kodekiem używanym przez ogromną liczbę użytkowników na całym świecie (oczywiście króluje MP3, ale szybko może się to zmienić). Wspominam o AAC nie bez przyczyny, bo sposób dostarczenia muzyki w przypadku transmisji Bluetooth wymusza stratną kompresję i tutaj taki sposób zapisu może zastąpić niewspierany format zapisu, a dodatkowo nic nie stoi na przeszkodzie by kontener jakim jest MQA tworzył naturalną warstwę dla wszystkich popularnych formatów zapisu muzyki… czy to będzie FLAC, czy to będzie WAV, czy DSF/DFF czy ALAC, czy właśnie AAC… bez różnicy.

Problemem są umowy, licencje, polityka wielkich z segmentu IT, którzy niechętnie wprowadzają coś, nad czym nie mają kontroli. Przy czym w przypadku Apple mówimy o firmie, która ma praktycznie nieograniczone możliwości zakupu firm / technologii… to kwestia decyzji biznesowych, strategii rozwoju. Apple i tak musi wykonać jakiś ruch, bo pliki w iTunes właściwie już się nie sprzedają, następuje gwałtowny odwrót klientów, zainteresowania zakupami muzyki w kramiku i na dłużą metę trzeba będzie coś z tym zrobić. Nie zapominajmy o Google, które też może być zainteresowane nowymi możliwościami (sprzedaży) muzyki w ramach świadczonych przez siebie usług oraz oferty swojego sklepu. Do tego dochodzi jeszcze Microsoft, który wdraża zupełnie nową strategię, starając się zaoferować płynną współpracę swojego Windows ze wszystkim co popadnie, wyraźnie odpuszczając sobie rynek mobile (handheldy), tworząc na nowo zapotrzebowanie na wszędobylskie PC i w tym upatrując swojej szansy na rozwój. Multimedia stanowią dość istotny dla firmy z Redmond element, jest Xbox (który obecnie dość wyraźnie oddaje pola Sony), są nowe pomysły na dostarczanie treści audiowizualnych… to może być ten moment, w którym takie coś jak MQA będzie – właśnie – jak znalazł, czymś co ułatwi dostarczenie treści do klienta, często w lepszej jakości, bez znaczącego wzrostu zapotrzebowania na przepustowość sieci.

Ciekawe w którym kierunku to pójdzie. Jest to niewątpliwie szansa na popularyzację muzyki w hi-res, zaoferowania dużo lepszej jakości na każdym poziomie niż to miało miejsce do tej pory w Internecie. Nie zapominajmy, że MQA na razie to nisza, że wielu producentów, dostarczycieli treści patrzy na tę technologię mocno sceptycznie. Może się okazać, że z dużej chmury… wiadomo. Przekonamy się o tym, jak będzie, już niebawem.

08 kwi
2017

NAD C338 wreszcie na polskim rynku. Ile kosztuje sieć?

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, PC Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie
big_Zrzut-ekranu-2016-09-27-o-07-10-51

Ano niemało, choć patrząc na cenę, to polskiej dystrybucji udało się (rozmawiałem na ten temat podczas AVS 2016) utrzymać koszt nabycia C338 na poziomie 3000 złotych. Patrząc przez pryzmat ceny naszego redakcyjnego D3020 (2199 w chwili premiery, patrz nasza recenzja) to jakieś 800 złotych za – właśnie – LAN. Oczywiście to nie wszystko, bo obudowa wymiarowana standardowo (40cm) pod inne audio klocki, bo nowocześniejszy moduł BT (sporo tych antenek z tyłu, jest szansa na dobry, bardzo dobry zasięg transmisji), znamionowo nieco wyższa moc uzyskiwana w klasie D z „końcówek” Hypex-a, możemy też podpiąć gramofon. Przy czym, czego pominąć nie można, producent nie zintegrował tutaj USB DACa (który w D3020 występuje). Zdecydowano się na LAN co ma swoje niewątpliwe zalety, ale też jest coś zamiast, a nie obok. W przypadku droższych integr z serii C (patrz nasz wpis o całej, nowej linii C338/C368/C388) mamy moduły, mamy własny system BluOS… tego w najtańszym urządzeniu nie znajdziemy, ale pełna integracja sieci niweluje (vide nasz wpis o aktualizacji D7050 – pokazuje to jak kluczową sprawą jest integracja Internetu w nowoczesnym klamocie) do pewnego stopnia te braki w stosunku do droższych urządzeń (gdzie LAN występuje w opcji, jako moduł właśnie). Tu jest jeszcze lepiej, bo macie ZINTEGROWANEGO CHROMECASTA. Wiadomo co to oznacza w praktyce (patrz wpis).

Integra C338 NADa to kwintesencja zmian jakie zachodzą obecnie w audio. Tu, jak w soczewce, obserwujemy dzisiejszą ewolucję branży, stopniowe odejście od tego co fizyczne (na rzecz sieci: BT, LAN – streaming), odejście od końcówek w klasie A, AB na rzecz ekologicznych rozwiązań, wysoce efektywnych jakie (co warte podkreślenia) są przez NADa bardzo dobrze rozpoznane (bo i od lat oferuje takie produkty, ma na tym polu niemałe doświadczenia). Innymi słowy klasa D (a także inne rozwiązania odległe od tradycyjnych, klasycznych form wzmocnienia sygnału), projekty hybrydowe… co nowy produkt to właśnie takie, inne od dotychczasowych, pomysłów na wzmacniacz, który nie zużywa bezproduktywnie energii jak to robią klasyczne klocki. Jak już coś podpiąć to cyfrowo (porty SPDIF), a jak jednak analogowo to – cóż trend jest wyraźny, choć to niszowa moda – gramofon. 

Firma od zawsze miała słabość do winyla, zawsze jakiś gramofon w ofercie był, specjalizowała się (od początku swojej działalności) w przedwzmacniaczach gramofonowych, stąd takie coś na pokładzie C338 znajdziemy i fajno, bo można grać z czarnego krążka bez konieczności wydatkowania kolejnych kwot na jakieś pre. Oczywiście w komplecie niewielki pilot, choć zapewne i tak będziemy sterować z jakiegoś komputera, handhelda, wybierając jako źródło we wzmacniaczu BT/LAN. Sprzęt powinien być już dostępny w sklepach. Mam nadzieję, że uda mi się zdobyć egzemplarz do testów – porównamy tę propozycję z redakcyjnymi NADami: D3020 oraz… klasycznym C315. Tak, nowoczesność konkretnie kosztuje, widać to doskonale na przykładzie tego ostatniego. Kiedyś najprzystępniejsza cenowo integra NADa to był wydatek rzędu 1500 złotych. Maksymalnie. Teraz czasy inne, de facto integra to też już źródło, taka autonomiczna skrzynka, ma to jednak swoje przełożenie w cenie urządzenia. Pytanie jak to nowe wypada brzmieniowo, porównując do znakomitego klasyka tj. 315-ki? No właśnie, ciekawe… Dodatkowo odpowiedzielibyśmy sobie na pytanie, czy taki C338 może wygumkować dwa systemy w salonie, oparte na klasycznych klamotach (wspomniany C315 z podpiętym Chromecastem oraz C1020 z gramofonem 5120 i końcówką – wszystko od NADa)… może?

AKTUALIZACJA 1: Dzięki uprzejmości salonu Q21 uda się przetestować C338. Klamot powinien być u nas niebawem

AKTUALIZACJA 2: Już jest, zapraszam do naszej fotogalerii z rozbudowanym opisem. Powiem krótko: to zmiana reguł gry, tak będą wyglądały już niebawem wszystkie nowe wzmacniacze. Tak, bo CAST!

05 kwi
2017

Qobuz w Polsce już w wakacje! Alternatywa dla Tidala z dużymi ambicjami

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Audio, Slider, Streaming | Komentarzy: 6 | Źródło: HD-Opinie.pl
t2YTP6hV0Q0Khpptk18U7Mro8OSJNAcLBvOlTeGKxr04m2QKSTlIHE8KxUVv2iQVZKAWqji4E7qBQdkw1370-h907-copie-810x367

No, wreszcie! To jedyna (może poza Pandorą, bo fajne to, można via Puffin/iOS korzystać z tego w .pl btw) usługa streamingowa (oraz sklep z plikami), której brak jest w Polsce mocno odczuwalny. Dlaczego mocno odczuwalny? Bo Francuzi postawili sobie bardzo ambitne zadanie – zbudować coś, co powalczy nie na ilość, a na jakość z dostępnymi na rynku strumieniami. Nawet Tidal, dla którego będzie to w pewnym sensie naturalny konkurent, nawet Tidal nie oferuje takiej jakości jak Qobuz. Tytułowy serwis to strumienie hi-res audio bez sztuczek (vide MQA) z materiałem najlepszej jakości tj. 24/192 oraz – także dostępne w serwisie – pliki DSD. Także tu nie ma miejsca na kompromis, tu jest najlepsza jakość. Co więcej, to właśnie Qobuz bardzo promuje rozwiązania bezkompromisowe odnośnie jakości muzyki granej z pliku. To tam pojawiają się (na ichniej stronie) recenzje co smakowitszych klamotów (jedna z najlepszych recenzji Korga DS-DAC-100… to właśnie ten adres), generalnie bylejakości mówią głośne NIE. To – bez żadnych niedomówień – najlepsze co możecie znaleźć w sieci w zakresie materiału audio zapisanego w plikach, mają podpisane porozumienia z wszystkimi wydawcami, którzy specjalizują się w hi-resach, są na bieżąco (co nie oznacza, że wchodzą w każdy temat vide dalekie od finału rozmowy z Roon Labs, czy wspomniane MQA…). Tak to wszystko prawda, choć jest i druga strona medalu. Ceny. Te są wysokie, bo jak chcecie sobie strumieniować hi-resy (a nie – oferowane w przystępnej cenie – FLACzki 16/44) to przyjdzie za to zapłacić (uwaga, trzymajcie się czegoś mocno, najlepiej jakiejś framugi, solidnego oparcia) ni mniej ni więcej tylko 350 Euro. Rocznie. Tyle wynosi subskrypcja na bogato. Bardzo jestem ciekaw polskiej ceny, czy będzie to proste przeliczenie tej kwoty (co to oznacza, nie muszę chyba mówić), czy też Francuzi czymś nas tutaj (pozytywnie) zaskoczą. Teoretycznie (patrz niżej) trzydzieści euro za miesiąc to jednak raczej zaporowa cena, przyznacie, choć nieograniczony dostęp do wspaniałości jakie oferuje Qobuz (np. albumów w formacie DSD) jest …cóż, jest kuszący. Szczególnie, gdy skonfrontujemy ten koszt z zakupem płyt czy plików (dwa, maksymalnie trzy albumy) dla niektórych może być całkiem dobrym argumentem na TAK. Poniżej szczegóły co, jak i za ile, oczywiście jeszcze bez przełożenia na polskie realia (jak dostanę jakieś potwierdzone info, zrobię aktualizację).

Parę dni temu, a dokładnie 29 marca, w Paryżu miała miejsce konferencja na której zaprezentowano najnowsze plany dotyczące rozwoju serwisu. Całość poświęcona była rozwijanej, unikalnej póki co, subskrybcji QOBUZ SUBLIME+. To właśnie w ramach tego abo macie 60 000 albumów hi-res audio, do pobrania albo do strumieniowania, reszta katalogu w 16/44 oraz… od 2017 wiele albumów do zassania w DSD (wspomniałem naszego redakcyjnego Korga nie przez przypadek, Qobuz to jeden z głównych entuzjastów tego formatu). Nikt inny takiego czegoś zwyczajnie nie oferuje, bo kramiki (takie jak choćby HD-Tracks) to wysokie ceny, to brak streamingu, to brak abonamentu. Trochę ostatnio korzystam z pomysłu Bowersa & Wilkinsa (w ramach subskrybcji można pobierać albumy w doskonałej jakości), miałem styczność z katalogiem Linna (tu też można było liczyć na promocje) – tak – ale to wszystko jest baaaardzo ograniczone, nie ma tego wymiaru co serwisy z przepastnymi bibliotekami. Jakościowo – super, jednak z bardzo ograniczonym repertuarem (co nie dziwi o tyle, że promuje się swoje, to wytwórnie, to własne podwórko). Tak czy inaczej, Qobuz dostępny obecnie w 8 lokalizacjach w Europie chce się rozwijać, chce ekspansji na nowe terytoria i jednym z takich, nowych terytoriów, będzie już niebawem Polska. A dokładnie w wakacje, nie podano czy bardziej w lipcu, czy może jednak w sierpniu, rzecz wystartuje u nas. Szkoda, że wspomniany abo na bogato będzie od maja tylko i wyłącznie w formule „z góry za rok”. To jednak ograniczy wg. mnie zainteresowanie, bo łatwiej byłoby opłacić miesięcznie, nawet sto parę złotych, niż od razu wyskoczyć z ponad tysiąca (?). Dlatego, mimo że to nadal atrakcyjna forma przy zsumowaniu kosztów zakupu albumów na fizycznych nośnikach (tak, nie zapominam o różnicach, dlatego dalej kupuję płyty :-) ) lub/i downloadów to jednak, szczególnie u nas, nie wróżę temu przedsięwzięciu zbyt dużej popularności (delikatnie rzecz ujmując). Poza naszym krajem serwis wystartuje także w Hiszpanii oraz we Włoszech. Będziemy pierwszym krajem z Europy Środkowo-Wschodniej, w którym zostanie uruchomiona usługa.


Na zielono nowi z dostępem do Qobuza, w tym Polska…

No, tanio to, to nie jest. Elitarnie(j) czytaj znacznie drożej (?)

Wokół tego co powyżej, tzn. subskrybcji na bogato, serwis buduje całe zaplecze w postaci zupełnie nowych aplikacji dostępowych na wszystkie najpopularniejsze platformy. Jest zatem nowa apka dla komputerów (PC/Mac), dla Andka oraz iOSa, wreszcie – co ważne – także w pełni funkcjonalny web-player. Co więcej, jak już zdecydujemy się na opłacenie tego Sublime+ to dostaniemy także pełen dostęp do stale powiększanej biblioteki albumów DSD, przy czym to jeszcze nie wszystkie wspaniałości, bo od września 2017 roku będą to także albumy wielokanałowe. Po raz pierwszy będzie można zapoznać się z dostępnymi na rynku zbiorami materiałów multichannel. Wszystko w ramach abonamentu. Qobuz zdaje sobie sprawę z rosnącego stale segmentu strefowych audio klamotów, nie dziwi zatem decyzja o szerokim udostępnieniu serwisu w ramach oferowanych przez branżę produktów. Wsparcie dla Sonosa (tak, można już dodać, wsparcie jest, przy czym tutaj na razie nie można liczyć na nic więcej niż strumienie 16/44) to dopiero wierzchołek góry, bo dzięki DTS Play-Fi już teraz serwis dostępny jest w ponad 30 różnych głośnikach bezprzewodowych, streamerach itp urządzeniach. Do grona wspierających zaliczają się m.in.: Aerix, Anthem, Arcam, Autonomic, Definitive Technology, Fusion Research, Integra, Klipsch, MartinLogan, McIntosh, Onkyo, Paradigm, Phorus, Pioneer, Polk Audio, Rotel, Sonus faber, Wren Sound Systems oraz Yamaha, Mark Levinson, Advance Acoustics, DJ software Djuced (Guillemot Corporation), Musaic, T+A, AVM, Aurender, Moon, Esoteric.

Tak strumienie w strefach, także hi-resowe strumienie, a dla ekstremistów DSD, niebawem także multichannel

Ambicją Qobuza jest nie tylko oferowanie, ale także uświadamianie konsumentów o zaletach muzyki hi-res, najlepszych jakościowo materiałów. Stąd współpraca w ramach TQS. To pomysł na budowę społeczności wokół serwisu, obejmującą partnerów handlowych, sprzedawców w Europie. Odczyty, pokazy… pewnie będzie w tym sporo marketingu, ale sama idea wyjścia do ludzi jest jak najbardziej cenna, sensowna, bo jak tu ktoś ma uwierzyć, że jednak nie samą mp3-ką można, jak mu się tego nie pokaże. Rzecz jasna kluczową sprawą będzie rzetelność oraz w ogóle sposób w jaki będą organizowane spotkania, co ludzie z tego wyniosą. Samo zwrócenie zainteresowania w stronę jakości, tego czego słuchamy, że nie liczy się tylko kilkadziesiąt milionów kawałków, że jednak melomanowi powinno zależeć na dobrej realizacji… tak, pod tym można się bez „ale” podpisać. Tylko czy sprawy merkantylne nie przekreślą tego szczytnego w zamierzeniach (krzewienia wiedzy, poznania) pomysłu? Cóż, zobaczymy, niewykluczone że już niebawem, bo choć na razie na mapce są sklepy wyłącznie w zachodniej części Europy, to wraz z wprowadzeniem serwisu do .pl zapewne TQS pojawi się u nas. I będzie można sprawdzić ocb.

Ciekawe zestawienie: co ludzie u nas (Qobuz) słuchają. Jak widać, mimo pewnej elitarności i tak strumienie popowo/rockowe górą

Także, dzieje się…

PS. Podam niebawem dane na temat lawinowego wzrostu zainteresowania usługami streamingowymi z jednoczesną erozją segmentu CDA/downloadów.

PPS. Dziękuję naszemu stałemu Czytelnikowi za cynk :-)


No to hi-res do siorbania bez ograniczeń ;-)

Alternatywa? Nie, raczej bezpośredni dostęp do katalogów wytwórni. To też jest jakiś pomysł i niewykluczone że Majorsi będą chcieli także w ten sposób dystrybuować muzykę

31 mar
2017

Recenzja Audioengine HD6. Kompletny system w aktywnych monitorach

Podziel się na:
  • Wykop
  • Facebook
  • Digg
  • Google Bookmarks
  • Blip
Autor: Antoni Woźniak | Kategoria: Aktualności, Artykuły, Audio, PC Audio, Slider, Streaming | Brak komentarzy | Źródło: HD-Opinie.pl
20170119_114626218_iOS

Pamiętacie małe grzmoty? Audioengine A2+? Tak, te desktopowe kolumienki zrobiły na mnie niemałe wrażenie, w przypadku tytułowych poprzeczka była jednak postawiona w zupełnie innym, znacznie wyższym miejscu. Aktywne kolumny za 4 tysiące złotych to już poważna sprawa, to pieniądze za które można kupić bardzo dobre monitory / podłogówki, albo złożyć cały, budżetowy zestaw HiFi. To prawda, podobnie jak prawdą jest – w przypadku HD6 – fakt zakupu całego systemu zamkniętego w obudowach omawianych kolumn. To integracja nie tylko wzmacniacza, nie tylko przetwornika C/A, ale także przedwzmacniacz analogowego oraz modułu bezprzewodowego Bluetooth, obsługującego stream za pośrednictwem protokołów aptX, AAC. Mamy więc najlepsze co może zaoferować obecnie sinozębna technologia, mamy możliwość zintegrowania całego naszego audio (toru) wokół tych monitorów. Niby w nadal jeszcze niezbyt licznych, aktywnych kolumnach głośnikowych, standard (wyposażenie) patrząc przez pryzmat tego, co oferuje obecnie rynek, ale można to wszystko zintegrować na bardzo różnym poziomie. Miałem ostatnio możliwość posłuchania kilku nowych propozycji w tym zakresie, takich od 1000 do 5000 złotych (najtańsze zestawy pochodziły od chińskiego przedsiębiorcy) i cóż – skonstruowanie w zakładanym budżecie dobrego brzmieniowo, aktywnego all-in-one wcale nie jest rzeczą trywialną, to spore wyzwanie, właściwie to najambitniejsze zadanie, bo tu trzeba dokonać wielu wyborów, wszystko zamknąć w ramach jednego produktu przy jednoczesnym samoograniczaniu (budżet).

Audioengine HD6 to topowa konstrukcja w ofercie Audioengine. Tu ma być wszystko naj, ma to być zestaw pokazujący na co stać Amerykanów, przy czym projektanci nie bawią się w żadne subtelności, tylko walą prosto z mostu: chcesz mieć wysokiej klasy HiFi w domu? Zdecyduj się na nasze HD6, wybierz to zamiast klamotów, kabli, pasywnych zestawów głośnikowych, dodatków… słowem, wybierz prostotę, niemnożenie bytów, mniej – w tym wypadku – ma oznaczać pod każdym względem lepiej. Ok, to oczywiście przemawia do wyobraźni, bo faktycznie kolumny właściwie wystarczy podpiąć do sieci elektrycznej i już mamy system, można postawić na dowolnym meblu bez żadnych wspomagaczy, bo producent dał duże, solidne gumowe podkłady i nie właściwie zamyka to temat (oczywiście standy to coś, co warto zawsze rozważyć, o ile jest taka możliwość). Tak, to wszystko prawda. Można zdać się na strumienie, pozostawić gniazda przyłączeniowe puste, sterować natężeniem za pomocą dołączonego, wyciosanego w grubej, aluminiowej sztabie, pilota zdalnego sterowania i uznać temat za zamknięty. Komputer, handheld z najlepszym obsługiwanym przez siebie protokołem BT i mamy finał kompletowania systemu. Wystarczy wyjąć z pudełka, ustawić, podpiąć i już.

To prawda, można w ten sposób wykorzystać ten zestaw, to właśnie sugeruje nam producent, mówiąc o wysokiej jakości dźwięku, jaki może dobiec do naszych uszu w sytuacji, gdy skorzystamy ze strumieniowania. Jednak, co by tu nie mówić o zaletach streamingu, scedowania wszystkiego na bezprzewodowe źródło i same kolumny, to jednak w pełni wykorzystać potencjału drzemiącego w luksusowych obudowach HD6 w ten sposób się nie da. To akurat dobrze, bo zwyczajnie to, co zapakowano do obudów, cały tor, przetworniki, sekcja C/A pozwalają na więcej. Głośniki zamontowane w skrzynkach rozwijają pełnie swoich możliwości wtedy, gdy do analogowych wejść podepniemy rasowe źródło, jak choćby grający przez parę tygodni w takim właśnie zestawieniu, przetwornik C/A Matrix X-Sabre Pro gen.2. Grało to zjawiskowo dobrze, na dużo lepszym poziomie od strumienia, a także na zauważalnie (choć już bez takiej różnicy jak w przypadku strumienia) lepszym w porównaniu do wbudowanej sekcji C/A w samych kolumnach. Co więcej, warto było dać szansę trybowi pre w Matriksie – rezultat także tutaj był na plus w stosunku do tego, co oferowały same HD6. Co to w praktyce oznacza? Ano same dobre wieści dla użytkownika tych kolumn, bo może z czasem uzyskać lepsze rezultaty, podpinając jakiegoś klamota, przy czym nie musi to być (nadal) pre, nie będzie to oczywiście końcówka, a (jedynie i aż) lepszy DAC (i co tam jeszcze w jednej skrzynce producent pomieścił ;-) ). Także możliwy jest progres w (niby) zamkniętym, kompletnym rozwiązaniu, jednocześnie można (a nawet warto) korzystać z pełnej integracji jaką oferuje topowy zestaw Audioengine, bo to zwyczajnie wygodne, praktyczne i na poziomie solidnego, przystępnego cenowo HiFi.

Poniżej, w rozwinięciu, przeczytacie uzasadnienie tego, co powyżej, czas zatem na konkrety…

» Czytaj dalej

« Poprzednie posty Następne posty »

Adsense

fanpage g+

fanpage

calman